Advertentiën en Adressen. glptliekcr mx du* garst, Carbol-Zeepen. Carbol-T andpoeder. Carbol-Pasta. 2) De laatste Stadhouder voor het laatst in Zeeland. Antiquiteiten. Apotheek. Potteninarkt Middelburg. Bad- en Heerenartikelen. Badstoelen. Bedden en Matrassen. Bierhalle. Bloemisterij. Boekhandel. door F. Nagtglas. Bij de landmacht had dezelfde oorzaak gelijke gevolgen. Toen keizer Jozef ons in 1785 den oorlog wilde aandoen, bleek de diepte van ellende, waarin men gezonken was, en mocht men zich gelukkig rekenen om dien „pourboire-krijg," gelijk Fbederik de Groote hem spottend noemde, voor eene fooi van 10 millioen te kunnen vereffenen. Deze oorlogsvrees gaf echter aanleiding tot de oprichting van exercitie-genoot schappen, die in vele steden bijval vonden. De vrijcorporisten deden zich spoedig ook op politiek gebied gelden, en stelden zich aan het hoofd der malcontenten of pa triotten, die aandrongen op eene ver andering der regeeringsvorm in de stem hebbende steden, en voor de miskende volksrechten in de bres sprongen. Zoo geraakte de geheele Republiek in gisting ieder gaf den ander de schuld van den verwarden en verwaarloosden toestand, allerlei partijschappen, kabalen en veten deden zich gelden, die zich echter op losten in twee groote partijen, aanhangers van den prins of van de Staten (Oranje klanten of Patriotten met de scheldnamen Poe ven en Keezen). De eersten steunden op Engeland; de laatsten zochten heul bij Frankrijk, vierden met openbare maal tijden o. a. in Zierikzee in Febr. '86 het met die mogendheid gesloten verbond, en kwamen, wat trouwens te voorspellen was, bedrogen uit. De breideloos voorthollende partijschap pen hadden behoefte aan een afgod en een zondenbok, en vonden die beiden in den goedigen stadhouder. In Sept. 1785 ontnamen de Staten hem het bevel over het garnizoen in den Haag, en besnoeiden andere zijner rechten, waardoor een ver blijf in de hofstad onmogelijk werd, en het vorstelijk gezin naar het Loo vertrok. Het gebeurde met Hattem en Elburg, waar men zich tegen de wettige overheid verzette, en de prins eenvoudig zijn plicht deed, werd als schromelijk geweld uitge kreten, en de zachtzinnige vorst werd bij een wraakgierigen Nero en Alba vergeleken. Alles raakte in gisting, en het hielp weinig of de brave Daniel Schiettekattb te Vlissingen in kreupelrijm de schade lijkheid der tweedracht bezong. Wanneer wij die onrust nu op een afstand gadeslaan, afgespiegeld in soms vuilaardige schotschriften, schijnt het wel alsof het geheele land in vuur en vlam stond, alsof overal het geweld den toon gaf en nergens veiligheid te vinden was. Werkelijk was dit zoo niet en ging het dagelijks leven, zelfs in de middelpunten der beweging, doorgaans den gewonen gang. Dit blijkt, dunkt mij, duidelijk bij het bezoek van het stadhouderlijk ge zin in Zeeland. Die reis was, gelijk ik reeds zeide, van politieke beteekenis, en de prins had de uitnoodiging van vele zijner vrienden aangenomen, doch, met het oog op den gedrukten staat der finantiën, afstand gedaan van het defroij- ment, bij dergelijke gelegenheden door zijne voorgangers genoten. Toen het gerucbt zich verspreidde, dat de stadhouder Zeeland zou komen bezoeken en een tijd lang in Middelburg vertoeven, zagen hier de aanhangers van Oranje (en dat waren er velen) zijn komst met vreugde en onverholen blijdschap te ge- moet. Tot verhooging der feestelijkheid had de regeering van Middelburg aan gecommitteerde raden verzocht om 3 compagniën Zwitsers uit Vlissingen en Veere, in garnizoen te mogen hebben; welke krijgsmacht den 14 Juni vóór het stadhuis plechtig ontvangen werd en door den magistraat in den eed genomen. De geestdrift reeds merkbaar, was naar de patriotische couranten schreven, echter meest „het werk van eenige uitzinnige menschen en redelooze boeren." In den vroegen morgen van Zondag den 18 Juni klonk het kanongebulder van het fort Rammekens, als een blijk dat de stadhouder naderde, doch het duurde tot half negen eer de vier jachten bij de Oostpunt aan den wal lagen. Het vorstelijk gezelschap bestond uit den prins, toen 37 jaren oud, zijn gemalin 35 jaren, de 14jarige erfprins, onze latere koning, en die toen reeds meer dacht dan sprak, en zijn gulhartige 12jarige broeder Fbedebik, alsmede de dochter, de zestien jarige prinses Louise voor wie reeds verlovingsplannen werden gedroomd, met een Engelschen prins die naar Walcheren over zou komen. Onder 't gejoel eener juichende volks menigte, waarvan de meesten oranjelint, of het zilveren prinselijk portret droegen, stapten de reizigers in de koetsen die hen naar het vorstelijk verblijf in de Abdij reden, waar de baron van Lijnden van Blitters- wijk den vorst als Eerst-edele vertegen woordigde. Geen kwartier later zag men de stad houderlijke familie plaats nemen in de bank van gecommitteerde raden (het zooge noemd ledikantje) in de Nieuwe kerk, waar de oudste predikant, de 71jarige „vader 's Gbavenzande," de godsdienst oefening leidde en na afloop der leerrede het vorstelijk gezin met heilwenschen begroette. Vooral de prins had met aandacht geluisterdhij was kerksch en zeer bijbelvast, wat hij gaarne, naar v. d. Spiegel verhaalt, door aanhalingen, soms wel eens zonderling te onpas, kenbaar maakte. De dag werd verder rustig doorgebracht, ge lijk iedere Zondag, wanneer het hof, na de morgengodsdienstoefening, zich be paalde bij eene wandeling langs de singels met een kort bezoek op het buiten de Griffioen, van den heer van de Pebbe op Torenvliet, een der lusthuizen van den schatrijken ridder baronet v. d. Beande; op Poppenroeden ambacht bij dhr. Radeb- macher, of op Rijnsburg bij den vroegeren raadpensionaris Wilhem van Cittees. Den volgenden morgen was er oflicieele audiëntie, waarna zijne hoogheid eene vergadering der staten van Zeeland bij woonde. Door eene commissie afgehaald, nam de vorst op het gestoelte van den Eerst-edele plaats en werd door den raadpensionaris Laurens Pieter van der Spiegel toegesproken. Nog meer dan eens bezocht de stadhouder gedurende zijn verblijf te Middelburg deze vergadering, en woonde ook de samenkomsten bij der admiraliteitsheeren en van bewindhebbers der O. I. compagnie. Des avonds was er assemble in de Abdij en „ontvingen hare hoogheden de compli menten van een groot aantal heeren en dames van distinctie." Hier kwam de scherp zinnige v. d. Spiegel in nadere aanraking met de schrandere prinses, welke kennis making wijdstrekkende gevolgen heeft ge had, daar hij terecht opmerkt dat onder de amusementen van het verblijf de essentieele zaken niet vergeten werden. Deze samenkomst was het begin van een reeks feesten, die elkander vijf weken lang volgden en waarbij vermogende vrienden wedijverden om het vorstelijk gezin luisterrijk te onthalen. (Wordt vervolgd Gevonden voorwerpen. Een zakmes. Een sigarenkoker. Een wandelstok. Een bril met etui. Correspondentie. Heeft tot hiertoe Domburg zich van andere badplaatsen ook gunstig onder scheiden door het ontbreken van bedelaars, van meer dan eene zijde worden wij op merkzaam gemaakt dat het „centen vragen" soms op weinig bescheiden wijs en zelfs door bestedelingen in het armhuis, niet zeldzaam wordt, waarom wij gaarne de aandacht der bevoegde autoriteit op deze zaak vestigen ten einde de plaag in haar begin kan gestuit worden. W. G. BAL, Middelburg, Krommeweele L 27. W. J. F. GO VERS, Coiffeur, Middelburg, Langedelft B 121. J. F. SCHEIJBELER, Middelburg, Vlasmarkt L 17. J. LAGTER, Middelburg, Vlasmarkt L 13. F. JANSE, Domburg, (Minerale wateren en Zeeuwsche letterk.) A. BLAAS, Middelburg, buiten de voormalige Dampoort T 1. VAN BENTHEM JUTTING, Middelburg, Kortedelft G 1. F. B. DEN BOER, Middelburg, Langedelft I 16.

Krantenbank Zeeland

Domburgsch Badnieuws | 1885 | | pagina 2