Advertentiën en Adressen.
Groote Zaal van liet Badpaviljoen.
DANSMUZIEK,
VROUW VENUS.
WALCH
EZEL-ZEILT.
L. K. van der Harst
HOFFMAN'S ESSENCES
Bodeloop LomburgAagtekerke.
Vertrek van Domburg vrm. 6,45 nm. 2,45
Aankomst te Domburg 6,30 2,30
NB. Zondags vertrekken van Middel
burg, Domburg, Westkapelle, Oostkapelle
en Aagtekerke alleen de eerste posten.
Alles Spoor tijd.
Reisgeleffenheden.
Omnibusdienst tusscben Domburg en
Middelburg.
Vertrek van Domburg: voorm. 8 ure.
nam. 8,30
Vertrek van Middelburg voorm. 12 ure.
nam. 3,34
Vracht per persoon 0,7 5; retour 1,
Van Serooskerke in beide richtingen0,25.
Plaatsen zijn te bespreken a 0,05 in
het Hotel schuttershof (Domburg) in het
Nederlandsch Koffiehuis, Markt (Middel
burg.)
Wanneer de plaatsen alle bezet zijn,
kan een bijwagen verzocht worden, mits
minstens voor 4 plaatsen betaald wordt
en een bijwagen te bekomen is.
AMUSEMENTEN.
Zaterdag I September 1900.
Kinderbal tot 9 uur.
Entrée 25 cent. Aanvang 7 ure.
Houders van kaarten hebben vrijen toegang.
Uitstapjes te voet:
Naar de manteling en door het overbosch
van de buitenplaats Duinvliet terug
(l'/a uur).
Naar de manteling over het landgoed West-
hove en door het Overbosch van Duin
vliet terug uur).
Naar het landgoed Schoonoord (langs den
straatweg), vervolgens links af, en door
de bosschen van het landgoed Duinbeek
of van Berkenbosch terug (l'/j uur).
Naar de Oranjezon, door de manteling ach
ter Westhove en terug langs het land
goed Zeeduin. (3 uur.)
Naar Aagtekerke en over Oostkapelle terug
(2 uur).
Naar Westkapelle en over Aagtekerke
terugde zeedijk en lichttoren te bezien
(314 uur).
Aan de bezoekers der badplaats is het
wandelen over deze landgoederen door de
eigenaren welwillend vergund.
Op een zoelen middag in het voorjaar
rolde een open landauer door eene der
straten van Berlijn en hield stil voor een
deftig huis van vijf verdiepingen. Een
nog jonge man steeg uit en hief met teedere
bezorgdheid een klein, in 't wit gekleed
meisje uit het rijtuig. Na een kort bevelend
woord tot den koetsier ging de heer met
het kind in huis en betrad met haar de
breede trap naar zijne woning, welker deur
een metalen bordje met den naamDr. Stöc
kel, advocaat, droeg. Dr Stöckel, de
eigenaar van het huis opende de deur,
liet het kind aan de zorg der huishoud
ster over, die bij het kleintje de plaats
der vroeg gestorvene moeder moest ver
vangen, ging zijne werkkamer binnen, en
drukte op het knopje der elektrische bel.
Na eenige oogenblikken trad de nieuwe
portier binnen, die eerst sedert drie dagen
de huisbewaarder was.
„Hoor eens, Stammes," zeide Dr. Stöckel,
„ik moet je nog iets op het hart drukken.
Het spreekt van zelf, dat jij toezicht op
den tuin houdt, ik wil je echter doen
opmerken, dat ik in dit opzicht geen
gekheid versta en jou voor iedere voor
komende nalatigheid verantwoordelijk stel.
Ik wil een netten tuin hebben. Het nieuwe
kiezel staat goed en dat perk in het
midden heeft mij veel geld gekostkortom
wees streng. Ik duld geen rommel."
De portier knikte beteekenisvol en
bekrachtigde zijn instemming met deze
woorden: „Mijnheer kan op mij ver
trouwen."
„Kent ge iemand van de huurders,
Stammes P"
„Neen, mijnheer, eigenlijk niemand.
Alleen juffrouw Sohüh, op de vijfde
verdieping in den zijvleugel, zooals u weet,
die hier pas een half jaar woont, die ken
ik. Ik was vroeger portier bij haar vader.
Haar vader was advocaat, net zooals u,
maar stierf jong. Toen moest zijne dochter
als onderwijzeres haar kost verdienen."
Mijnheer hoorde slechts met een half
oor, wat Stammes zeide, knikte hem van
uit de hoogte genadig toe en zette zich
voor zijne schrijftafel.
Tegelijkertijd opende juffrouw Schuh
op de vijfde verdieping in den zijvleugel
haar raam. Het verlichtte een groot,
ouderwetsch, maar gezellig ingericht ver
trek. Geen stof lag op de donker mahonie
houten meubelen en op de lange, zachte
met leer overtrokken sofa. Eigenaardig
kwam in deze gewone omgeving één hoek
van de kamer uit. Daar stond op een
houten piëdestal eene groote buste van de
Venus van Milo en daarvoor een elegant
tafeltje met de schatten en ornamenten
der bewoonster, een chineesch afgodsbeeld,
dat knikte, als men met de hand aan zijn
hoofd stootte, een album met photogra-
fiën en eene bloemenvaas. Aan den muur
hing links van de Venus een ouden kalender,
rechts een borstelhpuder met twee zakken,
in den eenen stak een kleerborstel, in den
anderen een roode plumeau met welks
hulp de hooge vrouw iederen Zondag
toilet maakte. De gewaarwordingen, die
juffrouw Schuh bevingen wat de zindelijk
heid der buste betrof, waren van zeer
gemengden aard. Bij iedere feestelijke
gelegenheid kwam de wensch in haar hart
op, het beeld af te zeepen en te doen stralen
in jeugdige frischheid, maar een geleerd
man, een vriend van haar gestorven vader
had haar gezegd, dat dat barbaarsch was,
het stof van den ouderdom was een sieraad
voor de antieken; zoo bespaarde zij de
hooge vrouw het vierjaarlijksch bad en
zich zelf de opwinding, waarin zij zoo i
iets zou uitgevoerd hebben. Juffrouw Schuh
was geen kunstkenster, ze was ook niet
bijgeloovig, maar voor deze buste beving
haar een schuchtere, haar zelf onbegrijpe
lijke bewondering, die iedere onzachte
behandeling pijnlijk voor haar zou hebben
gemaakt. De eenige maal, dat zij vier
jaar geleden, het Venusbeeld werkelijk
gewasschen had, was haar onvergeetlijk
geworden. Hare ouders leefden toen nog.
De knecht had de buste naar de keuken
gedragen eu ze in eene waterkuip gezet,
maar toen ze dien prachtigen kop met
een borstel met zeep wilde gaan inwrijven,
weigerde hare hand, zij kon niet, tenminste
niet in tegenwoordigheid van den knecht,
zij draalde en draalde en zond hem einde
lijk weg toen wierp zij een schoonen,
natten doek over de buste en wreef ze
af. Waarom geraakte zij daarbij in zulk
eene raadselachtige opwinding, dat haar
bloed tot in de vingertoppen deed kloppen
Snel wierp zij een droogen doek over den
edelen kop en liet vrouw Venus zoo
ingewikkeld weer naar hare plaats dragen,
in de stille, welbekende kamer met de
blauwe draperiëen over de witte glasgor
dijnen.
Sedert dien dag bestond er geheimzinnige
verstandhouding tusschen de hooge vrouw
en de kleine Beata Schuh. Wellicht
was het het kontrast, dai hen tot elkaar
aantrok. Beate geleek niets op de antieke
schoonheid; zij was een nuffig rokoko-fi-
guurtje met gracieuze bewegingkjes en
iets kinderlijks, dat zij ook niet verloor,
toen zij door den dood van hare ouders
geheel op zich zelf moest staan. Toen
toonde zij eene energie, die niemand haar
had toegedacht. Zij werd na een korten
tijd van voorbereiding onderwijzeres.
Toen het huisraad harer ouders verkocht
zou worden, smeekte de nog niet meer
derjarige Beate haar voogd, de buste te
mogen behouden. Haar voogd verzette
er zich tegen; hij hield haar voor, dat
er voor de kamer van een jong meisje
wel een geschikter ornament te vinden
was dan dit beeld eener naakte vrouw.
Al was zij ook eene godin, zij geleek dan
toch drommelsch veel op eene aardsche
vrouw. Beate deed beter „Hansje en de
koekjes" in praclitbank met platen to
nemen. Maar ondanks haar blozen bleef
Beate standvastig en redde de Venus van
Milo voor den hamer van den vendu
meester. De buste verhuisde met de
andere door juffrouw Schuh uitgezochte
meubelen naar de bescheiden woning, die
paste bij de veranderde omstandigheden.
De hooge vrouw had zich met godde
lijke gelatenheid in alles geschikt. De
vernederingen, die zij ondervonden had,
de verdachtmaking van Beate's voogd
hadden haar evenmin getroffen als mug
gebeten. Zij had onder alles het stil
zwijgen bewaard. Maar den eersten nacht,
toen het moedige, jonge ding zich in slaap
had geschreid, steeg de godin van haar
piëdestal, trad naast het bed der sluime
rende, boog zich over haar heen en kuste
haar zacht. En toen verloor het gelaat
der slapende den smartelijken trek tusschen
het wipneusje en den mond en de bleeke
lippen openden zich een weinig, als wilden
zij glimlachen, en den volgenden morgen
zag men het niet meer aan hare heldere,
blauwe oogen, dat zij geweend hadden.
Wordt vervolgd.)
Verloren voorwerpen.
Een klein Engelsch gebedenboekje „The
key of Heaven". Terug te bezorgen aan
het Strandhótel.
Gevonden voorwerpen.
Een geel lederen portemonnaie met eenig
geld, gevonden op het badstrand.
Een kam; een veldflesch; een wandel
stok; een horloge.
Geillustreerden
Gids door
Guide illustré
de
verkrijgbaar bij alle
boekhandelaren
voor 10 cent.
Illustrated Guide
of
en vente chez to be had
tout les libraires at all booksellers
25 centimes. 10 cent.
Antiquiteiten (Delftsch Aardew., Porselein, Zilverw.)
IT. Cl. BAL, Middelburg, Krommeweele L 26-27.
Apotheek.
Wed A. A. NONHEBEL ZOON, Middelb., Langed. A 88.
Bnrean voor bacteriologisch en scheikundig onderzoek.
APOTHEKER - MI3DDELBTTHG- - POTTENMARKT.
voor Limonades, Likeuren enz.,
SS cent per fl.
Badstoelen en Rietwerken.
U won Dripl Langeviele K 390, Middelburg.
Manden, en Kietenstoelen-Fabrikant.
J. A. WILLEKES DU BOIS, Middelb., L. Si. Pieterstraat A 79.
H. B. K. F. H. SCHEIJBELER, Middelb., Vlasmarkt L 17.
