P.T.T. in actie bij Halsteren
gekomen, sneeuwde het behoorlijk <en er
stond veel wind. Bij het station werd fluks
een tent in gereedheid gebracht. Allengs
werd hier een geheel tentenkamp op
geslagen door de mannen die nog niet
waren ingezet. Eén groep was al direct
aangewezen om de evacué's van de schepen
te halen, die regelmatig binnen kwamen.
Evacué's waren er in groten getale. Met
hun bagage. Zij werden met hun hebben
en houden in autobussen geladen om over
ons land te worden verdeeld. Middelerwijl
was er reeds een noodpost ingericht voor
de gewonden en zieken. Ook in de keuken
tent heerste een grote bedrijvigheid.
Overal werd gezwoegd om alles goed te
doen marcheren. Er waren zovele pro
blemen die om directe oplossing vroegen.
Zo was er b.v. op de noodpost geen water,
terwijl er juist veel water, gekookt zowel
als ongekookt, nodig was.
In de keukentent moesten de porties eten
aan de lopende band worden uitgereikt,
mitsgaders manden vol broodjes en stro
men koffie. Het was een continubedrijf,
want de drommen vluchtelingen volgden
elkander zonder onderbreking op van
's morgens vroeg tot 's avonds laat. Van
slapen kwam niet veel. Zo nu en dan was
er gelegenheid een half uur rust te nemen
in een tent. De volgende nachten ge
schiedde zulks op een zolder, maar overal
was het koud en nat. Als men 's nachts
wacht had, schoot de rust er bij in.
Het tentenkamp moest ook bewaakt
worden. Maar bij het zien van zóveel
ellende voelt men geen moeheid. Dat
komt pas later. Als iemand enige dagen
te midden van al die narigheid heeft door
gebracht en al die weeklanken heeft aan
gehoord, strekt het tot voldoening, dat
vele slachtoffers konden worden geholpen
om hun eerste nood te boven te komen.
W. de Koning
12
