DOMBURGS BADNIEUWS
30 APRIL 1984: OPENING JUBILEUMJAAR
EN AANBIEDING GEDENKBOEK t^WOOlfi [H'fil&JftS
STRANGEPRA0T
EVENEMENT VAN DE WEEK
RIENGKRIEËN
AANGEKOMEN VREEMDELINGEN
Op deze aan feestelijkheden zo rijke dag luidde een eresaluut van
gaaischieters en trompetters het Badseizoen '84 in.
Bij 'den Walcherschen Dolphijn', op de zonovergoten Markt van
Domburg, arriveerde 's middags om 16.00 uur een ouderwetse
badkoets, waaruit voor de ogen van de vele toegestroomde
belangstellenden het boek 'Domburg 150 jaar Badplaats' en het
eerste nummer van het Domburgs Badnieuws 1984 tevoorschijn
werden gehaald.
Voorzitter Joost Hoogendoorn van de Stichting 150 jaar Bad
plaats Domburg sprak in zijn openingswoord de wens uit dat
De heer en mevrouw Diepenhorst en de heer W. Warners
bekijken het gedenkboek. Op de achtergrond de heren J.
Hoogendoorn en drs. A. J. van Houtum.
iedere Domburger er aan mee zou werken van dit speciale jaar
een succes te maken.
Binnen heette de voorzitter alle aanwezigen welkom en gaf
vervolgens het woord aan de heer Wim Warners, het bestuurslid
van de Stichting, dat zich in de eerste plaats met de verwezenlij
king van het boek heeft beziggehouden.
Veel werd er, aldus deze spreker, in de loop der jaren over
Domburg geschreven. De fraaie omgeving heeft altijd al dichters,
schilders en schrijvers getrokken. Een boek dat de geschiedenis
van Domburg als badplaats beschreef ontbrak evenwel. Journa
list Jan Warners heeft een overzichtelijk, informatief en erg
prettig te lezen boek over die geschiedenis geschreven, de
lay-out was in de kundige handen van de heer Harry Bouwmees
ter, Den Boer Middelburg verzorgde de druk, de Rabobank
Domburg stelde zich garant, mevrouw Molkenboer-Mezger
schreef het voorwoord en de Stichting 150 jaar Badplaats
Domburg gaf het boek uit. Vele anderen voorzagen de schrijver
van informatie en foto's.
Het Gedenkboek werd de wens meegegeven dat het een bijdrage
aan de toekomstige ontwikkeling van Domburg zou mogen
leveren. Herdenken betekent immers ook: denken aan de
toekomst. Met deze woorden werd het boek aan burgemeester
Diepenhorst van Domburg overhandigd.
Aankomst badkoets en badnieuws
Het strand van Domburg rond 1900
Meistormen over Domburg: de badgasten herkenbaar aan hun
regenpakken, de boeren aan hun glimlach.
Wedergeboorte van het Domburgs Badnieuws: vele waren de
pijnen om het weer te laten verschijnen. Zoiets komt niet zomaar
van de grond. Het wordt gedragen door adverteerders en hoe
krijgt men die?
Wij kregen ze door onze plaatselijke ondernemers te bestoken
met een idee voor iets dat in die vorm nog niet bestond en ze
vervolgens over de streep te trekken.
Bij die advertentiewerving kwam er heel wat los; veel is goed
maar ook veel slecht in onze gemeente. „Moet je daar als
ondernemer nog iets aan toevoegen?"zo vroegen enigen zich af.
„Houd toch op met al die blaadjes, het helpt (me) toch niets",
zeiden sommigen. „Leuk dat het Badnieuws weer verschijnt",
hoorden we gelukkig vaak genoeg om dat idee dan ook te kunnen
verwezenlijken.
De leukste (revolutionaire) reactie was (en wat ons betreft een
prijsje waard): „Vooruit, ik doe mee, maar dan alleen om het
historische feit te vieren dat nu iedereen van het strand kan
genieten en 150 jaar geleden alleen de jonkers en welgèstelden".
Voorwaar de tijden zijn wel veranderd!
Hoewelvolgens een bepaalde interpretatie van de politiever
ordening is het in Domburg verboden zowel geheel ongekleed
als geheel gekleed op het strand te verblijven!
Een Engelse bij het zien van het Domburgs Badnieuws: „So
what's the good news?"
Wist u dat er eens abrikozen en vijgen groeiden op Walcheren?
Mevrouw E. E. Sprenger schrijft in haar herinneringen aan
Domburg („When we were very young"): „Pauw de Voogd was
de groenteman, die elke morgen op zijn ronde de villa van mijn
grootvader voorzag van prachtig fruit en groente; kleine mandjes
met frambozen en Japanse wijnbes; op Walcheren groeiden toen
ook abrikozen en vijgen. Als kinderen mochten wij méérijden op
de bok van die boerenwagen; het knechtje mende het paard, De
Voogd met zijn zwarte pet op en de blauw gestreepte boezeroen
met de gouden knopen, liep er dan naast en tilde ons weer van
zijn wagen af bij het kleine hekje; mijn grote broer mocht soms
wel meerijden tot aan het Groentje".
De eerste fikse onweersbui woedde dezer dagen over vele
hoofden. Ook ik werd er door overvallen, schuilde met een aantal
marsmannetjes (bij nader inzien Duitse vakantiegangers) onder
een zonnescherm, besloot 't er toch op te wagen, bereikte mijn
huis voor ik doornat was en zat veilig achter mijn schrijfmachine
met een kopje thee naast me, toen er een auto voor de deur
stopte en er een paraplu uitstapte: copij voor het Domburgs
Badnieuws. De wonderen zijn de wereld nog niet uit! Ook al zijn
er dan gelukkig veel mensen enthousiast voor het DB, de
problemen zijn nog legio. Maar daar hebben we het al over
gehad. Waar we hier nog eens extra de aandacht op willen
vestigen is onze nieuwe rubriek 'Ingezonden Brieven'.
Als u een antwoord op gestelde vragen heeft of over Domburg
kwijt wilt, schroomt u dan niet de redactie een briefje te sturen.
Er valt nog zoveel over Domburg te zeggen en dit is wel een heel
leuke manier om er achter te komen wat men zou willen weten en
wie daar iets over kan vertellen!
Citaat van de week: Uit het DB van zaterdag 31-08-1889:
O Domburg, duld, dat ik mijn' hulde U wij!
Want gij,
O vlek, zoo schoon, zoo blij!
Eerwaardig zijt ge mij.
A. F. Sifflé, Aan Domburg, 1839.
De volgende namen werden bij de redactie gemeld:
Hotel 'Duinheuvel'
Fam. Koppfen, Bodegraven.
Fam. Nuiswinkel, Bodegraven.
Fam. Dr. H. Fitz, Essen (BRD).
Fam. E. Busch, Münster (BRD).
Fam. K. Wilke, Remscheid (BRD).
Fam. W. Schweitzer, Solingen (BRD).
Hotel 'The Wigwam'
Dieter Ahr, Meerbusch (BRD).
Fam. Cassing, Parijs (Fr.).
Fam. Katz, Rotterdam.
Mevr. Van Bodegom. Brielle.
Fam. Esser.
Fam. Stadhouders, Rotterdam.
Fam. Ten Donkelaar, Losser.
Fam. Wilming, Breda.
Fam. Beth, Aken (BRD).
Fam. Oberdordeck, Nottunl. (BRD).
Fam. Van Beek, Zeist.
Fam. Verhagen, Zeist.
Dames Borger, Duiversman, Bouman, Emmelot, Geelhoed en
Wessels, Utrecht.
Fam. Gemmink, Hilversum.
Mevr. Jolink en mevr. Rens, Purmerend.
Fam. De Haan, Rotterdam.
Fam. J. Derksen, Zwolle.
Fam. G. Derksen, Zwolle.
Mevr. B. Derksen, Zwolle.
Mej. Van Driel, Leeuwarden.
Mevr. Van Barneveld, Amersfoort.
Fam. Wiegman, Rotterdam.
Mevr. Kok, Rotterdam.
Fam. Westendorp.
Hotel 'Wilhelmina'
Dhr. en mevr. Wernicke, Düsseldorf (BDR).
Dhr. en mevr. Rhein, Solingen (BRD).
Fam. Fuss, Aken (BRD).
Dhr. en mevr. Rülling, Essen (BRD).
Fam. Bergmans-de Roij, Deurne (B).
Dhr. en mevr. dr. med. Leckner, Mönchengladbach (BRD).
Dhr. en mevr. Honig, Mönchengladbach (BRD).
Fam. Henrichs, Korchenbroich (BRD).
Dhr. en mevr. Nuss, Avon (Fr).
Dhr. en mevr. Dahmen, Düsseldorf (BRD).
Fam. 'Romahn'
Dhr. en mevr. A. Düster en fam., Erfstadt-Friesheimm (BRD)
En voorts:
Dhr. en mevr. Th. Lamers en fam., Vught.
Dhr. en mevr. ir. P. Tritthart en fam.. Aken (BRD).
Dhr. en mevr. mr. F. F. X. Cerutti en fam., Den Haag.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Zoals de traditie wil jaarlijks voor het eerst op 3e pinksterdag en
deze keer in Oostkapelle.
Het ringrijden te paard is een oud volksspel, waarbij de
deelnemers (meestal boerenjongens uit de omgeving; een
enkele badgast waagt zich er maar aan. Zie rechtsboven!)
gezeten op een ongezadeld, met linten getooid paard in volle
vaart en wilde kreten slakend over een met palen afgezette baan
afstormen op hun doel: een aan touwen opgehangen ring, waar
zij een houten lans door moeten zien te steken. Voorwaarde is dat
het paard galoppeert bij het steken.
In Domburg is het gemeentewapen aan de bovenzijde van de
ringpalen in hout uitgesneden.
In vroeger tijden lag er een lijst ter intekening (de rolle) in de
dorpsherberg en werden uit het inleggeld de prijzen gekocht en
de onkosten betaald. Poedelprijs was een pollepel. Tegenwoor
dig wordt er vaak na afloop van de Wedstrijden een extra
wedstrijd om de pollepel gehouden. De winnaar wordt dikwijls
gejonast. Eertijds werd hij op een ladder rondgedragen en ging
op zijn kosten de sukerkomme rond (een kom brandewijn met
suiker waarin zoute bolletjes dreven).
Meestal zijn er evenveel prijzen als deelnemers. Het traditionele
boerenpak heeft wel plaats gemaakt voor een witte broek met
sporthemd en oranje sjerp, maar aan kleurrijkheid heeft het
ringsteekfestijn nog niets verloren!
Domburgs Siep de Visser in actie.
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
vanaf 26 mei 1984
LOF VAN WALCHEREN
Daar is geen land dat zo verliefd
door het water wordt omarmd
als tussen Westerschelde en Sloe
van Walcheren het strand.
Dat moet, toen God de wereld schiep,
die dag zó zijn geweest,
dat Hij het opriep uit het niets
als weldaad voor de geest;
een handvol grond, waaraan het oog
had zijn lieve lust,
een groen juweel, een flonkersteen, i
domein van stilte en rust.
Men reize waarheen men ook wil,
de verste kaap voorbij,
maar nimmer treft men zulk een land
als Walcheren in de mei.
Wie oren om te horen heeft
hij luistere naar het lied,
dat in de meidoornhagen leeft
en hij vergeet het niet.
Wie ogen heeft om nog te zien
zal, als hij Walcheren ziet,
die sluiten voor een wijl misschien
maar hij vergeet het niet.
En zelfs de voorjaarswind, die vaart
langs zee en dijk en duin
houdt de bewogen adem in
boven Gods liefste tuin
met zijn meidoornhagen in bloei
en 't wieg'lend wegelkruid
en keert weerom en vaart nog eens,
verliefder dan een bruid.
Daar is geen als dit mijn land
besloten tussen zee en strand.
O palm van Gods hand...
(Verzamelde gedichten)
Jan Campert
