r
A
politie
I Jt
é-
MIJN REIS NAAR ZIERIKZEE
W /jBÉkNOPt" ALGEMÉÉN RAPPORT
streng VERTROUWl^:JK
nadruk v'ERBODEN
Negende Jaargang Maandag 16 Februari 1953 Nol 40
Red.Adres: Hoofdbureau van Politie, tel.114.000, kamer 311, toest21721
if Ook mijn familie bevond zich in het noodgebied en wel in Zierikzee,
De "richten daarover waren nu eens moedgevend en dan weer onheilspellend.
Op Maandagavond 2. Februari vroeg de burgemeester door middel van de radio
een amphibievaartuig voor het ziekenhuis van Zierikzee. De patiënten
waren op de zolder gebracht... Ik wist, dat dit ziekenhuis hooggelegen
was, op dezelfde hoogte als de woning van mijn familie.. Dan was de toe
stand daar wel zeer ernstig en zouden er te Zierikzee zeer veel slacht
offers zijn. Gelukkig vernam ik de volgende ochtend, dat dit verzoek
bestemd was geweest voor het ziekenhuis in Noordgouwedat 6 km van
Zierikzee af ligt.
Dinsdagavond 3 Februari kwam er eindelijk een kort berichtje: "Fa
milie in Zierikzee in goede welstand", meer niet. De eerste spanning was
voorbij, maar hoe was het verder Hadden zij last gehad van het water
Hoe was het' met hun horlogewinkel Hadden zij de inventaris kunnen red-
den Hadden zij hulp nodig Ir waren zoveel vragen, dat ik het in
Rotterdam niet langer kon uithouden. Hier was mijn aanwezigheid niet
dringend noodzakelijk en daarom kreeg ik op mijn verzoek verlof om mij
van de toestand te gaan vergewissen.
Uit de nachtdienst ging ik direct op reis. In normale tijd is zo'n
t^ht niet zo erg. Als ik alleen geweest was, zou ik er wel sneller ge
arriveerd zijn, maar nu was ik in contact gekomen met 4 Zierikzeeërs
die met een transport zieken in Rotterdam gekomen waren en terugkeerden.
Zij waren met een boot gekomen en omdat zij hier oponthoud hadden gehad
konden zij niet met dezelfde boot terug. De volgende boot nam hen niet
mee. Zo werd het middalg en nog waren wij in Rotterdam. Dat beviel mij
niet en daarom besloot ik met de trein naar Bergen op Zoom te gaan.
Via Utrecht en Den. Bosch kwamen wij daar te 17.20 uur aan. De politie
vertelde daar, dat het mogelijk was per auto naar Goes te gaan. Dat
kwam goed uit, want allen hadden wij daar familie waar we konden over
nachten. De volgende dag zouden we dan naar Zierikzee varen.
Met een bus reisden we naar de verkeersweg. Daar stonden we, in de
regen en in de kou. Al gauw kregen we een lift en zo ging het achter op
een met puin beladen auto naar Goes. Uerst ging het goed maar toen Ineens:
stop De weg was helemaal weggespoeld. Men had een geïmproviseerde
zandweg van plm. 1 km lang aangelegd dwars door de klei. Speciale mili
taire auto's trokken daar de vrachtauto's door het mulle en natte wegdek,
want op eigen kracht ging het niet. Over het stukje van 1 km lang.deden
we l-§- uur. 7e waren blij weer op de normale verkeersweg te komen en zo
kwamen /we in ICrabbendi jke
—jÉL
J
