Wat leek echter logischer dan een viucht naar een hoger gelegen dorp.
Hij heeft ons gewaarschuwd en is zelf verdronken. Hij was trouw tot in de dood.
Wij hadden Melissant bereikt, en dat dorp bleef droog. We kregen onderdak bij een zus van
moeder. Behalve de kleren die we droegen hadden we niets kunnen meenemen. We waren
blij met alles wat we kregen.
Op de avond van de rampzondag wilde ik het versje overlezen dat ik s'maandagsmorgens had
moeten opzeggen. Ik leende een psalmboekje van tante en las het versje over Ps 103:5
Hij zal Zijn volk niet eindeloos kastijden
Noch eeuwiglijk Zijn gramschap ons doen lijden
Hij is het die ons Zijne vriendschap biedt
Hij handelt nooit met ons naar onze zonden
Hoe zwaar, hoe lang, wij ook Zijn wetten schonden
Hij straft ons, maar naar onze zonden niet.
Doordat de dijk op twee plaatsen doorbrak liepen de polders rond Stellendam snel vol. De ene
doorbraak was 500 a 600 meter ten zuid-westen van onze boerderij, de andere, anderhalve
kilometer ten noord-westen. Het water kwam van twee kanten. Wij hebben er vaak geen notie
van hoeveel kracht het water heeft. Vijf boerderijen zijn totaal verwoest. Soms kwam het hele
gezin om. Op een andere boerderij overleefde alleen het dienstmeisje dat in een boom was
blijven hangen. Ons huis gespaard gebleven. Van de schuur tegen de achter kant van ons huis
was de achtergevel weggeslagen. De andere schuur lag plat en de combine, nog maar een jaar
oud lag in de sloot. Ik heb vader echter nooit over de schade horen klagen. De knecht was met
zijn gezin verdronken en ons gezin was gespaard dat was een groot wonder voor hem.
Half april gingen we terug naar huis. De gaten in dijken waren gedicht en de polders waren zo
goed als droog. We woonden op de bovenverdieping, terwijl beneden alles werd schoon ge
maakt en hersteld. Vanwege het zout in de grond kregen we het advies in het eerst alleen
gerst te verbouwen. Dat lukte redelijk al waren de opbrensten lager dan normaal.
In Oosterland zat ouderling J.A. van der Weele (een man met een nauw leven, een vriend van
m'n ouders die bij ons ook wel op bezoek kwam) achter zijn bureau. Hij kreeg in zijn hart dat
hij toch vlas moest zaaien.Dat deed hij De binnenpraters lieten hem niet met rust. Straks
komt er niets van boven en dan ben je een spot van de wereld. Hij kreeg echter een goede
oogst en doordat er weinig vlas verbouwd werd, bracht dat goed op.
Na de Ramp konden veel mensen haast niet praten over wat er gebeurd was. En vaak is dat
nog zo. In sommige familie's zijn diepe wonden geslagen, ouders die de kinderen hadden zien
verdrinken, kinderen die de ouders of broertjes of zusjes hadden zien verdrinken. Er zijn er
die maar alleen uit een gezin zijn overgebleven.
Ik was nog maar zeven jaar, maar de gebeurtenissen staan in je geheugen gegrift. Bijna alle
slachtoffers uit Stellendam kende ik, of it kende hun familieleden. Er waren ook leeftijdge
nootjes verdronken.
Er zijn ook mensen gespaard die later door de Heere zijn stil gezet en werd geopenbaard dat
er in Christus werk een weg tot behoud is. Dan was het een nog groter wonder dat ze de Ramp
overleefd hadden.
Wij hoorden hier in Amerika, dat s'zondags alle publieke vermakelijkheden waren afgelast.
Ja, als God ingrijpt dan is het klaar. Wat een regering niet doet, niet wil, niet kan, niet durft,
dat vermag de God van hemel en aarde. Het heeft door sommige landen, maar ook niet in het
minst door ons vaderland geklonken: Erkent dien God, Hij is geducht! Welgelukzalig dege
nen die het tweemaal gehoord hebben, uitwendig en inwendig.
God gedenke u samen inde alsem en in de ballingschap en hij ondersteune uw zielen met de
rechterhand Zijner gerechtigheid. Hij vertrooste u met de vertroostingen des Heiligen Geestes.
