Op 31 december 1953, oudjaar, was het zo ver: Schouwen-Duiveland was droog!
Toch duurde het nog heel lang voordat alles weer een beetje normaal was. Heel wat
boerderijen waren kapot. Veel vee was verdronken. En de grond zat vol zout. Er wilde
maar weinig groeien in het begin. Het zeewater was zo hoog gekomen dat er hier en
daar zelfs mosselen in de bomen groeiden. Maar het belangrijkste was dat de mensen
weer veilig konden wonen. En door hard te werken kwam de rest vanzelf wel!
