D0M6URGS MDNIEUWS
Strangepraot
KROKODIL
aai eens een
T/m 27 september kunt U in het Zeeuws Museum voor
Natuurhistorie, Duinvlietweg 6, Oostkapelle, dage
lijks van 10.00-17.00 uur, de succesvolle expositie 'Aai
eens een krokodil', een tentoonstelling over de huid
van mens en dier, bezichtigen.
Adri Karman
T/m 30 augustus 'Signaturen', een educatieve tentoonstelling van te
keningen, voorstudies en schilderijen van Adri Karman, in het
Zeeuws Museum voor Natuurhistorie, Duinvlietweg 6, Oostkapelle,
dagelijks van 10.00-17.00 uur.
Wolga Kozakken Koor
Het Koor van de Original Wolga Kosaken uit Keulen zal
op 13 augustus om 20.00 uur een concert geven in de
NH-Kerk in Domburg.
De mannenkoren, met hun diepe bassen en hoge teno
ren, van de Zwarte Zee-, Don- en Oeralkozakken beho
ren tot het verleden, alleen de Wolgakozakken bestaan
nog. Dankzij hen is het nog mogelijk het oude Rusland
te proeven in weemoed:ge volksliedjes of in de gezan
gen van de russisch-orthodoxe kerk.
Het Wolga Kozakken Koor ontstond in de jaren dertig,
onder leiding van de stichter Nikolai Tripolitoff kreeg
het wereldfaam.
Na Tripolitoff nam Oleg Jewsewsky de leiding op zich.
In 1970 werd het koor tot een zeer succesvol ensemble
verkleind; sinds 1975 leidt Alexander Petrov het gezel
schap, dat steeds weer volle zalen trekt en voor juichen
de kritieken zorgt.
Een primeur voor Domburg:
het wereldberoemde Wolga Kozakken Koor op 13 au
gustus in de NH-Kerk aan de Markt!
Fotografieken 'Kade A-1J9' door Beppy Everaers.
De fotografe Beppy Everaers exposeert unieke foto's in
Domburg. Het lijnenspel van het eenvoudige fascineert
haar. De harmonie in vormen, waar in het dagelijks le
ven zo makkelijk aan voorbij wordt gelopen.
Deze expositie zal in hoofdzaak visnetten omvatten.
Cirkels en 'strakke' lijnen lopen door elkaar en dat
brengt Beppy Everaers in contrast met de elementen
lucht en water als achtergrond.
Ze wil zo min mogelijk accent op de kleuren leggen. Dat
betekent dat ze vaak heel vroeg of tegen zonsondergang
haar foto's neemt.
Visnetten, het lijkt zo simpel, maar zij weet ze heel
boeiend in haar foto's vast te leggen. Omdat haar werk
hier niet bij ophoudt, worden er ook nog enkele andere
foto's geëxposeerd. De moeite van het bekijken waard!
De expositie loopt van 12 augustus tot en met 12 sep
tember en heeft plaats in het voormalig SBD/VVV kan
toor aan de Badhuisweg la te Domburg.
Mr. J. P. Boersma, lid le Kamer, zal op 12 augustus de
tentoonstelling openen. Ook de heer Koch, directeur
van de Zeeuwse Culturele Raad zal bij de opening een
toespraak houden.
De organisatie is in handen van Mode Aksenten uit
Vlissingen.
Beppy Everaers
Uitslagen Jeugd Badgasten Tennistournooi
(28 t/m 31 juli).
Meisjesenkel t/m 13 jaar:
1. Babette Wattez
2. Maartje Houtsma
Jongensenkel t/m 13 jaar:
1. Richard Leydekker
2. Erik Jan Oreel
Jongensdubbel t/m 13 jaar:
1. Richard Leydekker/Erik Jan Oreel
2. Serge Eude/Boris Klopmeyer
Damesenkel t/m 17 jaar:
1. Nicole Liesenhoff
2. Silke Beliinghausen
Damesdubbel t/m 17 jaar
1. Nicole Liesenhoff/Anita Brand
2. Fleur Meyer/Marit Engel
Herenenkel t/m 17 jaar:
1. Olaf Hasker
2. Volker Ernst
Herendubbel t/m 17 jaar:
1. Rene Montenarie/Sander Jobse
2. Olaf Hasker/Robert Mulse
De Original Wolga Kosaken uit Keulen
Zeeland.
'Het is niet verwonderlijk dat schrijvers het in een der
gelijk gebied nogal eens hebben over zee, water, wol
ken, luchten, vogels, kreken, dijken, stranden, schel
pen, wier, slikschrijft Wim Hofman in Querido 's let
terkundige reisgids van Nederland (1982). 'Soms is het
niet meer dan een topografisch registreren van wat de
schrijver ziet, maar meestal blijkt het landschap hem
aan te zetten tot poëtische gedachten en wordt de be
schrijving van het landschap tevens een verslag van wat
hij innerlijk ervaart.
Met de watersnoodramp van 1953 veranderde er veel,
zoals - aan het einde van de vorige eeuw - met de 'ont
sluiting' van Zeeland.
'Een dichter als Hans Warren', aldus Hofman, 'lijkt
zelfs verplicht zijn onderwerpen en inspiraties elders
op te doen.
'Het lijkt wel of wij altijd last moeten hebben van
nostalgie, verlangen naar dingen die er niet meer zijn.
Zon' halve eeuw geleden, en daar kan ik van meepraten
want toen was ik een jaar of tien, bestond er nog een
Zeeland dat een beetje anders was dan de rest van de
wereld. Dit is allemaal zo goed als verdwenen.
Warren in Het Land der Letteren (Meulenhoff, 1982).
'Zo hier' en daar zie je, in een verloren hoek van een
landschap of in een 'beschermd dorpsgezichtnog een
echt restant: het ruikt daar nog een beetje als vroeger
(geuren zijn heel belangrijk) en het is er soms werkelijk
nog echt stil. Ook dat is belangrijk: de stilte van het
platteland, enkel natuurgeluiden van wind en water en
dieren, en niet, dag en nacht, het constante ruisgordijn
waarmee we op de meeste plaatsen in Zeeland helaas
ook al moeten leven.
Het verlies, de droom van wat was, kan natuurlijk een
inspiratiebron zijn - en zelfs de ontkenning. Zeeland
bestaat niet, volgens Willem Brakman.
'Het grote gebeuren van mijn jeugd was de vakantie
reis naar Zeeland die zo eenmaal in de twee of drie jaar
plaatsvond. Ik leefde er een jaar lang naar toe en ik
leefde er weer een jaar lang vanaf in vreugde en wee
moed. De zozeer begeerde reis naar Zeeland eindigde
voor mij op het moment dat de tantes, zwart als drop
jes, zichtbaar werden op de steiger waar de provinciale
boot zou aanleggen, daarna was het veertien dagen
lang één klonterige verveling tot aan het moment dat de
tantes op de steiger weer kleiner en kleiner werden om
tenslotte te verdwijnen achter een dijk, die hen resoluut
voor enkele jaren wegsloot.
Verveling als bron van inspiratie. 'Ik heb mij te pletter
verveeld in Zeeland; ik heb er de verveling geléérd en er
de eeuwigheid ervaren doordat de tijd stilstond. Ik ver
veelde mij en alles verveelde zich om mij heen; dit wil
zeggen dat alles gewoon doorging; mieren kropen door
het gras; vliegen zoemden uit de poepton naar het licht;
stemmen roezemoesden en achter een muur vond altijd
iemand het wel nodig een emmer heen en weer te schui
ven, maar het gebeurde nutteloos, vreugdeloos en
vreemd mechanisch.' (Willem Brakman, Zeeland
bestaat niet, Maatstaf, sept. 1970).
Het is wel duidelijk: Zeeland kan van alles oproepen,
maar wie het eenmaal heeft gekend, vergeet 't niet.
F.L.
