Hansweertse jongen zag ramp in zijn droom Kind huilde pas als de moeder huilde GEZIN DREEF OP DAK SCHELDE IN. Tijdens de ramp in de Kruininger pol der is het gezin Brand, dat zjjn toevlucht had gezocht op het dak van zijn woning, op waarlijk wonderbaarlijke wijze aan de verdrinkingsdood ontsnapt. Het dak werd van de woning, die dicht bij de veerhaven stond, geslagen en dreel, ter wijl de familie zich er dodelijk beangst aan vast klemde, door het dqkgat de Wester-Schelde op. Wonder boven won der werd het echter weer landwaarts ge stuwd en het strandde bij Waarde. i)e familie kon veilig aan land komen! Hoewel het er op leek alsof iemand met harde hamer slagen op het dak stond te beuken, kon de jongen Adri van 't Westende uit Hansweert die zaterdag toch nog in slaap komen. Hij sloeg zelfs aan het dromen. In zijn onderbewustzijn zag de jongen opgezwiept water, dat de dijken zoveel geweld aandeed dat ze bezweken. Op dat moment werd hij wakker. "Ik liep", herinnert hij zich zoveel jaar later nog haar scherp, "naar de slaapka mer van mijn ouders om ze voor dreigend gevaar te waarschuwen. M'n moeder probeerde de angst uit mijn hoofd te praten. Ons kan niets gebeuren, zei ze. Maar voor mij stond vast, dat er iets verschrikkelijks zou gaan gebeuren. Daarom probeerde ik nogmaals mijn ouders te bewegen uit bed te komen. Toen vond mijn vader het wat al te bont worden. "Maak dat je terug in je bed komt", riep hij. "Jij altijd met je gedonder". De woorden waren nog niet koud of er klonk buiten een stem die schreeuwde dat er heel veel water in de Schelde stond. "Het staat al boven aan de dijk". Adri van 't Westende: "Er was toen meteen volop actie bij ons thuis". Ook burgemeester De Goffau van Rilland-Bath moet bange voorgevoelens hebben gehad. Passage uit het gedenkboek van de watersnood in Oost Zuid- Beveland: "Bij zijn gewone zaterdagavondbezoek aan zijn moeder was hij opmer kelijk stil geweest, alsof hem iets drukte. Vroeger dan anders ging hij naar huis omdat hij verwachtte nogal eens zijn bed uit te worden geroepen". Midden in de nacht ratelde inderdaad de telefoon. "Het water komt over de dijk" werd er ge meld. Als de burgemeester even later op onderzoek uitgaat breekt bij Bath de dijk door. De Goffau en opzichter Cysouw worden door het woedende water meegesleurd. - Kinderen reageerden soms heel merkwaardig op de gebeurtenissen rond de stormramp. Ze ondergingen alles zonder te beseffen wat er gaande was. Van de volwassenen namen ze het gevoel van bedruktheid en angst over. Een kind huilde pas als de moeder huilde, een kind werd pas bang als volwassenen bang werden, meestal zonder te weten waarom. Pas als een kind speelgoed van een kameraadje in het water zag drijven, werd het kind gegrepen. Een hobbel paard, een pop, een blokkendoos in de golven, die braken soms een kind. Een moeder vertelt: Mijn jongste dochtertje huilde het meest toen ze een pionnetje van "Mens erger je niet" zag drijven. Bij hun redding namen de getroffenen lang niet altijd dingen van waarde mee. Een vrouw had een schort in haar koffertje gedaan. "Ik dacht: we zullen wel ergens terecht komen waar ik moet helpen koken en afwassen en dan maak ik mijn goeie jurk niet vuil. Een boerenvrouw had een

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - brochures | 1991 | | pagina 20