Ze ging weer weg en wij gingen ook uit de bus.
Van een paar mannen kregen wij (Riet en ik) nog 4 sinaasappelen en zo
konden wij er weer tegen.
De reis ging toen verder naar Zeist, waar de Koningin weer in de bus kwam
en ons nog even groette.
Omdat de mensen ziek waren gingen we naar het Rode Kruis
noodziekenhuis "Valckenbosch"waar we hartelijk door zusters, de
directrice, de administrateur
en doktoren werden ontvangen en iedereen twee kopjes thee kreeg.
We mochten om de beurt een bad nemen; de mannen onder de douche, de
vrouwen in bad in de badkamer op de le etage.
Terwijl anderen zich nog aan het wassen waren werden wij naar onze
kamer gebracht; kamer 7.
Wij mochten ons wassen en zijn daarna heerlijk in bed gekropen waar we
onze maaltijd kregen.
Heerlijk!!!
Toen kwam de nacht.
We hebben geweldig geslapen met z'n vieren op één kamer: Truus, Leny,
Riet en ik.
De mannen sliepen op de mannenzaal.
En zo was het al weer 7 februari.
Zaterdag 7 februari.
s'Morgens tot half 11 uitgeslapen.
De verdere dag hebben we in het ziekenhuis doorgebracht.
De zusters een beetje geholpen, stoffen, vegen enz.
En zo werd het zondag 8 februari.
Zondag 8 februari.
Het sneeuwde erg, buiten lag een flink pak sneeuw.
Toch gingen we ons na het ontbijt gereed maken om naar de kerk te gaan.
Het was een nationale rouwdag, (voor de slachtoffers van de ramp).
Sommige mensen waren zo vriendelijk om hun auto aan te bieden en dus
konden we allemaal met de auto naar de kerk.
Na de kerkdienst kregen we een lekker kopje koffie met een stukje cake.
De middag verliep met wat lezen en praten.
s'Avonds kwam de hervormde dominee Harkema preken en zo was die dag
ook weer om.
Dit was het leven in het Rode Kruis ziekenhuis "Valckenbosch".
