De zomer van 1887. Hulpkantoor der posterijen te Domburg. Geopend: op werkdagen van 93 en 67 uren. Op Zondagen van 912 en 67 uren. YertrekvanMiddelburg vrm. 6.30nam. 1. Domburg 4.45 1.30 Aankomst te Domburg 8.45 4.15 Middelburg 8.4.45 NB. Zondags vertrekt van Middelburg, zoowel als van Domb., alleen de eerste post. Telefoonkantoor te Domburg. Geopend op werkdagen van 92 en 67 u. Zondagen 912 67 Aan alles komt een einde en zoo ook aan den zomer en bet badseizoen van 1887. De laatste dagen hebben ons reeds duidelijk bewezen, dat de zomerwarmte voorbij is, en de koude wind- en regen vlagen hebben reeds velen naar huis ge jaagd en de overgeblevenen beginnen ook sterk er naar te verlangen. Nu, hoe indrukwekkend ook het schouwspel is van eene woeste zee, wanneer de hooge schui mende waterbergen met donderend geweld op het strand tegen bermen en paalhoofden breken en de donker grijze wolken met vliegende vaart door de aschgrauwe lucht worden voortgejaagd, zoo is dit toch voor de meeste toeschouwers wel wat ver moeiend, vooral wanneer zij zich slechts met moeite op het duin kunnen staande houden, terwijl een fijne regen of het stuivende zand hen belet de oogen open te houden en het zilte nat en de vlokken schuim hen in het aangezicht waaien. Over den afgeloopen zomer mag overi gens waarlijk niet worden geklaagd. Het weder was voor het grootste gedeelte werkelijk fraai en de langdurige droogte, hoe onaangenaam en nadeelig ook voor velen, hield de badgasten in goede luim, want niets brengt iemand, die van huis is, spoediger uit zijn humeur dan een regenachtige dag. De verwachtingen die wij bij den aanvang van het seizoen koes terden, zijn niet teleurgesteld en Domburg is dit jaar drukker bezocht dan ooit. Volgens de in dit blaadje gedane opgaven, waren er meer dan 700 logés en alles wat in de hótels of in het dorp maar te krijgen was, werd gedurende geruimen tijd door vreemdelingen in beslag genomen. Ook het aantal gebruikte zeebaden was aanmerkelijk grooter, zelfs dan in 1884 (tot hiertoe het beste jaar) en bedroeg ongeveer 2900. Des morgens was het strand altijd goed bevolkt en vooral de kinderwereld sterk vertegenwoordigd, die wel het meeste ge joel en drukte teweeg bracht, want van de ouders of andere familie, die met een boek of oourant (quasi om te lezen) in een strandstoel het grootste deel van den morgen in een „seliges Nichtsthun" door brachten, merkte men, langs het strand wandelende, niet veel meer dan het teenen of rieten omhulsel, waarin zij waren neer gezegen. Die stoelen, hoe aangenaam mis schien ook voor den bezitter, brengen o. i. niet bij tot de gezelligheid van het strand en waarschijnlijk evenmin tot de opge wektheid onder de badgasten. Bij de kinderen daarentegen iederen morgen hetzelfde ijverige werken met spa den en schoppen aan putten en bergen, forten, dijken en grachten, waarbij zij tevens de gebruikelijke spreekwijze ver keerd in toepassing brachten, daar zij kuilen voor zich zeiven groeven, waar anderen niet zelden intuimelden. 's Middags verplaatste zich de drukte meer naar de duinen en de manteling en weerklonken de bosschen van Westhove van het gejuich en vrolijk gelach, terwijl zij zich met verschillende spelen en hen gelen of scheepje varen in de vijvers van het oude kasteel vermaakten. Ofschoon de amusementen in vergelij king met grootere badplaatsen, hier maar weinig in aantal waren, hadden toch de hier vertoevenden dezen zomer meermalen gelegenheid muziek, soms zelfs zeer goede muziek te hooren, dank zij de welwillend heid van verschillende badgasten. Voor eerst de beide muziekuitvoeringen (matinee en soiree) van het muziekkorps der d.d. schutterij uit Middelburg bij het vieren van het 50jarig bestaan van het Badpa viljoen, dat bij die gelegenheid kwistig met vlaggen, groen en giorno's versierd was. De heer Battee heeft van het feest terrein een paar photographiën genomen, eene aardige herinnering voor hen die aan het feest deelnamen. De week daarop hadden wij eene soiree (dubbel strijkkwartet) van eenige heeren uit Middelburg onder leiding van den heer Cleuvee, vervolgens het concert door de HH. G. von Bkucken Fock en Hofheesteb gegeven en eindelijk last not least, de soiree musikale met medewerking van Mevrouw Lydia Hollm, waarbij deze bekwame concertzangeres geheel belangloos, door hare welluidende stem en prachtige voordracht, hare hoorders een waar genot schonk. Behalve deze muziekavonden zorgde de commissie verschillende malen voor dans muziek die vooral aan de kinderen een groot genoegen verschafte en naar welke avonden zij reeds lang te voren reikhal zend uitzagen. Nog werden de badgasten door eenige liefhebbers onthaald op eene tooneelvoor- stelling, waarbij eene operette voor kinderen en waarvan men de beoordeeling in no. 9 van dit blad kan lezen. Lof voor hun spel werd daarbij den spelers toegezwaaid, maar de keuze der stukken gelaakt, o. i. echter ten onrechte, wij gelooven althans niet dat iemand anders der toeschouwers het „onkiesche," „platte" of „afgezaagde" van het bedoelde stukje gehinderd heeft. Mocht dit wel het geval zijn geweest dan ligt dit waarschijnlijk hieraan, dat het stukje „de misvattingen van Lambinet" uit het Fransch is vertaald en niet in het oorspronkelijke is opgevoerd; wij hebben althans dikwijls hooren beweren dat eenig- zins dubbelzinnige uitdrukkingen veel beter in het Fransch kunnen worden gebezigd en aangehoord dan in het Hollandsch! Waarom? P De beide omnibusdiensten, zoowel die van Middelburg als die van Domburg, hebben waarschijnlijk geene slechte zaken gemaakt, een groot aantal personen werd althans daarmede langs den straatweg ver voerd en het groot aantal berichten dat door de telefoon werd over geseind, bewees dat deze nog steeds in een bepaalde be hoefte voorziet en door vreemden op hoogen prijs wordt gesteld. De manie van bouwen, waarvoor wij verleden jaar vreesden, is, voor het oogen- blik althans, wat getemperd. Wij hebben alleen maar gehoord, dat de hofstede Bloemendale, dezen zomer verkocht, door de tegenwoordige eigenaars zal worden verbouwd en daar een paar woningen voor badgasten zullen worden ingericht. Ook is er sprake van vergrooting van een huis in de Weststraat, waardoor ook weder meerdere gelegenheid voor logies zal wor den verkregen. Het is dezen zomer ge noegzaam gebleken, dat er nog altijd gebrek aan beschikbare ruimte is, en als men hoort van het groot aantal personen, dat moest worden afgeschreven of onver richter zake vertrekken moest, dan is het onbegrijpelijk dat de bestaande hotels niet worden vergroot of dat er geen derde hótel verrijst, dat voorzeker ook nog goede rente zou afwerpen. Ook het Badpaviljoen, dat ieder jaar drukker bezocht wordt, blijkt thans te klein en het is te hopen dat spoedig tot eene verandering en vergrooting zal worden overgegaan. Over het Paviljoen sprekende, willen wij met een kort woord dankbare melding maken van de geschenken die door ver schillende badgasten dezen zomer werden gedaan. Zoo schonk de heer Eebschloe een fraai triktrakbord, Jhr. H. E. Bod- daebt een paar prachtige lampen, de heer Büteüx een mooie parapluiestaander en Jhr. J. C. Boddaeet een zeer net fonteintje, terwijl uit Barmen, door den heer Blanke, papierfabrikant aldaar, een kist met schrijf papier werd gezonden, voldoende om eenige jaren alle badgasten van postpapier te voorzieneen zeer aardige attentie dus Onder de verschillende voorwerpen, dezen zomer weder op „Oud Domburg" gevonden, waarbij er echter verschillende zijn die wij niet gaarne voor echt zouden slijten, behoort ook een groote ijzeren lanspunt, die, door den heer Eebschloe gevonden, aan het Paviljoen is cadeau gedaan om daar ter bezichtiging te blijven tentoongesteld, en die er met zijn verweerd voorkomen, naar onze meening, ouder en echter uitziet dan de onlangs gevonden paarlemoeren schelp en rooden steen met ingesneden keizerskop. Hiermede nemen wij voor dit jaar af scheid van de lezers van het Domburgsch Badnieuws en sluiten dezen vijfden jaar gang met een woord van dank aan intee- kenaren voor hunne belangstelling en aan medewerkers voor hunne verleende hulp en welwillendheid. Domburg, 21 Sept. 1887. H. J. B.

Krantenbank Zeeland

Domburgsch Badnieuws | 1887 | | pagina 2