WATERSNOOD 1953 Dokter Van der Bijl geeft na de onthulling een kort historisch overzicht van zijn woon huis, dat reeds 2 eeuw een stilzwijgende toeschouwer is geweest van een Franse over heersing, de's-Gravendeelse brand, twee wereldoorlogen en een watersnood. In 1965 wordt Wijnand Noordhoek, arts te 's-Gravendeel, eigenaar van het pand. Hij laat in 1966 een nieuwe garage bouwen naast het woonhuis, met op het bovendek twee parkeerplaatsen. De oude garage wordt hierbij gesloopt en op die plaats verrijst een nieuwe inrijpoort. Tot 1966 is het pand aan de Molendijk genummerd, daarna is het omgenummerd tot Havenplein I. De huidige bewoners D.P. Breure en K.S. ter Meulen, beiden huisarts te Bronnen: Rechterlijk archief's-Gravendeel; Notarieel archief's-Gravendeel; Archief Hervormde gemeente 's- Gravendeel; Kadastrale kaarten collectie Rijksarchief; Archief Streekmuseum Hoeksche Waard; Fotocollectie gemeente 's-Gravendeel; Fotocollectie j. Robbemont; bouwdossiers gem.'s-Gravendeel, Nieuwsblad gewijd aan de Hoeksche Waard. Die nacht was ik hier in de haven van 's-Gravendeel aan boord bij mijn schoonouders op de "Maaike Maria". Omdat het zo vreselijk stormde, waren we tot laat in de nacht in touw geweest om alle schepen met extra draden vast te leggen. We maakten ze zelfs dwars over de haven aan elkaar vast, want ze dreigden over de vloeipalen heen te vloeien. Ook hebben we in opdracht van pa Veerman een zware sleepdraad over de dijk gebracht en aan een boom vastgemaakt met een sluiting, na de boom beschermd te hebben met een jutezak. Hierbij werden we geholpen door onder anderen Marinus Verdonk. Die vertrouwde mij toe, dat hij op zijn drie oomzeggertjes moest passen. Hun ouders waren op een receptie in Zwijndrecht en hadden niet meer terug kunnen keren; de pont voer niet meer. Nu woonde zijn zwager in de meest bedreigde polder: de Nestpolder, net achter de Kil. Velen zochten de achterliggende binnendijk op. Zelf woonde hij met zijn moeder ook aan die dijk, dus zei hij;"Ik ga ze halen en breng ze in veiligheid". Dat zal omstreeks 03.00 uur geweest zijn. Helaas kwam voor hem en vele anderen het water van de andere kant. De buitendijk ten noorden van de haven liep over en brak. De binnendijk brak en de slapersdijk liep toen ook over. Van de slapersdijk spoelde aan de binnenkant eerst de beschermende dunne kleilaag weg en toen de zandlaag bloot kwam, was het zo gebeurd. De huizen werden onder mijnd en stortten in elkaar. 37 Slachtoffers, ook de familie Verdonk, waaronder de drie kinderen. Marien heeft nog op een of ander hok gestaan dat meegesleurd was ver het land in. Doornat, door de kou bevangen, heeft hij geprobeerd de dijk te bereiken, maar ook hij verdronk. Het tragische is (als het nog tragischer zou kunnen) dat die bedreigde polder pas het volgende getij, zondagmiddag, via een te lage binnendijk, langzaam volgelopen is. Er is daar nog geen kat verzopen. 9

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - brochures | 1998 | | pagina 2