Advertentiën en Adressen.
VROUW VENUS.
L. K. van der Harst
HOFFMAN'S ESSENCES
U i/on nr|p| Langeviele K 390, Middelburg.
en paden (bolwerken) rond de stad, op de
klinkerpaden en op het verhoogde gedeelte
der Markt niet worden gereden.
Te Vlissingen mag niet worden gereden
op den Noordzee-boulevard en op de trot
toirs. De trottoirs van den Badhuisweg
mogen wél bereden worden, doch niet des
Zondags na 12 uur.
In de kom der gemeente Serooskerke (W.)
mag niet sneller worden gereden dan een
voetganger stappen kan.
In Oost- en West-Souburg mag niet op
de klinker- en zijpaden worden gereden.
In de meeste gemeenten is voorschre
ven, dat des avonds eene brandende lan
taarn moet gevoerd worden.
In de leeskamer liggen de volgende
tijdschriften en couranten ter lezing:
TIJDSCHRIFTEN.
Illustrated London News. Hum. Album.
Punch. Eigen Haard.
L'IUustration. de Huisvrouw.
Journal Amusant Nederland.
Revue des deux mondes. Aarde en haar Volken.
Die Gartenlaube. De Natuur.
Fliegende Blatter. De Navorscher.
Ned. Spectator. Vragen van den dag.
De Wereldkroniek. De Huisvrouw.
Nederlandsche Illustratie. Elsevier'sGeill. maandschr.
Uilenspiegel. De Gids.
COURANTEN.
Nieuws van den dag. Middelburgsche Courant.
Utrechtsche Courant. Indépendance.
Nieuwe Rotterdammer. Le Figaro.
Algemeen Handelsblad. Kölnische Zeitung.
Weekblad Amsterdammer. Courier de Schéveningue.
Zondagsblad. Domburgsch Badnieuws,
Haarlemsche Courant-
Uit het kastje met boeken in de leeszaal,
dat weder met eenige werken vermeerderd
is kunnen badgasten, houders van toegang-
kaarten, dagelijks tusschen 11 en 12 ure
des voormiddags, boeken ter lezing krijgen,
mits men het nummer van het boek en zijn
naam teekene op eene lijst bij den kaste
lein voorhanden. Voor jeugdige lezers zal
door de ouders moeten worden geteekend.
(Slot.)
De arme, verlamde vrouw lag als bewuste
loos neer; zij kon zelfs niet weenen.
Beate wendde al hare welsprekendheid
aan, om Stammer te bewegen een goed
woord bij den huisheer te gaan doen
toen zij echter bemerkte, dat zij aan eene
doovemansdeur klopte, nam zij een kloek
besluit, snelde de vijf trappen naar hare
kamer weer op, zette haar zwarten stroo-
hoed met het ruikertje paarsche viooltjes
op het blonde haar, trok lange garen
handschoenen aan, nam hare verkleurde,
blauwe parasol, ging de vijf trappen weer
af, toen in het voorhuis weer eene trap
op en belde aan. Mijnheer Stöckel was
te spreken. Hij stond aan zijne schrijf
tafel en zag haar binnen komen. Beate
zette zich bescheiden op den haar aange
boden stoel naast de schrijftafel en kwam
met haar wensoh voor den dag. Zij
verontschuldigde zich wel, dat zij den
rozestruik in den tuin had gezet, de
portier was volkomen onschuldig; en zij
verzocht mijnheer dringend Stammer en
zijne zieke vrouw niet te ontslaan.
Voor de heer Stöckel kon antwoorden,
klonk uit de aangrenzende kamer een
zacht geschrei en op den drempel verscheen
een in 't wit gekleed klein meisje met lei
en griffel in de hand. „Kom maar hier,
Anneke! Waarom huil jeP" riep haar
vader. „Wat scheel er aan, lieveling?"
„Ik weet niet, hoe ik die som moet
uitrekenen," snikte het kind.
„Ja, kind, dat is moeilijk! Je hebt op
school jelui eigen methode; als ik je
help, krijg je nog straf bovendien."
„Wil ik je helpen, Anneke?" Vroeg
juffrouw Schuh vriendelijk; „kom, ik weet
raad." Zij was reeds opgestaan, vatte de
kleine bij de hand en ging met haar naar
de kinderkamer terug. Anneke was aar
zelend meegegaan; toen zij echter bemerkte,
dat de vreemde dame goed op de hoogte
was, vatte zij nieuwen moed, en toen de
som was opgelost, omhelsde zij hare vrien
delijke onderwijzeres en schonk haar haar
grootste gunstbewijs, een vrijwilligen kus.
De heer Stöckel, die zacht binnen gekomen
was, lachte met oogen, mond en hart,
toen hij dat levende plaatje, dat die
twee voorstelden, aanschouwde. „Nu,
Anneke, zoo goed heb je het in langen
tijd niet gehad!', zeide hij en nam het
kind van Beate's knie in zijne armen.
Juffrouw Schuh was nu vrij en kon op
staan.
„Wilt u reeds heengaan?" vroeg de
heer Stöckel; „maar waarover hebben wij
ook weer gesprokenwaarom waart
u ook hier gekomen?O, ja, dat
is waar, om dien rozestruik! Vertel mij
eens, juffrouw Schuh, hoe zit het eigenlijk
met dien rozestruik? Waarom stond hij
in den tuin?"
„Och, mijnheer, (glimlachend begon
Beate, toen werd zij ernstig) ik houd heel
veel van rozen en vooral van deze plant
en ik wil deze zoo gaarne in bloei brengen,
het is eene nieuwe soort. Maar in mijne
kamer komt geen zon. Daarom droeg ik
de plant 's morgens vroeg naar beneden,
en bracht ze weer boven, voor ik naar
school ging, en daar ik twee handen had,
nam ik eindelijk nog een tweeden bloem
pot mee. Van morgen echter was mijn
melk overgekookt en door den schrik had
ik den rozestruik vergeten. Toen wilde
het ongeluk, dat u kwaamt. Och, hemel,
die arme Stammer
Ook de heer Stöckel was ernstig gewor
den. Hij keek Beate Schuh strak aan
en vroeg: „u hebt uw rozestruik dus
iederen morgen vijf trappen af en op
gedragen?" Beate knikte, vouwde de
handen en smeekte: „Stammer is werkelijk
onschuldig, als 't u blieft, ontsla hem niet
„Ter wille van u zal hij blijven, juf
frouw Schuh. Maar doet u mij dan het
plezier iederen dag mijne kleine lieveling
hier wat bezig te houden."
„Dat zal ik gaarne doen!" riep Beate
en bloosde zonder eenige reden. Met eene
zwijgende buiging nam zij afscheid.
„Tot weerziens!" riep de heer Stöckel
haar na.
Den volgenden dag kwam Beate, maar
Anneke was er niet. Zij ging tegenover
den heer Stöckel zitten en praatte met
hem.
„Zet als 't u blieft uw hoed af," zeide hij.
Beate ontdeed zich van haar hoed en
trok langzaam de handschoenen uit. „Dat
zijn dus de handjes, die den rozestruik
zoo moederlijk hebben verzorgd," zeide de
heer Stöckel en keek haar aan. „Waar
is uw lieveling nuP" vroeg hij toen.
„De rozestruik, meent u?" antwoordde
Beate, „ja, die staat boven in het raam
kozijn."
„Zonder zonvulde Stöckel aan.
„Ja, zonder zon."
„Dat mag niet. Breng hem morgen
mee en kweek hem hier op, waar hij zich
in den eersten en den laatsten straal kan
koesteren."
Verrukt sprong Beate op en riep: „Dan
haal ik hem liever dadelijkwat men lief
heeft, laat men niet op de zon wachten!"
En weg was zij.
Toen zij met den bloempot terug kwam,
zochten Stöckel en zij een geschikt plaatsje
aan het raam en pasten en schoven de
bloempotten gedurig heen en weer en
toen gebeurde het, dat hij Beate's hand
voor een rooden bloempot hield, hoewel
hij anders noch kortzichtig, noch kleuren
blind was. Toevallig kwam de tuinman
binnen om frissche bloemen te brengen.
„Kun je mij ook zeggen, wat voor eene
roos dit is P" vroeg Stöckel hem en wees
op Beate's plant
De tuinman nam den pot op, trok een
houten plankje uit de aarde en las wat
er op stond. „Dit is eene nieuwe, beroemde
soort," zeide hij, „dat is „vrouw Venus.""
Mijnheer Stöckel keek Beate aan; zij
tuurde naar den grond en beiden lachten.
Zes weken, nadat vrouw Venus haar
intrek in Stöckbls woning had genomen,
bloeide de roos, bloeide Anneke en ook
Beate. Anneke leerde nu het een maal een
is een, maar gelukkig voor het kind, had
het nu geen uitleggingen meer noodig,
want thuis heerschte op het oogenblik
eene ongelooflijke verwarring ten opzichte
van de eenvoudigste, rekenkundige begrip
pen. „Een maal een is een; twee maal
een is twee," leerde Anneke hardop naast
Beate zittend.
„Is watriep haar binnentredende
vader en omvatte zijne jonge vrouw, „twee
maal een is een!"
„Drie maal een is drie," ging Anneke
vastberaden en met prijzenswaardige vol
harding voort.
„Is wat!" riep Beate en trok het kind
mee in de omhelzing, „drie maal een is
ook een!"
Geen wonder dat Anneke aan het eind
van de maand een laag cijfer voor rekenen
had; maar in plaats van zich hierover
ongerust te maken, zooals zijn vaderlijke
plicht zou zijn geweest, zeide haar vader
tot mama aan den koffiemaaltijd dat vier
een uitstekend cijfer was, hij beschouwde
het als een goed voorteeken, waarop Beate
hem de roos, die hij van zijne morgen
wandeling voor haar had meegebracht,
toewierp.
De hooge vrouw troont op een nieuw
voetstuk in Beate's kamer.
Elizabeth Gauck-Kühne.
Die Zukunft no. 39.
Gevonden voorwerpen.
Gevonden op het badstrand: Een Turksch
gouden muntje met ringetje om te dragen.
Terug te bekomen bij den badman J. Sinke.
Geillustreerden Guide illustré Illustrated Guide
Gids door de of
WJ^LCIEIIEIR/IEILT.
verkrijgbaar bij alle en vente chez to be had
boekhandelaren
voor 10 cent.
tout les libraires
25 centimes.
at all booksellers
10 cent.
Antiquiteiten (Delftsch Aardew., Porselein, Zilverw.)
TV. 9. BAL, 11100611101-?, Krommeweele L 26*27.
J. A. WILLEKES DU BOIS, Middelb., L. St. Pieterstraat A 79.
Apotheek.
Wed A. A. NONHEBEL ZOON, Middelb., Langed. A 88.
Bnrean voor bakteriologiseh en scheikundig onderzoek.
APOTHEKER - MIDDELBURG - POTTENMARKT.
voor Limonades, Likeuren enz.,
2S cent per 11-
Badstoelen en Rietwerken.
Manden- en Bietenstoelen-Fabrikant.
H. B. K. F. H. SCHEIJBELER, Middelb., Vlasmarkt L 17.
Bierbrouwerij.
Bierbrouwei
0 Middelburg, Koorkerkhof A 108.
LyTimi - Bierbrouwerij „de Vijfhoek"
Bierhalle.
F. JANSE, Domburg (Badcostumes).
