Advertentiën en Adressen.
Groote Zaal van het Badpaviljoen.
Zaterdag 14 Augustus 1897,
DANSMUZIEK,
CONCERT
WEENER DIMES SOLISTEN ORKEST
DANSMUZIEK,
WIT ONS DORP TE VERTELLEN GIF,
WALGHERB1T.
Antiquities, Pictures,
Hulp-Post- en Telefoonkantoor
te Domburg.
Hulp-Postkantoor
Geopend: op werkdagen van 8,302.30
en 5,306,30 uren.
Op Zondagen van 7,tot 8,en van
10,3011,30 uren voorm.
Bodeloop MiddelburgDomburg.
Vertrek van Middelburg vrm. 3,55 nm. 12,40
Domburg 5,10 1,55
Aankomst te Domburg 7,05 3,55
Middelburg 8,25 5,10
Bodeloop DomburgWestkapelle.
Vertrek van Domburg vrm. 7,15 nm. 4,
Westkapelle 3,50 12,05
Aankomst te Domburg 5,05 1,50
Westkapelle 8,25 5,15
Bodeloop DomburgAagtekerke.
Vertrek van Domburg vrm. 7,15 nm. 3,55
Aagtekerke 6,35 3,25
Aankomst te Domburg 7,10 4,
Aagtekerke 7,40 4,30
NB. Zondags vertrekken van Middel
burg, Domburg, Westkapelle, Oostkapelle
en Aagtekerke alleen de eerste posten.
Telefoonkantoor:
Geopend op werkdagen van 8,301,30 en
5,30—6,30 u.
Zondagen 8,3011,80 u.
Alles Spoortijd.
Vreemdelingen, die inlichtingen wen-
schen omtrent Walcheren, behoeven niet
verlegen te zijn. Zij kunnen ze gratis be
komen, hetzij schriftelijk van de besturen
der Vereenigingen tot bevordering van het
vreemdelingenverkeer in Walcheren te
Middelburg en te Vlissingen, hetzij mon
deling aan de informatie-bureaux dier
Vereenigingen, gevestigd:
te Middelburg: Groote Markt, I 15;
te Vlissingen: IJzeren Brug, F 1-2.
Tot het verstrekken van inlichtingen aan
vreemdelingen zullen verder bereid bevon
den worden de heeren H. M. Kesteloo,
secretaris der gemeente Domburg, West
straat D 20 aldaar, en J. W. Perbels,
bode der gemeente Veere.
Wenken voor Wielrijders.
Wielrijders moeten, op daartoe kenbaar
gemaakt verlangen van voerman, berijder
of geleider, bij het tegenkomen en het
voorbijrijden van paarden hunne voertui
gen tijdig doen stilstaan en zich aan de
zijde van den voorbrjrijder naast hunne
voertuigen plaatsen (Prov. reglement op
de wegen, art. 103 1).
Zij mogen zonder tijdige waarschuwing
geen paarden voorbijrijden (als boven, 2).
Te Middelburg mag op de wandelwegen
en paden (bolwerken) rond de stad, op de
klinkerpaden en op het verhoogde gedeelte
der markt niet worden gereden.
Te Vlissingen mag niet worden gereden
op den Noordzee-boulevard en op de trot
toirs. De trottoirs van den Badhuisweg
mogen wel bereden worden, doch niet des
Zondags na 12 uur.
In de kom der gemeente Serooskerke (W.)
mag niet sneller worden gereden dan een
voetganger stappen kan.
In Oost- en West-Souburg mag niet op
de klinker- en zijpaden worden gereden.
In de meeste gemeenten is voorgeschre
ven, dat des avonds eene brandende lan
taarn moet gevoerd worden.
Op Zeeduin is een cement lawntenis-
baan gemaakt, die, na aanvrage aan de
badgasten ten gebruike zal worden afge
staan.
AMUSEMENTEN.
Kinderbal tot 9 uur.
Entrée 25 cent. Aanvang 7 ure.
Houders ran kaarten hebben vrijen toegang.
Woensdag 18 en Donderdag 19 Aug. 1897,
te geven door het
ondeb dibectie tan
Prl. HENRIETTE DüBNBERGER.
Entrée f 0,50. Aanvang 8 ure.
Houders van kaarten hebben vrijen toegang.
Houders van dagkaarten met bijbetaling
van 25 cent.
Zaterdag 21 Augustus 1897,
Einderbal tot 9 uur.
Entrée 25 cent. Aanvang 7 nre.
Houders van kaarten hebben vrijen toegang.
Uitstapjes per rijtuig;:
Naar de steden Middelbui'g, Vlissingen
Yeere en door het eiland Walcheren.
Zoowel te Domburg als te Middelburg
bestaat er gelegenheid tot het huren van
rijtuigen, tegen vaste prijzen.
NB. Het overrijden over Zeeduin is, na
verkregen vergunning, veroorloofd, doch
alleen in de richting van het achterhek
naar het voorhek.
Bet rijden over het landgoed Overduin is
voor de zomermaanden weder toegestaan.
door
6) F. NAGTGLAS.
Daar de burgemeester geen man van
het woord is, en de oudste wethouder
een zeer eenvoudige boer, is dokter Seliö-
mann met moeite overgehaald om de
„Voordraag", gelijk hij zegt, te doen.
Toen allen eindelijk gezeten waren, trad
hij dan achter de lessenaar en hield als
wethouder van onderwijs een toespraak
in een zoo wonderlijke mengeling van
Hoog- en Nederduitsch dat niemand er
iets van verstond, en er nog minder van
begreep. Dit verhinderde echter niet dat
er daverende toejuichingen volgden, toen
hij onzen braven meester namens de Hooge
Regeering de zilveren eerepenning voor
vijftig jaren trouwen dienst overhandigde,
en daarna de prachtige armstoel schonk,
waarin ons meesterske reeds onrustig zat
te wiegelen De wethouder werd vervan
gen door den schoolopziener, die van onzen
ouden meester zoo veel goeds en voor
treffelijks voorlas, dat men geneigd zou
wezen aan een vergissing te denken, daar
de achtbare man reeds voor jaren aan
ieder die het hooren wilde, heeft gezegd,
hoe het meer dan tijd werd om het ver
sleten suffe kereltje op stal te zetten.
Onze onderwijzer hoort al dien lof vol
komen bedaard aan en in den flauwen
blik waarmee hij den schoolopziener aan
ziet is letterlijk niets te lezen, en het
schijnt als of al zijn krachten naar lichaam
en geest worden vereischt om zich op den
sterk veerende stoel behoorlijk in even
wicht te houden. Zoo raakte hem waar
schijnlijk slechts even de knetterende slag,
waarmee de opziener besloot, en wel de
wensch dat deze goede en getrouwe dienst
knecht ter zijner tijd in zou gaan tot de
vreugde zijns Heeren.
Meester hoopte dat ook wel, maar zou
toch graag nog enkele jaartjes bij zijn
mooie rozen, tulpen en anjelieren, maar
vooral bij zijn lieve zorgzame kleindoch
ters blijven.
Na den schoolopziener kwam de predi
kant met een eenvoudig woord uit het
hart voor het hart. Veertig jaren hadden
zij elkander gekend, en nooit ongenoegen
gehad, en toen de dominee van achter de
lessenaar kwam en meester de hand drukte,
werd het beiden te machtig en rolden de
waterlanders langs de wangen. „Dankje
wel, lieve dominee," stamelde onze mees
ter, „God alleen kan u en uwe vrouw
vergelden, wat ge altijd voor mij en de
mijnen zijt geweest in dagen van vreugde
en van groote droefheid, vooral toen mijn
lieve beste Kaatje heenging!" Zóó wel
sprekend maakt het hart, dat er niemand
in de zaal was, wiens oogen niet vochtig
werden.
Ambtgenooten, die reeds lang begeerig^
naar de lessenaar hadden gekeken, kregen
nu gelegenheid om te spreken en al»
hagelsteenen bij een donderbui kletterden
lofspraken en zegewenschen.
Wanneer onze oude meester slechts
een tiende der deugden bezat hem dien
morgen toegekend, waren medaille en
stoel eigenlijk bespottelijke huldeblijken
en verdiende hij minstens een standbeeld
op bet schoolplein, waarvan het brons
tegen het groen der linden schoon zou
uitkomen. Niemand der sprekers had
ooit volmaakter onderwijzer en voortreffe
lijker mensch gekend, natuurlijk zeker
iemand uitgezonderd, wiens naam in de
diepste diepte van het hart geschreven
stond. Alle toespraken kwamen daarop
neer, hoe het tijd werd, dat onze goede
meester de beste rust zou gaan genieten,
of, gelijk de ontvanger het uitdrukte, dat
het voor Muller tijd werd om te gaan
hemelen. Eindelijk werd het ook tijd om
te eindigen, wat de burgemeester zóó kort
en krachtig deed, als of hij met een voor
hamer een tik op het aanbeeld gaf. Toen
stak hij meester de harde handen toe
zeggende„Pieter, je hebt je kras ge
houden! Kerel, God zegene je!"
Wat er nu verder in het geheel over
hoop gehaalde huis van den meester voor
viel, ligt niet op mijn weg om te verbalen.
Er werd gegeten en gedronken, gebabbeld,
gelachen en gezongen, zoo genoegelijk dat
de uren omvlogen als minuten.
In het dorp wapperden de vlaggen,
juichten de kinderen en knetterden voet
zoekers en zwermers. Kortom, het was
een onvergetelijke feestdag.
Onze goede meester ligt al sedert jaren
onder een der heuveltjes nevens de grijze
kerk. De door de kleindochters daarbij
geplante treurwilg, is reeds een schaduw
gevende boom geworden. Ouden van
dagen spreken nog wel van meester Mul
ler. Hij was een eerlijk, trouwhartig
man, een goed dorpsgenoot, een braaf
Christen, maar een slecht onderwijzer.
De oorzaak lag echter buiten hem, want
naar menschelijk oordeel, was de brave
man minstens dertig jaren te vroeg gebo
ren, of had dien tijd te lang geleefd. Hij
paste niet meer in de lijst van zijn' tijd.
Zijn asch ruste in vrede!
En hiermede breng ik aan den lezer
een vriendelijken afscheidsgroet.
De Bilt, Juni 1897.
Geillustreerden Guide illustré Illustrated Guide
Gids door de of
verkrijgbaar en vente chez to be had
bij alle tous les libraires at all booksellers
boekhandelaren Prix Price
voor 10 cent. 25 centimes. 10 cent.
LMDJirai"
Antiquiteiten (Delftseh Aardew., Porselein, Zil verw.)
J. A. WILLEKES DU BOIS, Middelb., L. St. Pieterstraat A 79.
M. I. DE GROOT,
Notarisbuis, Middelburg.
Apotheek.
L. K. VAN DER HARST J.Jz., Middelb., Pottenmarkt K 412.
Wed. A. A. NONHEBEL ZOON, Middelb., Ranged. A 88.
