D0SBUR6SCH BADNIEUWS
l
U)S
Achtste jaargang No. 11.
Zaterdag, 13 September 1890.
VREEMDELI1TGB1TLIJST.
n
Aangekomen vreemdelingen,
2) Wat een Belg zestien jaar
geleden over Domburg schreef.
v
EN
Het Domburgsch Baduieuws verschijnt lederen Zaterdag, gedurende het Badseizoen. Abonnement
voor Nederland f 1.voor het Buitenland 1.25; afzonderlijke Nommers 0.10. Advertentiën 10 cent
per regel; abonnement voor het seizoen 5 cent per regel. Adressen, bevattende naam en woonplaats, tegen
f 0.60 voor het geheele seizoen. Bureaux: te Domburg, bij den Heer H. IV). Kesteloo, te MIDDELBUBG,
ter drukkerij van C. H. J. van Benthem Jutting St. Pieterstraat F 33.
Hoogwater te Domburg.
Ns
N\
Zaterdag
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Donderdag 18
Vrijdag 19
Zaterdag 20
13 Sept. nam.
14
15
16
17
12.35
1.7 N. M.
1.40 Springtij.
2.8
2.42
3.17
3.56
4.44
van 411 Sept.
In het dorp:
Aantal I
personew
dhr. en Mevr. Bertucli
2 Zurich.
Mej. M. A. Bonwens
lerseke.
dlir. C. Erbschloe
Brussel.
dhr. H. B. J. van de Kreke
en familie
3 Middelburg.
dhr. J. Leselle
Brussel.
dhr. en Mevr. van Ocken-
burg-Brons
2 Vlissingen.
Mej. van Ockenburg
Rotterdam.
Mej. A. Tak
1 Middelburg.
In hef Bad-Höiel:
dhr. en Mevr. Anton
2 Zeist.
Mevr. Bonvoisin en familie
8 Verviers.
dhr. .T. Bremer en familie
2 Brussel.
dhr. Lehmann
Bonn.
Mevr. Berthier de la Salie
Parijs.
In „Villa Marina."
Mevr. Lohse
Frankfort a/M.
Verder is men voornemens heden avond
het dorp a giorno te vex-lichten.
Moge de Heer Kesteloo nog vele jaren
bereid gevonden worden, zoowel in deze
als in vele andere betrekkingen die hij
bekleedt, zijne kunde en krachten tot heil
dezer gemeente aan te wenden!
NAAR HET FRANSCH.
Uit de »Chronique Bruxelloise" van L'officedePublicité-
Gebruikte Baden.
Heeren. Dames. Totaal.
Openbare Godsdienstoefening.
Zondag 14 Sept.
Ned. Herv. Gemeente.
Voorm. 9 uren Ds. F. Ch. Geebling.
Nam. Geen dienst.
Christelijk Gereformeerde Gemeente.
Voorm. 9 uren Lezing.
Nam. 2 uren Lezing.
Domburg, 12 Sept. Heden is het
vijf en twintig jaren geleden dat de Heer
H. M. Kesteloo tot secretaris dezer ge
meente werd benoemd. Als blijk van
belangstelling en ingenomenheid met dezen
feestdag wappert uit de meeste huizen de
nationale driekleur.
In de heden middag gehouden raads
vergadering is den secretaris-jubilaris door
den burgemeester, ook namens wethouders
en overige leden van den raad, hulde ge
bracht voor zijne werkzaamheid en welwil
lendheid gedurende de verloopen vijf en
twintig jaren en hem als bewijs van waar
deering een fraaie mahoniehouten fauteuil
met zwart trijp bekleed, aangeboden. Ook
door den gemeente-veldwachter en den
gemeente-bode is hem als aandenken een
geschenk vereerd.
Vrijdag
5
Sept. 20
7
27
Zaterdag
6
17
13
30
Zondag
7
15
1
16
Maandag
8
5
10
15
Dinsdag
9
10
15
25
Woensdag
10
11
9
20
Donderdag 11
9
9
18
87
64
151
De badinrichting is nog zeer primitief
en in hare kindsheid. Er zijn vier koetsjes
voor heeren en twee voor dames, maar
deze laatste kunnen slechts één voor één
baden, omdat er maar één paard is, dat
al den tijd, die de dame noodig heeft om
te baden en zich te kleeden voor die
koets blijft staan. Daarenboven kan, daar
de badlui om vier ure naar huis gaan,
het aantal baden moeilijk meer dan veer
tien per dag bedragen, ieder bad op onge
veer een half uur gerekend. De koets
gelijkt op eene oude diligence, aan het
eene einde is een groote linnenkap, die
tot in zee wordt neêrgelaten en de schoone
Najade aan de profane blikken der toe
schouwers onttrekt.
Buitendien zijn ook de seksen van elkan
der gescheiden; er is een strand voor het
schoone geslacht en een voor het mannelijke,
door een dubbele rei houten palen geschei
den en „geen plankje over de sloot"Dit paal
werk zou men het „palissaadwerk der
deugd" kunnen noemen.
Zijn wij bij ons dan zoo verdorven, dat
wij die afscheidingen niet hebben en dat
wij aan een huisvader permissie geven
met zijn geheele huisgezin te zomen te
baden, ik geloof het niet en bovendien
scheen het mij toe, dat die linnenkappen
toch niet de deugdelijkheid van den ring
van Gyges hadden. Als die lompe koet
sen in zee staan, met het neêrgelaten zeil
in het water, zou men meenen een enorm
groot dier uit de voorwereld te zien, dat
daar naar het water gekomen is om te
drinken.
Twee onzer hebben de eer gehad een
van die koetsen te gebruiken en aan het
damesstrand te baden, omdat wij de eenigen
warende oflieieele badtijd was voorbij.
Toen wij uit zee zouden rijden, bleek
het dat de koets in het zand gezakt en
het paard niet in staat was ons er uit te
trekken, zoodat men de hulp van een half
dozijn dijkwerkers moest inroepen, om ons
op het drooge te brengen.
Het bad kost 60 cents (1 franc 25).
De geheele badinrichting diende verbe
terd te worden en als de concessionaris
inlichtingen wilde hebben, zou hij eens
naar Ostende moeten gaan. Toegegeven
dat er voor de bewoners geene vollediger
inrichting noodig is, dan zal men toch wel
moeten navolgen wat men elders doet, als
men ten minste vreemdelingen op Dom
burg wil hebben!
En waarom heeft men den spoorweg niet
doorgelegd naar Domburg Men ant
woordde ons„omdat het niet noodig is,"
of „omdat de kosten niet zouden worden
goedgemaakt"; dat is de gewone reden,
die ook gemaakt heeft, dat de spoorweg van
Brugge naar Blankenberge eerst twintig
jaar later gelegd is, omdat die ook de
kosten niet goed zoude maken en die
toen hij nog nauwelijks klaar was, reeds
rente opleverde.
Men rekent altijd naar de behoeften van
het oogenblik, maar bedenkt niet dat in
korten tijd, de drukte en de reizigers
vertiendubbelenMen heeft ook in der
tijd geweigerd om de briefport te vermin
deren, zeggende„bahEr zal niet meer
om geschreven worden!" Maar het blijkt
toch nu dat er veel meer geschreven
wordt
Als ik kapitalist was, dan zou ik geheel
alleen den spoorweg van Middelburg naar
Domburg willen leggen en ik zou zaken
maken. Maar bijna niemand wordt door voor
beeld en ondervinding overtuigd. De oude
sleur antwoordt: „de toestand is niet dezelfde,
al is het elders gelukt, 't is mogelijk, hier
zal het niet lukken." Ik heb op Walche
ren geen altaar van Nehalennia gezien,
maar ik geloof niet, dat men veel moeite
zou hebben om den tempel aan de „oude
sleur' gewijd, te ontdekken. Men bedenke
wel dat als men de duinen maar volgde, men
een spoorweg naar Domburg zou leggen zon
der te onteigenen en slechts even als
die naar Heijst de rails had te leggen op
het gelijk gemaakte zand. Hij zou, dunkt
mij, van Vlissingen moeten uitgaan. Die
dan wilde kon nog den ouden weg volgen.
Niettegenstaande de spoorweg van Brugge
naar Blankenberge, is er kwestie een tram
weg op den ouden weg te leggen.
En als er één plaats op de wereld is,
aan den oever der zee, geschikt om de
verwachtigen van een' stoutmoedigen spe
culant te bekronen, dan is het Domburg.
Als wij een Domburg in België hadden,
zoo schilderachtig, met die boomen, die
buitenplaatsen en die bosschen aan den
voet der duinen op 50 el afstand van de
zee, eer het drie maanden verder was,
zou er eene maatschappij zijn opgericht
met een paar millioen voor exploitatie
Na een heerlijken slaap, die ons de
gevaren der ontscheping te Ylissingen
deed vergeten, begaven wij ons 's morgens
eerst naar het strand en daarna op het
duin om het land te zien. Twee duinen
zijn daartoe bijzonder geschikt. Van haar
top overziet men het geheele eiland, de
horizon strekt zich tot voorbij Middelburg
en Veere uit. Hechts en links van de
toeschouwers teekenen de reien duinen de
omtrekken van het eiland Walcheren af.
Op den achtergrond ziet men de groote
kerk van Veere, en een beetje meerrechts
den hoogen toren van Middelburg. Vlissin
gen kan men niet zien daar het achter
de duinen verscholen ligt, maar rechts dicht
hij heeft men den dikken toren van West-
kappel. Binnen dien duinengordel ziet
men groote en kleine bosschen en bebouw
de landerijen, terwijl hier en daar schoone
dorpen tusschen liggen. Het dorp Dom
burg, dat vlak bij aan den voet der duinen
ligt, is niet het minst belangrijke. Het
was het doel onzer eerste wandeling. Bo
ven op het duin staat een Paviljoen, waar
Vs