Reiservaringen van
Sinterklaas.
K. OVERBEKE te BURGH
KO
GESCHENKEN?
te Itetesw!
VERZINT EER GIJ BEGINT
MIDMHSTAHD5UKEH
SudeMaas luunk
alle te Renesse gekochte Cadeautjes
en
en
mouwen
Dit spreekwoord geldt ook voor U wanneer
ge uw St. Nicolaas-inkopen gaat doen.
en Mouw-
Bedenkt, bij
gekocht, is altijd beter en voordeliger gekocht.
I J
M
Jongens Lumberjaks 64 cent en hooger.
Zeer mooieSporthemden met das ƒ1.45, ƒ1.55 en ƒ1.65.
Zijden en zuiver wollen onkreukbare Zelfbinders
22, 32, 48 tot 95 cent.
Dozen, inhoudende Bretelles, Sokhouders
houders ƒ1.40 en
Leesboeken 20, 22, 28
Doosjes Zakdoeken 40, 34, 30
Kinderzakdoekjes 5, 6
Dames- en Kinder-Pullovers
ƒ1.30.
34 cent,
en 28 cent.
7 cent.
en Plooirokjes.
Flanellen Nachtponnen met lange
ƒ0.95, ƒ1.15, en ƒ1.35.
Gummischortjes 2 voor 25 cent.
Handweefkleden, geheel wol, 140 x 170 ƒ4.45.
2-bels prima Wekkers ƒ1.40.
Voetenbankjes 48 cent.
Kinderschortjes, Theemutsen, Kleedjes enz. enz.
om te borduren.
De Middenstandsvereeniging te RENESSE heeft een
regeling kunnen treffen waardoor
op 5 December door Sinterklaas zelf met Zwarte Piet
bezorgd kunnen worden.
Om 4 uur ’s middags zal hij reeds ter plaatse rondrijden.
Om 6 uur rondbezorging.
INLICHTINGEN BIJ DE WINKELIERS.
ten, „dan zullen
keerde een
vol uur voor hij
„ze
Beleefd aanbevelend.
een doosje wipte
Nog diezelfde avond was er al een
locomotief op weg naar Spanje om
Sint Nicolaas'te halen, De tocht ver
liep zonder hindernissen. Er werd
dag en nacht doorgereden en na 24 uur
had de locomotief de Spaanse grens
bereikt.
om loten
we er
5
Op de kantoren van de Nederlandse
spoorwegen was intussen alles in rep
en roer.
Alle machinisten wilden opeens met
de locomotief mee om Sint Nicolaas
uit Spanje te halen.
„Nee jongens”, zei de directeur, „dat
gaat niet. Er kunnen er maar twee
mee.”
„Goed", zei een van de machinis-
de oude stem van Sint
Al onze Artikelen zijn practisch en zeker welkom als:
Alpino’s 44 en 60 cent.
„Piet.”
Het was i
Nicolaas.
De heilige man zat weggedoken in
zijn hoge stoel in de gezelligste hoek
van de zaal.
„Ja Sinterklaas”.
Als een duveltje uit
Zwarte Piet naar binnen.
„Piet, mijn goede jongen", sprak Sint
Nicolaas, „het is al eind November.
Het wordt tijd dat we eens aanstalten
maken voor onze jaarlijkse reis.”
„Naar Tsjecho Slowakije?” vroeg
Zwarte Piet dom.
Sinterklaas keek ontsteld
„Maar mijn Piet.” sprak hij. „hoe
heb ik het nou met je. Weet je het
nu nog niet Begin December is
Nederland aan de beurt.”
Zwarte Piet bloosde van schaamte,
maar je kon dat niet zien. Daar was
hij te zwart voor.
„Zal ik het spoorboekje even halen”?
vroeg de zwarte bediende.
„Welnee, doe maar niet zooveel
moeite”, antwoordde Sint Nicolaas.
Bel de stationchef maar even op en
vraag of hij overmorgen een extra
trein beschikbaar heeft
Piet verliet de zaal en
kwartiertje later terug.
„En wat heeft hij gezegd?” vroeg
Sint Nicolaas.
„Ze doen het niet”, antwoordde
Zwarte Piet. „De chef zei dat de
dienst het niet toeliet. In de tegen
woordige tijd konden ze niet zo maar
voor ieder wissewasje een trein be
schikbaar stellen.”
Ondanks zijn heiligheid werd Sint
Nicolaas vreselijk kwaad.
„Een wissewasje”, bromde hij, noemen
ze dat een wissewasje. Dacht die man
soms dat ik zo maar al die kindertjes
in de steek kan latenPiet, bel
terstond het kantoor op van het Neder
landse spoor en vraag of ze daar
een trein kunnen sturen.”
Piet ging heen.
Het duurde wel een
verbinding had met Nederland.
Het gesprek zelf echter duurde maar
kort. Je moet rekenen, het is altijd
heel erg duur als je uit Spanje naar
Nederland wilt telefoneren. Én Sint
Nicolaas kon zijn geld beter gebruiken
voor cadeautjes voor zoete kinderen.
Maar na het gesprek straalde Zwarte
Piet van vreugde.
Sint Nicolaas zag al aan zijn gezicht
dat de zaak in orde was.
„Het komt voor elkaar, Sinterklaas”,
riep Zwarte Piet„Een hele trein
kon er niet af, maar ze zullen een
locomotief sturen.”
„Prettig is het niet” mompelde Sinter
klaas, „het is een lange rit en dat in
een kolenwagen.”
„Voor mij komt het er niets op aan”,
lachte Zwarte Piet. „Aan mij kun je
toch niet zien of ik onder het kolen
gruis zit.”
Sint Nicolaas zat thuis aan tafel te
eten. Opeens keek hij glimlachend op.
„Piet”.
„Ja, Sinterklaas.”
Het gezicht van Sint Nicolaas betrok.
Zwarte Piet had hem antwoord ge
geven met een volle mond en daar
had Sint een hekel aan.
„Eet eerst je mond leeg”, zei Sinter
klaas.
„Ziezo”, hernam Sint Nicolaas enige
minuten later. Nu zal ik je eens wat
vertellen. Je weet, dat ik alles weet
hè. Nou ik heb iets grappigs ontdekt.
De locomotief uit Nederland is op
een spoorlijn gekomen waar een hele
hoop bergen zijn. En op een plek daar
van hebben ze vergeten de tunnel te
maken.”
„Mooi is dat”, mompelde Zwarte
PietDan mag ik zeker al die
pakjes daar naar toe sjouwen
„Ja, Piet, er zal niets anders opzitten.
Prettig is het niet, maar we zijn nu
eenmaal niet op de wereld om appelen
te eten
Er brak voor Zwarte Piet een moei
lijke tijd aan. Met een kruiwagen
moest hij alle pakjes en zakken naar
de plek brengen, waar de arbeiders
de tunnel vergeten hadden.
En terwijl Piet sjouwde en ploeterde
naderde de trein de bewuste plek,
waar geen tunnel was. Natuurlijk zou
de locomotief tegen de bergen te
pletter zijn gereden, als niet toevallig
een van de machinisten buiten de loco
motief had gehangen om zo olienootjes
te eten.
„Zeg jo”, riep hij opeens uit,
hebben de tunnel vergeten”.
De andere machinist remde uit alle
macht.
„Een vreemd land, dat Spanje", merkte
hij op. „Hoe krijgen we Sinterklaas
nu te pakken."
Maar voor hij nog had uitgesproken
uitte hij een kreet van verbazing.
Sint Nicolaas, die alles wist, had de
moeilijkheid al opgelost.
Met de autobus waren hij en Zwarte
Piet hierheen gereisd en nu hadden
ze niets meer te doen dan in te stappen
en terug te rijden.
De terugreis was voor de beide machi
nisten een waarachtig feest. De hele
weg, 24 uur achter elkaar, mochten
ze borstplaatjes snoepen. Van deze
gelegenheid maakten ze zo’n gretig
gebruik, dat ze bij aankomst in Neder
land onmiddellijk in een ziekenhuis
werden opgenomen, omdat hun maag
een beetje in de war was.
Maar alles bijeen genomen hadden
ze geen van beiden spijt van het zeld
zame reisje.
En Sint Nicolaas ook niet, want nu
kon de goede man juist op tijd be
ginnen met zijn rit naar Schouwen.
En dat had hij te danken aan de vrien
delijkheid van de directie van de
Nederlandse spoorwegen.
