DOMBURGS MDNIEUWS
I 't 8,e
M M f 1L
Het is jammer, dat mevrouw Provoost door tijdgebrek
dit jaar niet aan de Huisvlijttentoonstelling (14 t/m 16
juli in het Schuttershof) kan deelnemen.
Zicht op zee, vanaf het le, in 1837gebouwde Badpa\ iljoenen
in het gebouwtje gelegenheid uit te rusten: er was onder meer
een leeszaal en een winkeltje.
Ia de leeskamer liggen de volgende
tijdschriften en couranteu ter lezing
TIJDSCHRIFTEN.
Ned. Spectator. Ncderl aaJsche Illustratie.
Illaitrated LoadooNcwj. Uilenspiegel
Punch Hum Album.
L'lllustration. Eigea Haard.
Journal Amutaat Pe Huisvriend
L'Echo de U Sematne Nederland
t'eber Land and Meer Aarde en haar Volken.
Reite- and Verkehrs-Zei- Dr Natuur
tung De N'arorjeher
Die Gartenlaube Vragen van den dag
Fltegendn Blatter De Huisvrouw
Hollandsche Illustratie Elsener'sGetll otaandschr.
de Wereldkroniek
COURANTEN
Nieuws van den dag Middelburgsche Courant.
Utrechtscbe Courant Indépeadanee.
Nieuwe Rotterdammer. Le Figaro
Algeaieen Handelsblad Kólmsche Zeitung
Weekblad Amsterdammer. Courier de Schêfenmgue.
Zondagsblad Domburgsch Badmeuns.
Haarlemsche Courant.
Uit het kastje met boeken in de leeszaal,
dat weder met eenige werkeo vermeerderd
is kunnen badgasten, houders van toegang-
kaarten, dagelijks tusseken 11 en 12 ure
des voormiddags, boeken ter lezing krijgen,
mits men bet nummer vnn bet boek en zijn
naam teekeue op eene lijst bij den kaste
lein voorhanden. Voor jeugdige lezers zal
door de ouders moeten worden geteekend.
Ook toen al duinafslag en een steeds kleiner wordend strand!
De paalhoofden bestonden pas enkele jaren: men nas i rij al
gemeen van oordeel dat zij eerder voordelig dan schadelijk
voor de badgelegenheid waren en zelfs aan het geheel iets 'ge
zelligs' gaven.
Een goede gelegenheid om haar verzameling te bewon
deren is er in ieder geval als men haar eens wat kralen
(of potjes) brengt. Daar heeft immers de échte liefheb
ber nooit genoeg van!
De kralenkaarten
In 1882 verscheen van de hand van F. Nagtglas, toen
secretaris-penningmeester van het 'Comité tot bevordering
der belangen der badplaats Domburgeen boekje over Dom
burg. In een dertigtal pagina's tovert Nagtglas de lezer een
idyllisch plaatsje voor.
Ondanks het gedeeltelijk 'beklinkeren' van oude 'calceywe-
gen' en mulle zandpaden verliep de reis met paard en wagen
van Middelburg naar Domburg meestal niet zonder schok
ken. De schatting vorderende tolhuisjes werkten daar zeker
aan mee.
Maar hoe schoon was het land! Voorbij Oostkapelle werd het
bos dichter, zag men eiken en berken naast iepen en abelen en
kwamen 'de blonde duinen' in zicht. De eerste huisjes van
Domburg kon men ontwaren en daarachter de slanke to
renspits. Veel bomen stonden er nog op de Markt, en in hun
schaduw, voor het stadhuis, een paar echte Zeeuwse
klapbanken.
Het Stadhuis in oude tijden
Van het stadhuis zelf was Nagtglas niet verrukt, noch van
binnen noch van buiten achtte hij het een bezienswaardig
heid. Over de kerk er schuin tegenover evenwel meldde hij
een bijzonderheid: het kerkgebouw lag lager dan de begane
grond, terwijl je toch mocht aannemen dat de kerk, zoals de
meeste kerken, op een heuvel werd gesticht.
Zou het verloop van de duinen hier een rol hebben gespeeld?
Hoe zuiver was het zeewater en hoe versterkend de frisse
lucht! Een ideaal herstellingsoord voor zieken en zwakken,
dat nas de mening van velen. Ook de gaaischieters lieten zich
dit jaar in die zin uit.
Parafraserend zou je kunnen zeggen: In Domburg kure' doe
je van nature.
v v\(riiA.
*(:f
H it> arm uw iM.fi»- .v .1 c i' at
•.Ov6 mócht .of-I \V u «m- p MMdsrw
S J vi» firn Au... Wr.hl.'-.-
jr* n
r I, r
Domburg door F. Nagtglas
Tenslotte beschrijft Nagtglas enkele wandelingen, die ook nu
nog zeer de moeite waard zijn en natuurlijk heel goed in de
'kuurgedachte' passen: bijvoorbeeld door de Manteling naar
Westhove en via Duinvliet (Hoogduin) terug of een wande
ling door de Manteling naar Oranjezon en terug via de oude
landgoederen Overduin en Zeeduin, maar, als je wilt, ook
een wandeling naar Aagtekerke en eentje naar Westkapelle.
F.L.
Terwijl Nagtglas stil staat bij oude gebruiken als de kermis,
het gaaischieten en ringrijden, voert de wagen hem intussen
al verder, langs het Schuttershof (en via een mijmering over
de geneugten van de oude herberg en die van het Badhotel) in
de richting van de duinen.
De oude (familie-)badplaats aan de noordwestkust van
Walcheren ontluikt met de lente en is een en al bedrij
vigheid in de zomer.
Het grillige duinlandschap, de altijd weer anders lij
kende zee en de oude bossen die beide dorpskernen om
zomen, zijn evenwel in elk jaargetijde de moeite alles
zins waard!
Vele wandelroutes leiden er doorheen en langs statige
buitens, langs bezienswaardigheden ais het voormalige
Badhotel, het Gemeentehuis (uit 1567), de N.H. Kerk
(14c/15e eeuw), de korenmolen Weltevreden (1817) en
het Middeleeuwse kasteel Westhove. In de Orangeric
van het kasteel is hel Zeeuws Biologisch Museum/Mu
seum voor Natuurhistorie gevestigd.
Al inde 13c eeuw kreeg Domburg stadsrechten, in 1966
ging het samen met Oostkapelle en een deel van
Aagtekerke.
En nu is het een bloeiende gemeente met bijna 4.000 in
woners en een miljoen overnachtingen per jaar.
Hoewel het stadje helemaal is ingesteld op al die over
nachtingen, heeft het toch zijn schilderachtige dorpse
karakter weten te behouden.
Het is er nog steeds aangenaam 'verpozen'!
