'Hier ben ik thuis'
Iets heel ergs
Het was tenslotte een heuglijke dag na een lange periode van
ellende. Hun eigen huis aan de Dorpsstraat was zodanig
beschadigd door het water dat het niet meer mocht worden
herbouwd. Ze waren geëvacueerd naar Terheijden, vader en
broer bij één familie, moeder en de zusjes bij een andere. Bij
hen was ook opoe, die inwoonde bij de familie Goossens en al
jaren bedlegerig was.
"Voor haar is de watersnoodramp uiteindelijk noodlottig
geworden", blikt Nel terug. "In Terheijden sliep ze beneden.
Niemand hoorde haar toen ze uit bed moest. De eerste nacht
al is ze gevallen, heeft haar heup gebroken, is in het
ziekenhuis beland en is daar ook gestorven. Toen pas besefte
ik dat de watersnoodramp iets heel ergs was."
Daarna woonde de familie nog 14 maanden in bij een
alleenstaande man in de Kerkstraat en toen was het hoog tijd
om weer een eigen plek te hebben.
In de arm knijpen
De reactie van de familie Goossens was vergelijkbaar met die
van veel andere nieuwe bewoners. De houten woningen uit
Zweden die ze aantroffen waren luxe, comfortabel en
praktisch. De straat zat vol gezinnen met jonge kinderen. De
De ansichtkaart van de KGA-straat
De Bürt, nr. 47- 52 -
