Advertentiën en Adressen. VERFRISCHT. Groote Zaal van het Badpaviljoen. DANSMUZIEK, D A N IVI U I I Kt Weener Solisten Orchest. WA-LCZHHEIE^IEIsr. Antiquities, Pictures, Openbare Godsdienstoefening. Zondag 22 Augustus. Ned. Jlerv. Gemeente. Voorm. 9'/2 uur Ds. C. v. d. Hoeten Je. Nam. Geen dienst. Gereformeerde kerk. Yoorm. 9 uur Ds. B. B. van ben Hooen. Nam. 2 uur Ds. B. B. van den Hooen. Koomsch-Katholieke Kerk. Godsdienstoefening voorm. 11 uur. i) ReisgelegenFeden. Dagelijks van Middelburg naar Domburg een tramomnibus des nam. 1 /2 ure (afrit Groote Markt, Nederlandscli koffiehuis J. M. van dee Haest) en terug van Domburg des nam. 7l/2 ure (afrit Hótel Schuttershof). Prijs ƒ0,75 enkele reis en 1,25 voor heen en terug op den zelfden dag. Wisselkantoor. Tot wisseling van buitenl. muntspeciën bestaat bij den heer H. M. Kestbloo gele genheid. AMUSEMENTEN. Zaterdag 21 Augustus 1897, Kinderbal tot 9 uur. Entrée 25 cent. Aanvang 1 ure. Houders van kaarten hebben vrijen toegang. Zaterdag 28 Augustus 1897, Kinderbal tot 9 uur. Entrée 25 cent. Aanvang 7 ure. Houders van kaarten hebben vrijen toegang. Op Zeeduin is een cement lawntenis- baan gemaakt, die, na aanvrage aan de badgasten ten gebruike zal worden afge staan. Gisteren had het eerste der in het vorig nommer aangekondigde concerten door bovengemeld Orchest, onder leiding van Frl. Henbiettb Dürnbebger in de groote zaal van het Badpaviljoen plaats, en wij haasten ons daaromtrent mede te deelen, dat de uitvoering bij de talrijk opgekomen bezoekers, die zaal en verandah vulden een alleszins gunstig onthaal gevon den heeft. Het was een recht gezellige Domburgsche avond. Wij genoten van de opgewekte verdienstelijke muziek. Ook dit Weener Orchest weet aan de lichtere dansmuziek met veel entrain en rhythmus eene eigen aardige bekoring te geven. Maar ook de grootere composities ver dienen eervolle vermelding, zooals de Faust-Fantaisie en die uit de opera „II Trovatore". Zeer verdienstelijk werd het 9e concert voor viool van Bebiot door de directrice voorgedragen, als ook de Piccolo-solo door Frau E. Gabe. Wij wenschen het Weener Orchest bij de tweede uitvoering op heden avond eene even talrijke opkomst van toehoor ders en hetzelfde succes toe. Domburg, 19 Augustus 1897. Zij was geen steedsche al woonde ze in een groote stad, al zag ze niet veel anders dan straten en huizen, en huizen en straten. De bonte menigte, de woelige drukte, ja zelfs de sierlijke uitstallingen voor de glinsterende spiegelruiten der groote maga zijnen en winkels, dat alles kon haar slechts weinig boeien of bekoren. Op haar weg van heur huis naar de school, waar zij onderwijzeres was, ging zij er aan voorbij het nauwelijks opmer kend, zag zij het zonder er naar te kijken maar een zonnestraal die langs den muur van hare woning gleed, aanmoedigend de omhoog strevende klimopranken, streelend de met zorg gekweekte plantjes op 't bal konnetje voor 't venster, bracht een glim lach op haar gelaat en vreugde in haar hart. En een avondwandeling met moeder en de broertjes langs de singels of 't plan soen, onder 't loover der hooge hoornen, tusschen 't fluweelachtig groene gras en de bloeiende heesters maakte haar gelukkig en schier even blij als de dartel aan haar zij huppelende knaapjes. Uit het venster van haar vertrekje had ze, schoon dan over een hoogen muur, een kijkje op een grooten tuin. Paden en bloemperken kon ze weliswaar niet onder scheiden, maar wat omhoog zich zoo schilderachtig afteekende, de helder blauwe lucht als achtergrond, woog ruimschoots op tegen wat beneden mogelijk groeide en bloeide, 't Was een glimp van buiten, meende zij. Om 't hoekje van de omheining gluurde guitig een seringetak vol en zwaar van veelbelovende knoppen. Ginds te midden van 't kantachtig bruin en 't teeder groen van nauw ontknopte beuke- en lindeblaadjes, stond een pereboom in vollen bloei: een reusachtig heerlijk bruidsbouquet. Wat verder wuifde een appel zijn met roze- knopjes getooide kruin en, vlak bij, in den grooten kastanje, nestelden een paar wilde duiven. Hun zacht roekoeën was haar sluimerlied en 's morgens wekte een merel haar door zijD liefelijk gezang. Dan in 't plechtig uur, als nacht en dag elkaar ontmoeten, als onder glimlachjes en tranen het licht de duisternis ten afscheid groet, als 't nog zoo rustig is en nog geen wild, woest straatrumoer, geen schril geraas de kalmte stoort, lag ze in stille verrukking, de handen als ten gebede saam gevouwen, luisterend naar de geheimzinnige geluiden, opvangend het; „Schep vreugde in 't leven!" dat alomme weerklonk. Op den adem van de koelte scheen 't hierheen gekomen, uit de bos- schen, van de heuvelen naar de groote stad, naar de woelige drukte, ruischend door de boomen, suiselend in de bladeren aan arme misdeelde stedelingen ook iets gunnend, een blijde boodschap, een lente groet hen brengend. Maar eensklaps deed een zacht, beschei den tikken op de deur, een: „Lina ben je wakker?" haar opschrikken. Ja! ja! Ze was al overeind en spoedig in de kleêren. Geen droomen meer, geen mijmeren nu; de dagtaak riep. Met ernst en toewijding nog 't een en ander nagezien zij werkte hard voor haar examen dan vlug met moeder en de kinderen ontbeten, den jongens nog even de lessen overhoord enfluks op weg. Het werk weêr opgevat, de eentonige arbeid voortgezet, zich opnieuw aangegord tot de afmattende geduldoefenende taak van gisteren en eergisteren, van heden en morgen. Zoo, dag aan dag Maar nu, op 't onverwachts een licht straal in 't verschiet, eene ontspanning eene verademing in 't vooruitzichtEen uitnoodiging naar buiten. Naar buiten naar de bosschen! naar de zee! Ze moest ze zou komen, had dringend haar vriendin geschreveneven een kijkje komen nemen. Twee dagen zou men haar wel vrijaf geven. Om de reiskosten behoefde zij zich niet te bekreunen, als ze maar kwam, maar stellig kwam! „Maar", had ze gemeesmuild „maar op Zaterdagmaar Zondag"Doch moeder had haar 't zwijgen opgelegd door een„Geen maren kind, 't is over heerlijk voor je"; kleine Willem had gesproken„Ik zal me zelf wel wasschen, Lien" en Jan: „Ik pas op 'thuis als moeder naar de kerk is". En alle drie hadden lachend uitgeroepen: „ha! ha! Ze denkt dat wij 't niet één enkel dagje zonder haar kunnen stellenDie goede moe der, die beste jongens! Hoe gaarne had ze hun de pret gegund, hen meegenomen naar de duinen en de zee! O, ze waren er niet in geslaagd haar te foppen, ze wist maar al te goed, hoe saai en lang de Zondag zou zijn; nochtans ze had zich laten overreden, hun hartelijke welwillendheid had alle bezwaren uit den weg weten te ruimen En 's Zaterdags nog vóór schooltijd zij had verlof gekregen voor dien enkelen voormiddag werd haar uitgeleide gedaan. „Zeg, Lina, denk je aan de schelpjes vroeg Willem onder 't gaan en Jan: „voor mij aan de vlinders hé P als je ze te pakken kunt krijgen. Meneer zegt dat er zulke mooitjes zijn op de duinen, licht blauwe en donkerroode, prachtig!" „Zeker, zeker!" Vreugde over 't heer lijk vooruitzicht, medelijden met de arme achterblijvenden, zou haar schier 't onmo gelijke hebben doen beloven. 't Had er veel van of ze voor weken heenging, van alles werd haar opgedragen. Zij hadden het zoo druk over allerlei, dat de trein haast zonder Lina was ver trokken „Kom, kindlief! instappen," vermaande moeder nog juist bij tijds. Waarlijk 'twas hoog tijd, reeds gaf de stationschef het teeken tot afluiden en, nauw had het meisje zich een plaatsje veroverd tusschen een dikken ouden heer met een welgedaan glimmend gezicht en een juffrouw met een schreeuwend kindje op den schoot, of 't fluitje gilde en de trein zette zich in beweging. Jammer, het werd Lina niet gegund een laatsten groet van moeder en de jongens op te vangen, de breede figuur van den dikkerd versperde haar den weg naar 't raampje. Zij wuifde met haar hand schoen en zag in 't voorbijrijden een tipje van moeder's neus, Wim's rooden zakdoek, maar dat was alles! En Rrrrt! daar ging het in snelle vaart vooruit en schenen boomen en huizen haar voorbij te rennen! De reis was niet van langen duur, al klaagden haar fcochtgenoofcen over warmte en verveling. Er is in ons kleine landje geen heel ver of heel lang. Bovendien Lina dacht slechts aan 't genot dat haar wachtte en telde de rijstebrijberg licht om 't luilekkerland dat in 't verschiet lachte. (Slot volgt.) Gevonden voorwerpen. Een ronde gouden broche met geëmail leerde bloem. Een ronde zilveren opengewerkte broche Geillustreerden Gids door Guide illustré de Illustrated Guide of verkrijgbaar en vente chez to be bad bij alle tous les libraires at all booksellers boekhandelaren Prix Price voor 10 cent. 26 centimes. 10 cent. Antiquiteiten (Delftsch Aardew., Porselein, Zilverw.) J. A. WILLEKES DU BOIS. Middelb., L. St. Pieterstraat A 79. Apotheek. L. K. VAN DER HARST J.Jz., Middelb., Pottenmarkt K 412. Wed. A. A. NONHEBEL ZOON, Middelb., Langed. A 88.

Krantenbank Zeeland

Domburgsch Badnieuws | 1897 | | pagina 2