Men moest weg en wel zo snel mogelijk. Alle straten over het spoor stonden
binnen zeer korte tijd blank. Veel bewoners moesten tot kniehoogte door het
water waden om zich in veiligheid te stellen. Dezelfde situatie deed zich
uiteraard ook voor in de laag gelegen woningen aan de binnenkant van Bui-
tendams en in nog meerdere mate in de vele stoepen daar, zoals de Lange
Steeg, de Korte Steeg, de Lockestoep, de Willemienestoep, de stoep bij kleer
maker Van Es, de Boorstoep en de Schoolstoep.
De bewoners van de Lange Steeg, waaronder het gezin Leenman, moesten de
huizen verlaten.
Of de Zwijnskade bij de grens met Sliedrecht geheel overgelopen was of dat
deze het had begeven was op dat moment niet duidelijk, maar het water bleef
maar stijgen. Bij de meeste woningen kwam het tot aan de raamkozijnen of
soms nog hoger. Met angst en beven hadden de bewoners hun huizen op slot
gedaan en waren uit het bedreigde gebied vertrokken. Wat zou er van hun
boeltje worden als het gat bij Papendrecht, waar het water vandaan kwam,
niet snel zou worden gedicht? In heel Giessendam was de situatie aanvanke
lijk heel verward. Op zo'n noodsituatie was men niet ingesteld. Het hele dorp
24 was in rep en roer. Vanaf één uur in de nacht van 1 op 2 februari was heel
