Advertentiën en Adressen.
Voor zoover de voorraad strekt, zijn, uitsluitend bij den uitgever
C. H. J. van Benthem Jutting. St. Pieterstraat F 33 Middelburg, nog verkrijgbaar:
Complete jaargangen van het Domburgsch Badnieuws van af 1884.
Ook wat de baden betreft heeft de
eerste helft van September nog veel goed
gemaakt en zou bij goed weer zeker
nog veel meer goed gemaakt hebben.
Over de verschillende badstranden was
het aantal baden in 1910 als volgt verdeeld:
Heerenstrand993
Damesstrand1841
Gemengd strand. 3127
te zamen 5961
Aan het slot van dit korte overzicht
nog een paar woorden over een tweetal
feestelijkheden welke werkelijk geslaagd
genoemd mogen worden.
Jn de eerste plaats denken we aan den
feestavond ten bate der Vereeniging
„Ter wille van het Kind", welke plaats
had in de z g. Kuil van Hoogduin
Een woord van hulde aan de dames
die het feest op touw zetten en aan alle
medewerkers is hier zeker op z'n plaats.
Hoe fantastisch was de verschijning der
Zigeunerbende met den zwart gebaarden
hoofdman in rooden mantel voorop hoe
aardig was de optocht der bloemenver-
koopsters, hoe schoon klonk de zang in de
stilte van 't bosch, en last not least
hoe aangenaam was 't na den dans te laven
aan champagne- of thee-bar of rustig zich
de hand te doen lezen in het mysterieuse
waarzegsters-tentje.
In de tweede plaats denken we aan de
muzikale soirée van 25 Augustus een'
niet officieelen avond, die niet mocht wor
den aangekondigd in Badnieuws of amuse-
mentenlijst, maar niettegenstaande dat,
een groot aantal badgasten Paviljoenwaarts
deed gaan en deed genieten. Een
verslag van dien avond werd door de
medewerkers en medewerksters niet ge-
wenscht, een woord van dank echter mogen
wij ook hen hier wel brengen. Jammer
dat even een wanklank het schoone van
dezen avond verstoorde. Wij doelen op
het wanordelijk gedrag van een gedeelte
van het publiek buiten de zaal, op het
terrein van het Badpaviljoen. Waar het
Bestuur der Zeebadinrichting zoo welwil
lend is het publiek tijdens concerten
en andere feestelijkheden steeds tot
hare terreinen toe te laten, zou men een
dergelijk optreden niet verwachten. De
zaak is echter, dat men rechten meent
te hebben daar waar men louter dankbaar
moest wezen voor genoten gnusteu. Voelt
men zich dan te kort gedaan in die ver
meende rechten, dan zijn er nog personen
te vinden, die zich niet ontzien de eigen
dommen der Zeebadinrichting te bescha
digen, vergetende wat die Zeebadinrichting
voor Domburg geweest is en nog is. Verge
tende ook, of niet wetende welllicht dat die
Zeebadinrichting op geheel belanglooze wijze
is gesticht en thans nog wordt beheerd
uitsluitend ten voordeele van Domburg en
zijne bewoners en zeker niet beseffende
dat bij herhaling van dergelijke wandaden
het Bestuur der Zeebadinrichting niet zal
schromen maatregelen te nemen welke
Domburg's ingezetenen zeer onaangenaam
zouden zijn.
E.
KOCTÜRAE
door
J. DIERKENS.
(Slat
Dit alles overdacht Berthus in weinige
seconden, terwijl hij daar stond te turen
naar de schuine kloof bovenin het hout.
De vloer leek onder zijn voeten te deinen
en de hand, welke den kandelaar met de
flikkerende kaarsevlam hield, beefde lich
telijk. Hij nam dan een stoel, gelijk hij
twintig jaar geleden had gedaan waar
was Helena P nimmer had hij haar meer
teruggezien en de vlam dicht bij de
kloof houdend, keek hij Maar de scheur
was te nauw, geen lichtstraal drong tot
het inwendige door. Berthus, staande
op den stoel, speurde rond. Aan den
muur hing een foto. Deze nam hij er af
en met den haarspeld, welke hij daartoe
strekte, peuterde hij in de spelonk van
het verstek. Er kwam eindelijk een groezel
puntje te voorschijn. En toen trok hij
het onder stof bedolven strookje heelenal
uit zijn schuilplaats. Berthus steeg het
bloed naar de wangen. Hij zette den
kandelaar op tafel, schoof den stoel bij en
ontvouwde daarop het kleine minnebriefje,
dat hij met zijn hart (van veertien jaren!)
had geschreven. Het papier was vergeeld,
maar in het onverganklijk schrift stonden
de woorden, welke hij zich zooeven zóó
helder had herinnerd, dat het hem was,
alsof een stem ze hem toefluisterde. In de
stilte van den nacht, bij het laaiende lichtje,
leefde het lang voorbije voor zijn geest weer
op en een groote weemoed beklemde hem.
Er kwam een moment, dat het leek, alsof
in een hoek der kamer Helena stond, de
Helena van toén, en zij zwijgend naar hem
keek. Maar ook gleed een vage glimlach
over zijn gezicht, bij het besef van de wrange
levens-ironie: hier, in deze kamer, als
getrouwd man, dat briefje te herlezen
Eensklaps werd hij uit zijn diep gepeinzen
opgeschrikt door een licht gedruisch. In
stinctief verfrommelde hij het (compromit-
teerendpapiertje en borg het in den zak
van zijn sjamberloek. Hij luisterde. De
trap kraakte, een voetstap naderde. Zijn
vrouw trad binnen.
Wat doè jij hier? klonk het op een
toon van gerechtvaardigde verwondering.
Hij stond op Neen, hij was geen held.
In die ééne seconde raasden de vragen door
zijn hoofd: „wat moet 'k haar zeggen?
wat moet 'k doen P waarmede kan 'k m'n
houding dekken hoe kan 'k 't haar begrijpe-
1 lijk maken P"
En zij scheen zijn verschriktheid (maar
er is een verschriktheid, die de vertwijfling
nabij komt!) van zijn gelaat te lezen.
Man? waarom wat is 'rP!
Zij stonden tegenover elkaar, de kaars
op tafel tusschen hen in. Doch dat was
hem te ondraaglijk; niet zoo van aangezicht
tot aangezicht. Hij nam den kandelaar;
en zich een pose van zelfbespottende flink
heid gevend, antwoordde hij lachend
„hoe onnoozel, jij ook naar beneden ge
komen, ha ha ha och, ik kon niet
slapen eu ik wou, 't is zoo mal, ik weet
eigenlek zelf niet te zeggen wat'k wou,
misschien is 't de reactie op 't vreemde
van weer in dit huis te zijn daarom
och, je bent niet altijd je aandoeningen
meester, 't is 'n beetje kinderachtig van me
geweest, ha ha ha, laten we, als behoorlijke
echtgenooten, weer kalm naar onze bedden
gaan, en probeeren te slapen, ha ha ha
Hij lachte zenuwachtig wild. En gegeven
het feit, dat hij haar de waarheid niet durfde
te zeggen, was lachen het eenige middel,
waarmede hij zich uit de benardheid ver
mocht te redden. Maar school er in dat
lachen geen simboliek? Was het onder-
grondsch geen uitlachen van de krab
belende laf heid, welke eigen is aan verreweg
de meesten des sterken geslachts?
Fiat insertio: Schrijvers laatste hatelijk
heid behoeft geen zijner genooten zich erg
aan te trekken, dewijl elk hunner zich
zonder gevaar voor dadelijke controle kan
achten als niet te ressorteeren onder de
veelheid van „verreweg de meesten".
Aarde 1910 (n. Chr.)
NEVEL
O, laat uw Geest in d'Engte niet verdwalen*
Gelijk een Herder op een hei van mist:
De Wolken zweven wichtig; weggewischt
Is 't mulle zandspoor; klingen zien als dalen,
Omneveld trekt de zon terug haar stralen
Geen lijn van licht die 't uitzicht ver
gewist
In 't Vage, waar d' Onzekerheid beslist*
Schuilen de spitsen weg die gang bepalen*
De schapen gaan als duist'rende Gedachten*
Wegdeinend in den mist, benauwd in 't
[nauw*
Beangst voor 't klam, verkillend over
dachten.
O, dooie niet aldus, in geest'lijk grauw,
Uw Ziel: zij ga niet weif'lend naar 't vol
brachte*
Maar vast, in 't licht der goddelijke gouw*
Augustus 1908.
ZOMER-AVOND.
De maan schijnt weggevloeid tot wank'le
[lijnen t
Als vale vogel-trek, zoo droom'rig spoedt
Zomer ten einde, weemoed in 't gemoed^
Wijl 't Wereld-licht al aarz'lend staat te-
[kwijnen...
In d' avond-scheemring sluipens-stille ont-
[schijnen.
Kleuren der aarde, of haar ontzinkt der
[moed r
In 't asch-grauw van gebluschten Levens
gloed
Verscheidt de Vreugde in stervens-bange-
[pijnen*
Toch blaakt in mijne Ziele 't fel verlangen*
De Geest-drift, om te scheppen 't Eeuwig
en;.
En aan de borst met jeugdig vuur te
[prangeua
Het Beeld, dat in haar worstelt, om het rein
Wereld-weldadig Leven blij t' ontvangen*
Dat zingt vrij uit zijn Goddelijk Befrein*
1910.
DE GEBOORTE DER KUNST.
In reine Vreugd van 't sluim'rend Idealer
De ziel gelijk een stil-besloten Gaard
Die, dicht omheind, z'n heiligheid bewaart;.
Het mystisch Loover luwt de zonnestralen.
Al vreemd gerucht schijnt weggevaagd van.
[d'aard'
In wijding van half-duist're schemer-zalen
Waar drijft de stemming heil'ger Kathe
dralen
En Geest-drift gaat met in-gehouden vaart.
Bijst plotseling een stemme: stil gefluister*
Aanzwellend rhytmisch tot geruisch van
[klanken
Als een Opstandings-licht breekt door het
[duister.
Straks stijgt de Zang, bevrijd, in vol ont-
[ranken r
Het God-lijk Woord ont-bond, wat lag in
[kluistea-;,-
En heel de gaarde bloeit in blijden luister.
22 Juli 1906.
Agent: „van Gend Loos".
I. GOUDSWAARD, Bestelhuis Café SCHRIER, Domburg.
Antiquiteiten (Delftsch Aardew., Porselein, Zilverw.)
W. G. BAL, Middelburg, Krommeweele L 26-27.
G. A. VAN BEIJNUM, Middelburg, Segeerstraat H 79.
J. A. WILLEKES DU BOIS, Middelburg, Wal B 42.
Apotheek en Laboratorium.
J. C. VAN DER HARST J.Jz., Firma De Blaecke de Lioky
Zoon, Middelburg, Kortedelft G 7.
L. K. VAN DER HARST J.Jz., Middeib.,PoUenmarktK412.
