To entjes
In de familiekrant schreef (groot)moeder
Van Dijk onder andere de volgende
stukjes. Het gaat over haar i3e
woonadres.
VD-kranti3, april 2002
Op een vrijdagavond begin 1950 zit (o)pa
in de Saambinder te lezen. De kinderen, 3
dochters, lagen in bed. Ma stond te
strijken. Zegt pa ineens: "Ik denk dat ik
daar maar eens op ga solliciteren. In
Oosterland wordt een schoolhoofd
gevraagd van een nog op te richten school
op reformatorische grondslag. Dan kan ik
alles naar mijn eigen idee aanpakken."
Dat is gaan rollen. Via meneer Kuijt,
Krabbendijke, proefles enz.
Pa was 1 van 4 sollicitanten.
Maar daar we inmiddels Geen
verwachtten en nog steeds 2 hoog achter
bij mevrouw Smit inwoonden, hadden we
weer bij de huisvesting aangeklopt voor
ruimere behuizing. Dat speelde al voor
die advertentie.
Wat denken jullie? Ik moest me bij een
medisch centrum laten onderzoeken of
het wel waar was van die 4e verwachting.
Er kwam een verpleegster kijken hoe we
sliepen. Er was 3 hoog een zolder, maar
niet voor ons alleen. Je moetje
voorstellen de achterkant van het huis.
Weerskanten schuin dak. In het midden
een raam datje kon schuiven. Daar stond
ons 2 persoonsledikant voor. Rechts een 2
persoonsbed voor Jannie en Ali, nog meer
naar rechts een bedje voor Nellie. Het
geheel afgeschut met karton en in 't
midden een gordijn. Toen was de
conclusie dat er voor de nieuwe baby links
nog wel een plaatsje voor een bedje was.
Terwijl liep die sollicitatieEn 1 dag
voor de benoeming kregen we een
toewijzing voor een woning, waar we niet
op in gingen. In de hoop dat er in
Oosterland een huis voor ons klaar stond.
Maar een mens wikt, God beschikt. Het
werd voor de 4e keer bij een oude vrouw
inwonen.
Mijn i3e adres was StJoostdijk 13
VD-krant 14, medio 2002
De kinderen van "tante" Betje (een zus
van zwager/oom Aad de Vin zijn moeder)
liet via zoon Kees Deurloo weten dat het
huis ten ene male ongeschikt was om met
een gezin samen te wonen.
Maar zijn moeder was wel genegen, als er
binnen de kom van het dorp iets kleins
vrij kwam, te verhuizen.
9 augustus 1950 kwamen we er aan met
een primitief huishouden. In de pastorie
van de Gereformeerde Gemeente.
wat viel het tegen. Donkere
achterkamer, met schuifdeuren waar
bovenaan wat donker glas in zat. Geen
douche of wat erop leek. (Hadden we in
de GJ.Mulderstraat ook niet).
28 november, op Geen zijn geboortedag,
ging tante Betje echt verhuizen.
We hebben er, met onderbreking van de
rampperiode (ruim een halfjaar
ingewoond bij opa en oma Van Dijk op
begraafplaats Crooswijk in Rotterdam) 12
jaar gewoond.
Veel liefs maar ook veel leed ervaren.
Er is nu een grafsteentje van ons jongste
dochtertje en zusje Corrie van Dijk,
geboren 30-9 en gestorven 7-10 in 1958.
Psalm 83
5
