HUNK» B&DNIESWS MAN VAN DE WEEK «tli J. C. van Schagen LOS VAST P: Strangepraot 'De hoogste graad van communicatie is niet het spreken, maar de stilte, waarin alles gelijkelijk is opgenomen, alles wat leeft, alles wat IS, ook het ding, het menselijk maaksel.' Zo regent de regen daarom geef ik geen namen ik ga maar en ben... Woorden van rrir. dr. Johan Christiaan Jacob van Schagen, dichter/schrijver en schilder/graficus. Op 11 december 1891 te Vlissingen geboren, bracht hij zijn jeugd door in Middelburg en Domburg. Na vele al dan niet ambtelijke omzwervingen, vestigde hij zich in de 50er jaren weer in Domburg. Vanaf 1966 verblijft hij afwisselend in Domburg en in Deventer. Voor Domburg zet hij de lijn van 'het kunstenaarsdorp' voort. Hoewel ik, om hem eer aan te doen, er het zwijgen toe zou moeten doen en deze bladzijde blank zou moeten laten, waag ik het toch iets over deze meester van het taal- en tekenspel zwart op wit te zetten. Nauw verbonden met Domburg - maar daarnaast ook met andere plaatsen - kan het haast niet anders of de zee heeft haar stempel op hem gedrukt. Noemt van Schagen Spinoza's Ethica met voor hem daaruit voortvloeiend zijn 'streven naar zuiverheid', 'het beleven van een eenheid aller dingen' en 'voorkeurloosheid' als zijn uitgangspunt, dan doet onderstaande foto mij toch vermoeden dat deze gedachten hun weerspiegeling en verdieping aan zee hebben gekregen. Wordt al het grote niet klein, al het kleine niet één bij het zien van die oneindigheid? Van Schagen debuteerde met 'Narrenwijsheid' (1922), een opval lende poëziebundel. Daarin en ook in zijn latere werken blijkt hoe moeilijk hij te 'omgrenzen' is: zijn poëzie doet vaak aan proza denken, zijn proza vaak aan poëzie. In de 60er jaren begon hij met zijn 'Domburgse Cahiers', later voortgezet als 'Schiftselreeks'. Hoe zet je 'voorkeurloosheid' op papier? Spreek je je voorkeur al niet uit alleen maar door ergens over te schrijven? Nee, zegt Van Schagen, je kunt de voorkeurloosheid 'omschrijven'. Zou je een lijn in zijn werken moeten aangeven, dan zou je kunnen opmerken dat er altijd een speels element in zijn werk schuilt, dat zijn gedachten oosters georiënteerd moeten zijn en dat zijn woordkunst steeds beeldender is geworden. Dat blijkt ook duidelijk uit zijn werk als schilder/graficus: er moet een herwaar dering komen van het 'zuivere teken', naar oosterse instelling 'is de kalligrafie een dans op het papier'. Het speelse ontbreekt hier ook niet; materiaal is de helft van het spel. Het voordeel van met beelden scheppen boven met woorden scheppen: het beeld is er zomaar zondermeer en staat een explosie toe, daar is geen tussenfase meer. Het woord daarente gen kan zich tussen de impuls en de daad inwringen en zo het spel bederven. Alle werkelijke schepping is improvisatie. Het spreekt bijna vanzelf dat wit de kleur is die voor Van Schagen de volmaaktheid, 'het onbegrensde' in zich bergt. Complementai re kleuren zijn samen wit, zegt hij; de tegenstelling is opgeheven, kosmische eenheid is bereikt. Naar die zuiverheid heeft hij zijn leven lang gestreefd en in de laatste jaren heeft dat geleid tot 'ik doe niet meer mee': een bevrijding van alle binding, een alles uitsluiten, een opnieuw kunnen beginnen en verder gaan zonder om te hoeven zien. Wij hopen dat hij daar nog lang mee door zal gaan!! Hou je vast! Los Vast komt naar Oostkapelle. Het razend populaire NCRV-radioprogramma van Jan Rietman komt op uitnodiging van de Stichting 150 jaar Badplaats Domburg naar onze gemeente. Het ontmoetingscentrum 'De Halve Maan' wordt in samenwerking met de VW-Oostkapelle in gereedheid ge bracht om op 14 juli a.s. zijn poorten te openen voor de rechtstreekse radiouitzending (van 12.00-14.00 uur). Presentator Jan Rietman en zijn'assistent'Oma Joop zullen een veertiental topartiesten en -groepen ontvangen, die in levende lijve hun hits zullen vertolken. Wie er precies zullen komen, zal in het volgende Badnieuws bekend worden gemaakt; in ieder geval zijn aanwezig Jan Rot en de LosVast Band. De zaal gaat open om 11.30 uur en de toegang is gratis. Dit spektakel vereist veel organisatie. In dat kader wordt gezocht naar een ploegje (potige) Oostkappelaars/Domburgers die bereid zijn om op 13 en 14 juli mee te helpen het programma vlekkeloos te laten verlopen. Belangstellenden kunnen zich aanmelden bij: K. Wiessner, tel. 01188-2312. Uit Domburgs Cahier XXII J. C. van Schagen boven in de takkebomen flipperen verwaaide dromen ten pleziere van de wind die er een vertier in vindt en soms neemt hij er een mee naar een ondergrondse zee of waar heldere, verre stromen een vergeten dal omzomen soms naar blauwe manestranden waar de oude sprookjes landen of naar lang verloren talen die de lange mars verhalen soms naar een verbleekt verdriet dat nog leeft - geen mens die 't ziet zo komt het dat je wel eens wat verneemt als de wind je medeneemt van wat niemand meer zal weten als je straks ook bent vergeten zo van verre vergezichten die iets moeten dóórberichten naar adressen - lang vergaén of - die léng nog niet bestaan? i. 'Hééé?! Jij ook hier... De buitenplaats 'Duinvliet', rond 1840 aangelegd in het deel van Domburg dat vroeger tot Aagtekerke behoorde. .„Nee hoor, ik kom morgen pas.' Uit: 'Wat de haan van de Domburgse toren zag' van M. Steijn. (slot). 'In 't centrum gingen veel gebouwen in puin, 't Stand hotel en villa's verdwenen van 't duin'. 'k Zag de verkaveling van het land gebeuren, het zou de agrariërs niet betreuren. Er kwamen ook meer cafés terug en kabaal, terrassen en jukebox met radiotaal. Ook de vuurtoren, die mij weer bescheen, dan voel ik mij in 't donker niet zo alleen. Ik draai nu verder maar impulsief en neem wat komt dan maar voor lief. Altijd terug komt de lente, die zonnekrachten uitstraalde en groei en bloei doet verwachten. En nu: verblijf aan onze mooie kuststreek voorkomt spanning en bezoek aan d'apotheek!' Het ware geluk is niet duur.^Als het wel duur is, dan is het niet van de goede soort. F. de Chateaubriand Wist u dat de telefoonverbinding Domburg-Oostkapelle in juni van het jaar 1883 tot stand kwam? Op het bureau van gemeentesecretaris H. M. Kesteloo, in zijn kantoor, stond 'den machtigen toovergeest van onzen tijd. Een net houten kastje, waarin een batterij verscholen stond, een plaat met eene kleine ronde opening, enkele spiraalgebogen metaaldraden, een klos- vormige hoorn, en een paar kleine glinsterende schellen vorm den die woning. Hoewel er misschien tien mensen in de kamer waren, was alles stil, doodstil, in de verwachting der dingen die komen zouden. Men zou een speld hebben kunnen hooren vallen, en vernam alleen door de openstaande tuindeuren het zachte koeltje suizende door de bloeiende struiken, en, als men goed toeluisterde, in de verte ook het lied dat de oceaan reeds sedert eeuwen langs ons heimig duinstrand zingt. Daar beginnen de schellen te klinken. Er gaat ons onwillekeurig een soort van rilling door de ziel bij de gedachte, dat de toovenaar aanklopt. Onze vriend zit met de hoorbuis in de hand voor de opening. Wij verstaan de geestenstem niet, die door den draad stroomt, maar dat hij duidelijk spreekt, kunnen wij uit de antwoorden opmaken. „Goed meneer"; „zes uren precies"? „wat zachter is ook best"; „hij is zoo even vertrokken"; uitnemend„morgenochtend", leder ging nu beurtelings voor de opening zitten en hield een praatje met de lieden te Oostkapelle. In het gewoel van het stadsleven zou zoo iets waarschijnlijk minder indruk maken, maar in dien stillen rustigen dorpskring sprak die zachte geheimzinnige stem uit de verte ontzaglijk krachtig tot den geest.' In het volgende nummer kon men lezen: Telephoon 13-19 juli ontvangen 28 berichten verzonden 49 berichten. Als je blij bent en gelukkig ga dan naar de zee zing je lied met de golven mee Als je je alleen voelt ga dan naar de zee zoek schelpen en laat het water spelen met je voeten Als je verdrietig bent of onrustig gan dan naar de zee zit stil te luisteren naar dat eeuwige lied dat zó machtig en mooi is dat je weer stil van binnen wordt en getroost naar huis gaat Als je ver van huis bent in éen verwarde wereld ga dan naar zee denk aan de wijde, wijde hemel aan de ondergaande zon die de wolken zo prachtig kleurt aan de schuimkoppen tot ver aan de horizon als de storm het zand tegen je benen striemt aan de vogels die naar het noorden vliegen laag over het water 's avbnds Als het leven moeilijk is gan dan terug naar de zee die grootser en machtiger is dan alles wat kleine mensen je aandoen Ga dan naar zee dan ben je weer vrij J. W. Deze week niet te veel tijd voor mijmeringen gehad (behalve koortsachtige). Ziek in bed en de hele wereld ziet er anders uit! Gelukkig, als je dan weer naar buiten kunt en van het gaaischieten iets meer kunt meemaken dan zacht getrommel in de verte, van het ringrijden iets meer dan een verwaaide kreet over de Markt..... Citaat van de week. Uit: DB 6 juli 1889 Het stille dorpje met zijn lieflijk schoone omgeving, had nergens aan de westkust van Europa een mededinger in zijn eenig natuurschoon, en alleen de afgezonderde ligging was een hinderpaal voor zijn snelle ontwikkeling als badplaats. J. M. Janssen 'Domburg' in 'Eigen Haard'. De Stichting 150 jaar badplaats Domburg haalde De Badgasten naar Domburg. Zij brengen in de maand juli zes maal een zomeravondprogramma onder de titel 'Hééé! Jij ook hier?' Een avond aan het strand met De Badgasten. Een gevarieerd zeebanket van liedjes en spel in het Badpaviljoen 13/14; 20/21 en 27/28 juli telkens om 21.00 uur.

Krantenbank Zeeland

Domburgsch Badnieuws | 1984 | | pagina 3