mil mm j[y©[i[LiQ» /A\pmmï .Qte;/ DOMBURGS BADNIEUWS Een door.een Noorse commando-strijder gemaakte film herin nert aan de bevrijding van Walcheren door de geallieerden in no vember 1944. Deze film heeft men op de televisie kunnen zien, wie dat heeft gemist of de film nogmaals wil zien, kan op 24 juli te recht in de Zionskerk te Oostkapelle, Duinweg 36. Daar zal men ook voertuigen uit de tweede wereldoorlog (waaronder de 'Jeep', de 'Seep', de 'Bcep', de 'Liberator' en de 'Weasel') en een foto expositie kunnen bekijken. Koningin U ilhelmina in het bevrijde Oostkapelle. Voug jaar bezochten ondei meer de i\oorse commando's die bij de bevrijding betrokken waren Walcheren. De gemeente Domburg ontving hen op kasteel Westhove, waar vele herinneringen naar boven kwamen. Aan het begin van de week onder meer een optreden van de Revi val Jazzband, een gewijd concert van Apollo en een demonstratie Ringrijden. Aan het einde van de week (bij het ter perse gaan van dit nummer nog toekomstig) een hete-luchtballonvaart met ballonnenwed strijd en de Wielerronde van Domburg. Een rubriek door en voor Domburgers en Badgasten. Eindredactie F. L. van Houtum-van Vloten. Domburgse Omroepers door A. de Pagter. Re\ i\jI .Li// BunÜ. Was das Publikum angeht, so ist dessen Fahigkeit zu und Be- gei ster ung für die Aufnahme der DSC-Musik schon daran zu il- lustrieren, dab etwa auch die Beat-Welle der 60er Jahre nicht ver mocht hal, das weltweite Interesse an der DSC zu schmalcrn. lm Gegenteil es wachst und gedeiht nach wie vor, denn ihre Musik legt sich nicht an Moden, Macken und Manien fesr. Dazu kommt der unaufhörliche Strom von Einladungen zu den gröbsten inter nationalen Jazz-Festivals als unübersehbare Bestatigung der Erfolge. IJüJjïi/JiJs QuodwlJJ Baisfiijsufilsj1 fa) Dusubiifgi Op 29 juli zal er opnieuw een fantastisch vuurwerk zijn en op 1 augustus heeft de lampionoptocht, dje vorig jaar zo succesvol was, weer plaats. Op 3 augustus de Film van Ome Willem (met Teuntje) in het Openluchttheater te Domburg, 19.00 uur. Kaarten hiervoor en voor het DSC-optreden verkrijgbaar bij VVV Domburg, Cam ping Domburg, VVV OostkapelJe en Sjiep hifi Middelburg. Ook aan de avóndkassa. Begin augustus zal ook in het teken staan van muziekvereniging Apollo: de vereniging bestaat dit jaar 85 jaar en viert dat op 5 au gustus, de gehele dag. Met dank aan de heer W. Warners. Jaap Wisse, hij was één van die vrije, maar nooit vrijzijnde men sen, zoals er tientallen waren op alle dorpen; een paar stukjes grond - wat eigendom, 't meest gepacht soms een paar koeien, iets bijverdienen met schelpendragen, dijkwerk e.d. en hij, Jaap Wisse, dan ook als omroeper en nog meer van dergelijke klusjes (o.a. afslager, en secretaris van het kolenfonds). Hij was nog op z'n boers gekleed en deed als laatste zijn ronden te voet. Hier op de foto, op d'n Tol, was ongeveer zijn 10e plaats. Als er één boodschap was, sloeg hij 17 keer, niet meer en niet min der. Voor een tweede boodschap werd opnieuw geslagen, nu maar 10 keer. Hij begon op de hoek bij zijn huis, dan 't Duunwegje, daarna bij Schrier (hoek Steynshofstraat/Karregat) en 't oekje Tak (hoek Noordstraat). Dan naar boven de Noordstraat door, 't oogtetje van Rekkers (hoek Badhuisweg), vervolgens via de Badstraat naar d'n Tol, waar op de foto Loutje Labruyère, Provoost (toen post kantoorhouder), Willem de Voogd en Maatje Louwerse zijn toe hoorders zijn. t oekje.Tak. Meestal liep hij tussen de middag of na d'n avond, want dan wa ren de meeste mensen thuis. We móesten nog al eens naar buiten daarvoor: 'Stil-is, 'k ore de klienker, gaed-is luustere'. 't Gebeurde natuurlijk ook wel» dat er direct geroepen moest wor den. Was hij dan op het land, dat lag aan het begin van 't Roosjes wegje, .in de Zuuverse wegt en t ouwe wegelienk (beide laatste weggetjes zijn vervallen, maar lagen even achter 'Bisdom'), dan moest zijn dochter Koos hem gaan halen. Ze hoefde daartoe niet helemaal naar het land, maar liep, afhan kelijk van weer en wind, naar t meulwal of iets verder en blies daar op een fluitje en als haar vader dat hoorde, stak hij als bewijs zijn houweel of iets dergelijks naar boven. Wat ben ik toch blij met de snelkassa bij Domburgs Rabobank! En met de mogelijkheid om - bij sommige winkels - een bestel ling achter te laten en de boodschappen thuis te krijgen! Om, als je haast hebt, niet achter een lange rij weliswaar in het al gemeen vrolijk uitgedoste en dus bezienswaardige) vacantiegan- gers te hoeven staan, is een verademing! Zoièts zou je in alle winkels moeten hebben! Hoewelwat neem je dan als criterium? Mensen die haast hebben lijkt me niet gek. Maar je kunt natuur lijk ook haast hebben, omdat je gauw op het strand wil liggen. Mensen die werkenja, hoe haal je die er nou uit? (En bovendien, wat is werken?) Inwoners van Domburg valt al direct af: daaronder zijn mensen die wel tijd en mensen die geen tijd hebben. Een pasje dan en een eigen handeling, zoals bij de Rabobank Of moet je naar het systeem van sommige grote winkelbedrijven: een snelkassa voor hen, die minder dan zo en zo veel artikelen kopen? (Niet verdelen over kinderen en opa/oma!) Ook daar zit een kink in de kabel: je kunt veel haast en öök veel nodig hebben! Nee, het beste lijkt me nog steeds een moment uit te zoeken, waar op de meeste mensen wel op het strand zullen liggen. Zolang niet iedereen dat gaat doen, zal het nog wel meevallen F F.L. Hij had zijn grote en zijn kleine ronde. Voor gemeentelijke mededelingen bijvoorbeeld, moest hij de gro te ronde doen, daar hoorde het villapark bij. Was het voor ver koop van groente of vis (in 't viskotje), dan nam hij de buitenkan ten niet mee. Via Schuitvlotstraat, heen en weertussen Singel en hoofdstraten, ging hij over 't Nieuwe Domburg naar het einde van 't padje van Jaonus (Hoge Hilweg), zijn laatste halte. Het blinkende bord aan zijn duim, het hoofd iets schuin, met zijn ietwat hese, geroutineerde stem, toch goed verstaanbaar, had hij dan ongeveer 30 keer geroepen. Gedeeltelijk in dialect natuurlijk. Hij deed daar ongeveer een uur over. De beloning per om te roepen bericht was 50 ets. Soms kreeg hij wel eens wat in natura, bijvoorbeeld een halve mand vis; dan moest zijn vrouw uren staan bakken, want een ge koelde kast hadden ze toen alleen nog maar in 't Badhotel en enke le andere hotels. Het bord hing bij hem thuis aan een spijker in de spinde. Het moest altijd onberispelijk blinken, niemand mocht er onno dig aankomen. Over zijn voorganger Spruit vertelde Kees Maas: Spruut was d'n aordigsten (eigenaardigste) omroeper die we hier ooit hadden. Over zijn vet leren schoenen droeg hij nog staesen (soort slobkou sen van pilo), zodat er geen grond en mest in kon komen, en waar hij ook werkte, op 't land of in de mestput, als er wat om te roepen viel, deed hij zijn route zoals hij was. Hij kon niet zo goed lezen, daarom las zijn vrouw het briefje al tijd een paar keer voor. Dan douwden eest aoltied een stevige pruume tabak achter z'n kie:zen, dat diende als een soort geluid demper, werd er gezegd, - anders was zijn stem te scherp - en ging hij op stap. 'De centrale'. Op 't laatst van Spruit zijn periode, kort na de eerste wereldoor log, was hier electrisch licht gekomen. De stroom werd opgewekt in 'de centrale', een gebouwtje aan de Westweg. Toen, na een her stelde storing, de omroeper bekend moest maken dat er die avond weer verlichting zou zijn, riep hij: Van aevende heeft de centrale wéér licht. Hij had óók zijn kleine ronde: Hij droeg dit bericht niet voor op 't Nieuwe Domburg. Dir ze toch gêên electrisch. Maar iemand van daar, die dat verzuim wel opmerkte, vroeg of 't een zware bui zou worden en of 't Nieuwe Domburg er soms voor gespaard zou worden, omdat hij daar niet geweest was. Pas mer-op, zei Spruit, jie mee je peterolielampe, da-jer nie deu getroffen oordt! Op Oudjaar riep hij om, dat ieder die land van de kerk in pacht had wou komen betalen, en de slechte betaelers moete noe ook is komme naemens de president kerkvoogd. Jaap Wisse liep zijn laatste volledige ronde op een ochtend eind october 1944: 'Alle mannelijke personen boven 16 jaar moeten zich vervoegen bij het gemeentehuis (dat betekende werk voor de Wehrmacht). Ieder die niet aan dit bevel voldoet zal standrechte lijk worden gevonnist! Aan zijn allerlaatste ronde begon hij op de ochtend van de le no vember. Rond half negen stond hij op d'n Tol, precies op de plaats van dé foto, die ongeveer in 1936 genomen moet zijn. Er waren toen al enkele granaten buiten het dorp ontploft. Terwijl hij stond te roepen, sloeg er vlak bij zijn voeten een scherf op de straatstenen. Hij hield er direct mee op en ging naar huis. Het was de laatste keer voor hem. Hij was toen 74 jaar oud en had het bijna 25 jaar gedaan. Die dag werd een dochter van hem getroffen, misschien heeft dat zijn besluit beïnvloed, maar het afslaan op veilingen heeft hij toch nog verscheidene jaren nadien gedaan. Jaap Wisse heeft nog enkele opvolgers gehad, tot het mede door het drukkere verkeer niet meer ging. 't Klienkbord en de stok hangen nu in 't gemeentehuis te blinken. Zomer activiteiten Hoogseizoen, volop zomer en veel activiteiten in Domburg en Oostkapelle. In Domburg richt de sociëteit Luctor et Emergo zich weer op de badgast met onder meer fortenwedstrijden en het kinderbal. Binnenkort wacht ons - al bijna traditioneel de Dutch Swing College Band (23 juli). - een optreden van

Krantenbank Zeeland

Domburgsch Badnieuws | 1985 | | pagina 3