Beetje onwennig Tankerover Met ondersteuning De eerste cursus, november 1982 laten maken met het baileymateriaal en te laten zien wat hen te wachten stond. Ach teraf bleek dat een goed idee, dat bij de cursisten erg aansloeg. De eerste dag was voor beide partijen wat onwennig. 'Je staat wat vreemd tegen over elkaar', vond adjudant Aanraad. Bijna niemand kende elkaar. Ikzelf nam ook een beetje afwachtende houding aan.' Het is tenslotte wel iets anders of je een peloton diensplichtigen tegenover je krijgt of een stel burger-vrijwilligers met een technische functie bij Rijkswater staat. Het wende gauw. 'Toen we met de theorie bezig gingen, waren ze je soms al een stuk vooruit. Op een normale cursus voor militairen denken ze ook wel mee, maar deze mensen dachten vérder. Zij zagen al gauw de problemen die ze in het werk zouden ondervinden. Dat was erg leuk.' 'Dinsdag begonnen we te bouwen. Het ijs was toen gauw gebroken', vertelde hij verder. 'We startten met een rollenplan. Dat is een aantal ingevette rollen achter elkaar, waarover de brug later vooruitge schoven wordt.' Daarop volgde de bouw met balken en panelen. 'Als je mannetjes met Mavo krijgt, die sergeant willen wor den, dan kennen ze de theorie wel maar ze kunnen nog geen schop vasthouden. Die mannen van Rijkswaterstaat weten al hoe ze met een waterpas en zo moeten omgaan. Ze hebben een brok ervaring en dat merk je. Ik heb toen gezegd, heren, u kent nu de theorie, gaat uw gang maar. Ze moesten het zelf maar uitzoeken. Eén man werd als commandant aangewe zen. Dat was net degene die zich kort tevoren met een stalen meetband ferm in de vingers gesneden had. Zo zelfs, dat hij met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht moest worden om de wond te laten hechten. Moest zo'n pechvogel wat ontzien worden? Aanraad grinnikte en weigerde elk commentaar De bouw van de brug verliep naar wens. Zwaar was het wel. Panelen toch altijd 260 kilo en dwarsdragers 280! En alles wordt met de hand versleept en gebouwd. 'Aan het einde van de week was ik be hoorlijk kapot' bekende een van de cur sisten. Woensdag was de oeververbin ding klaar. Er werd een tank gehaald om het kunstwerk te proberen. Alles verliep uitstekend. 'Als zo'n ding eenmaal af is, dan kun je terugkijken op iets dat je zelf Alles wordt met de hand versleept en ge bouwd. gemaakt hebt', zei een deelnemer vol daan. De tweede week werd besteed aan de bouw van een baileybrug met ondersteu ningen. Dit was uiteraard een stuk moei lijker. 'Maar ik heb ze beloofd dat ze na de cursus in elke situatie een oplossing vinden', verzekerde adjudant Aanraad. 'En als ze het niet redden, dan mogen ze bellen. Maar het gaat hardstikke leuk, ik ben wild enthousiast.' Zijn geestdrift werd gedeeld door sergeant 1 Kroon, die het overigens wat lakonieker bekeek: 'De inzet is goed, de kwaliteit ook. Je kunt ook eigenlijk niets anders verwachten. Ze hebben voldoende inzicht, alleen het ma teriaal was vreemd. Het is leuk om aan burgers les te geven. Soldaten zijn ook verklede burgers, maar het is toch an ders.' Ook de tweede brug werd tot een goed einde gebracht. Grote overspanningen over rivieren en dergelijke - waarbij pon tons nodig zijn - bleven buiten deze oplei ding. Voor zulke constructies zullen altijd militaire specialisten nodig zijn. Niette min beschikt Rijkswaterstaat binnenkort weer over een voldoende aantal mede werkers dat met baileybruggen weet om te gaan. Samen met de al aanwezige oud genisten is Rijkswaterstaat weer zo'n tien tot vijftien jaar onder de pannen. Niet dat ze eigenhandig bruggen moeten bouwen als de nood aan de man zou komen - dat gebeurt door aannemerspersoneel - maar ze kunnen er leiding aan geven. Majoor Buth vond de nieuwe 'vredestaak' van zijn school geslaagd. Niettemin pleitte hij voor herhalingsoefeningen. 'Als ze de cursus ongeveer twee jaar achter de rug hebben, dan zouden ze voor een paar dagen terug moeten komen om alles nog eens door te nemen. Rijkswaterstaat heeft hierover nog niets beslist, hoewel er over wordt gedacht. De mening van de deelnemers zelf wil RWS meewegen. In elk geval wil men de zaak wel op een of andere manier levend houden. Eigenlijk zouden we moeten spreken van 'Civiele Verdediging van de Hoofddirectie van de Waterstaat', omdat er ook taken op dit terrein buiten Rijkswaterstaat liggen, zoals bij de provinciale waterstaat. 17

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - diversen | 1953 | | pagina 28