Hansweertse
jongen zag ramp
in zijn droom
Kind huilde pas
als de moeder
huilde
GEZIN DREEF OP DAK
SCHELDE IN.
Tijdens de ramp in de Kruininger pol
der is het gezin Brand, dat zjjn toevlucht
had gezocht op het dak van zijn woning,
op waarlijk wonderbaarlijke wijze aan
de verdrinkingsdood ontsnapt. Het dak
werd van de woning, die dicht bij de
veerhaven stond, geslagen en dreel, ter
wijl de familie zich er dodelijk beangst
aan vast klemde, door het dqkgat de
Wester-Schelde op. Wonder boven won
der werd het echter weer landwaarts ge
stuwd en het strandde bij Waarde. i)e
familie kon veilig aan land komen!
Hoewel het er op leek alsof
iemand met harde hamer
slagen op het dak stond te
beuken, kon de jongen Adri
van 't Westende uit
Hansweert die zaterdag
toch nog in slaap komen. Hij
sloeg zelfs aan het dromen.
In zijn onderbewustzijn zag
de jongen opgezwiept
water, dat de dijken zoveel
geweld aandeed dat ze
bezweken. Op dat moment
werd hij wakker.
"Ik liep", herinnert hij zich
zoveel jaar later nog haar
scherp, "naar de slaapka
mer van mijn ouders om ze
voor dreigend gevaar te
waarschuwen. M'n moeder
probeerde de angst uit mijn
hoofd te praten. Ons kan
niets gebeuren, zei ze. Maar
voor mij stond vast, dat er
iets verschrikkelijks zou
gaan gebeuren. Daarom
probeerde ik nogmaals mijn
ouders te bewegen uit bed
te komen. Toen vond mijn
vader het wat al te bont
worden.
"Maak dat je terug in je bed
komt", riep hij. "Jij altijd met
je gedonder".
De woorden waren nog niet
koud of er klonk buiten een
stem die schreeuwde dat er
heel veel water in de
Schelde stond. "Het staat al
boven aan de dijk".
Adri van 't Westende: "Er
was toen meteen volop actie
bij ons thuis".
Ook burgemeester De
Goffau van Rilland-Bath
moet bange voorgevoelens
hebben gehad. Passage uit
het gedenkboek van de
watersnood in Oost Zuid-
Beveland: "Bij zijn gewone
zaterdagavondbezoek aan
zijn moeder was hij opmer
kelijk stil geweest, alsof hem
iets drukte. Vroeger dan
anders ging hij naar huis
omdat hij verwachtte nogal
eens zijn bed uit te worden
geroepen". Midden in de
nacht ratelde inderdaad de
telefoon. "Het water komt
over de dijk" werd er ge
meld. Als de burgemeester
even later op onderzoek
uitgaat breekt bij Bath de
dijk door. De Goffau en
opzichter Cysouw worden
door het woedende water
meegesleurd.
-
Kinderen reageerden soms
heel merkwaardig op de
gebeurtenissen rond de
stormramp. Ze ondergingen
alles zonder te beseffen wat
er gaande was. Van de
volwassenen namen ze het
gevoel van bedruktheid en
angst over. Een kind huilde
pas als de moeder huilde,
een kind werd pas bang als
volwassenen bang werden,
meestal zonder te weten
waarom.
Pas als een kind speelgoed
van een kameraadje in het
water zag drijven, werd het
kind gegrepen. Een hobbel
paard, een pop, een
blokkendoos in de golven,
die braken soms een kind.
Een moeder vertelt: Mijn
jongste dochtertje huilde het
meest toen ze een pionnetje
van "Mens erger je niet" zag
drijven.
Bij hun redding namen de
getroffenen lang niet altijd
dingen van waarde mee.
Een vrouw had een schort in
haar koffertje gedaan. "Ik
dacht: we zullen wel ergens
terecht komen waar ik moet
helpen koken en afwassen
en dan maak ik mijn goeie
jurk niet vuil.
Een boerenvrouw had een