Beiden maakten, een gelukkige tijd. door.
Haar nu de keerzijde, heiden jammerlijk ver
dronken.
Deze boerderij was hoog gelegen, maar daar
ze geen beschutting had, voor de zware golfslag,
is alles weggespoeld. ïTiets is er meer van over
gebleven.
Woorden zijn hiervoor-niet te vinden, alleen
een moeten berusten. Zo gaat het leven verder.
Enige tijd daarna bezocht ik hun ouders, die mij
dit vertelden.
l Hier dus het verloop van twee jonge mensen
die gelukkig waren.
Zonnemaire heb ik nog niet bezocht, doch ook
daarvan is mij bekend, dat twee jonge gelukkige
mensen het leven moesten laten, n.l. het echt
paar Yiergever-G-eluk.
In het bijzonder waren mij de ouders van
haar bekend, omdat dit nog een verre neef van
mij' is.
Wat waren Vader en Hoeder Geluk steeds vol
lof over hun dochter Hiena. In alles werd zij
betrokken en al was ze reeds enige jaren -getrouwd,
ouders en kinderen leefden zo onafscheidenlijk.
Hij werd verteld, dat zij beiden, op een boom
gezeten, getracht hebben hun leven te redden.
Bit heeft zo niet mogen zijn. Boor uitputting-
moesten zij hun leven prijs geven.
"Jij mensen begrijpen' dit droevige gebeuren
niet en hoe zouden wij dit ook kunnen dragen?
Alleen de kracht van God kan ons staande houden.
Voordat ik over mijn reizen verdér schrijf
moet ik nog vermelden, 'dat ik te Kortgene vernam
dat de heer en mevrouw de llegtfvan Zats op de
bewuste Zondagmorgen pér' auto trachten te vluch
ten naar de dichtsbijgelegen dijk. Aanvankelijk
ging dit, naar het zich liet aanzien, ook wel,
maar het water spoelde reeds over de wegen. By-
na op de dijk gekomen moesten ze een duiker pas
seren, die niet bestand bleek te zijn, tegen de
zwaarte van de auto. Bezë kantelde en moeder en
twee kinderen verdwenen in het water.
Zelf wist hij zich te-redden en kwam daarna
in de buurt van de PruiëLendi jk. Op de hofstede
van van der Linden gekomen, ging hij het droevi-
20
