GARAGE DIJKMAN
TUINCENTRUM
HOGERHEIJDE’S
VISHANDEL
BLOEMEN EN
CAFETARIA „DE KOEPEL”
ZOMERHUIZEN
De Drie Schorren
Bloemen brengen vreugde
verdwenen
illusie
VOOR DE BALIE
HAAMSTEDE
TAXi-BEDRIJF
STOUTEN ”S
Tuinterras
42
o
Rund-, paard- en
varkensvlees
i
i
i
i
i
i
i
i
„DE PATRIJS'’
GOEDE KEUKEN
Specialiteiten
^CWJQNKER/7
w f
SCHOUWENS BADCOURANT PAGINA 3
naar
SPECIALE VISSCHOTELS
Ring 32 - Dreischor - Telefoon (01112) 486
Alle reparaties
Doorsmeren - Chevronservice
Castrol-olie
Zuidstraat 10 - Haamstede - Tel. (01115) 446 en 533
MOL 13 - ZIERIKZEE - TELEFOON (01110) 2831
Telefoon (01117) 444
"<o£
HAAMSTEDE - HOGE ZOOM 20 - TEL. (01115) 1383
mTIRHORfl’
U mag altijd zonder enige verplichting onze mooie
collectie in ons tuincentrum bezichtigen
Billijke prijzen
Hotel-Café-Restaurant
Het adres voor alle soorten
verse, gebakken en gerookte vis
Dagelijks
1 e
i
i
i
i
i
i
Iedere dag geopend
van 10.00-24.00 uur
Mooi uitzicht op Zeeland-
brug en ingang vissershaven
TH. P. VAN LAARSCHOT
f
Uw Fleurop-speciaalzaak
Hotel-café-restaurant
COLIJNSPLAAT
Telefoon (01199) 303
vers voorradig
kwaliteit
Rund-, paard- en
varkensslagerij
OOSTERLAND
Telefoon (01114) 1401
Molenweg 38
tegen voordelige prijzen
Voor uw huisdieren
extra mager paardenpoulet
Specialiteit in
Zeeuwsche worst
J. MULDERS - Dorpsstraat 14-16 - Scharendijke
Frites - Gebraden Haantjes
Salees
Salades
Us - Coupes - Sorbets
(Ook op bestelling)
Een schat aan kamerplanten
Volop verse snijbloemen
Voor de tuin: alle soorten perkpianten in de van ons bekende
kwaliteit
Enorme sortering tuinvazen en schalen, tuinbeelden enz. enz.
Voor inlichtingen
huren en kopen van
en bouwgrond, aanleg en onder
houd van siertuinen omgeving
Vuurtoren te bevragen bij
A. C. POLDERMAN
Duindoornweg 6 - Haamstede
Telefoon (01115) 1507
Precies op 5 december kwam de oude Derk voor de groene tafel.
Hij is nu 73, maar nog kras in de misdaad. Voor de vier en twin
tigste maal stond hij terecht, ,,’t Is wel veel”, zei de officier,
„maar hij heeft er ook een lange tijd over gedaan”.
Overigens is Gerk wat men noemt goed opgeborgen. Nadat hij
twee en twintig maal veroordeeld was, heeft men hem in één van
die schone tehuizen gestopt, waar onze maatschappij mensen op
bergt, omdat we er geen weg mee weten. Het zat daar vol met
uitzichtslozen, een ruw, maar hartelijk gezelschap van mannen
die de borrel niet kunnen laten staan, of die om een andere reden
buiten het openstaande hek niet gehandhaafd kunnen worden.
Vroeger liet men deze mensen aan hun lot over en dan vervielen
ze van kwaad tot erger. Nu blijven ze daar buiten de bekoringen
van de samenleving, ze hebben hun natje en droogje op tijd en
het kost ons wel handen vol geld, maar daat staat tegenover dat
wij, de betalenden, de maatschappij zo hebben gevormd, dat er
voor deze zwakke broeders geen plaats is. Zelfs met Sint Nicolaas
denken wij niet aan hen.
Eén van deze zwakke broeders is Derk en hij was één van de
oudsten in het harkende en pijpjes rokende gezelschap. Eén van
de anderen was Jacob, die was een heel stuk jonger. Die had nog
verwachtingen. Uren kon hij bij het geopende hek staan kijken,
denkend over de vrijheid, enkele meters verder. Zich illusies ma
kend over een toekomst, die hij misschien nooit zal hebben. Dro
mend van zijn liefje, dat ergens in het noorden van het land
woont Jacob had er behoefte aan, zijn hart eens uit te storten. Hij
zocht heul en troost bij de oude Derk, want de jongeren durfde hij
niet te vertrouwen. Die zouden hem uitlachen, als hij over zijn
liefje begon. En toch was zij de bron van al zijn dromen. Als zij
er niet was geweest, dan zou ook voor hem de wereld op houden
hier bij de poort. Nu echter was hij rijker en beter dan de anderen.
„Want eenmaal komt de tijd....” zoals het liedje zegt.
Derk knikte vol begrip toen ze op een zonnige middag op een
bank zaten om dat allemaal te bepraten. Hij kende dat, hij was
ook jong geweest en vol verwachtingen van het leven. „Zo lang
jez nog iets te hopen hebt, is het de moeite waard”, zei hij be
dachtzaam. ,.Heb je dat niet, dan is het kapotte boel. Dan zit je
hier levend begraven, met al je goede oppas en je lekkere eten”.
Dankbaar keek Jacob hem aan met zijn wazig-blauwe ogen,
waarvan de troebele blik iedereen - behalve hemzelf - vertelde,
dat het op niets uit zou lopen met die illusies; dat hij bij zijn ge
boorte al veroordeeld was voor iets, dat hij nooit had gedaan.
Jacob haalde een vettig zakje onder zijn hemd weg. Schichtig
keek hij rond. Er was verder niemand. „Kijk”, zei hij, „zoveel
geld heb ik al bij mekaar. Daar wil ik haar een horloge voor ge
ven. Dan zal ze begrijpen, dat ik ook voor haar wil werken, als ik
weer vrij kom”.
Derk knikte weer. Maar het leek hem verstandiger, dat hij als
oudere en wijzere dat geld bewaarde. Ze zouden hem niet zo ge
makkelijk neppen. Jacob zag dat in. Met moeite deed hij er af
stand van. En voortaan bracht hij elke week aan Derk het geld,
dat hij overhield. Hij kreeg maar vijf gulden zakgeld. Maar soms
spaarde hij er vier van. Wajit dat horloge moest naar het noor
den.
Tegen haar verjaardag zou Derk zorgen, dat het horloge er kwam.
Hij kon mooi schrijven. Hij zou er het adres keurig opzetten, dat
bet goed terecht kwam. En hij had nog een relatie, waar ze een
pracht van een horloge konden kopen. Dat kon net van de tachtig
gulden, die Jacob had gespaard.
Maar na haar verjaardag kreeg Jacob een brief uit het noorden.
Daar stonden helemaal geen lieve dingen in, want het liefje was
niet zo lief als hij zich had voorgesteld. Ze bleek grof en giftig en
teleurgesteld, omdat ze het cadeau niet had gekregen, dat hij had
beloofd. Aan de liefde dacht ze niet meer.
Jacob ging naar de directeur en Derk kwam vooi1 de politierech
ter. De bekoring van al dat geld was hem te machtig geworden.
Drie maanden gevangenisstraf kreeg hij mét de extra waarschu
wing nu eens van eigen geld voor Sinterklaas te spelen voor de
benadeelden. Bij het open hek staat nu Jacob stil te staren naar
de vijandige wereld, die hem niet meer lokt. De illusie is tege
lijk met het geld verdwenen. WILLY H. HEITLING
g Bent U de drukte van strand en duinen moe S
g Komt U dan voor lekker eten en rustig slapen g
„DE DRIE SCHORREN" toe g
