knabbelen en er bij storm hier en daar zelfs een stukje uitslaan, maar echt vernielen,
nee, dat bestaat niet.'
'Meester Wiebinga heeft ons verteld van de Sint-Elisabetsvloed in 1421', zegt Miete.
'Hij zei dat er toen in één nacht tweeënzeventig dorpen verdronken. Maar dat kwam
omdat de dijken toen nog erg zwak waren en bovendien erg verwaarloosd.'
'Dat zou nu niet meer mogelijk zijn', zegt vader.
'Maar toch heeft het eiland Walcheren in 1944, dus nog geen tien jaar geleden,
bijna helemaal onder water gestaan', zegt moeder.
'Inderdaad, maar niet omdat de dijken te zwak waren, maar omdat de Engelsen ze
vernielden', antwoordt vader.
'De Engelsen!? Vernielden de Engelsen onze dijken?' vraagt Arjen verbaasd. 'U
bedoelt de Duitsers, natuurlijk.'
'Nee, jongen, de Engelsen. De Engelse bommenwerpers.'
'En ik dacht juist dat de Engelsen onze bondgenoten waren in de tweede wereld
oorlog en dat ze hier kwamen om de Duitsers te verdrijven.'
'Ja, de Engelsen waren onze vrienden in de oorlog tegen Hitler en samen met de
Amerikanen en de Canadezen hebben ze ons inderdaad van de Duitsers bevrijd.
Maar juist daarom hebben ze de Walcherense dijken gebombardeerd.'
'Daar snap ik niets van', zegt Miete verbaasd.
'Dan zal ik jullie dat eens even uitleggen', antwoordt vader. 'Jullie weten natuurlijk
28
