Fig. 3. Kaartje aan
gevende de dijkvak
ken, welke geheel
moesten worden ver
nieuwd en die, welke
nog konden worden
hersteld.
Fig. 4. Kaartje, aangevende
de laagwaterlijn langs de Zuid
kust van het eiland.
v. sr.
van 45 cm aan de teen tot 10 cm op het bovenbeloop en de
kruin. De dikte van de laag asfaltbeton is overal 10 cm.
Aan de laagdikten ligt een stabiliteitsberekening ten grond
slag, uitgevoerd door het Laboratorium voor Grondmecha
nica.
Bij de bepaling van de hoogte van de dijk is uitgegaan
van de hoogte van de oude dijk. Door deze hoogte te ver
meerderen met de verwachte zetting en klink en een com
pensatie voor de hogere golfoploop werd de nieuwe hoogte
verkregen. Het tracé van de dijk is zo gestrekt mogelijk
gekozen.
Het zand voor de dijk, ruim 2,5 millioen m3, moest wor
den gewonnen van de bodem van het Volkerak en de Kram
mer en in het werk worden gespoten. Zoveel mogelijk werd de
zomerkering als perskade benut. De andere perskade werd
opgeworpen van specie, afkomstig uit de zate van de
nieuwe dijk (fig. 6).
Wanneer men de laagwaterlijn (fig. 4) langs de Zuidkust
van het eiland bekijkt, valt het dadelijk op, dat op slechts
twee plaatsen de kust met zwaar drijvend materieel kan
worden benaderd, zij het nochtans na het uitvoeren van het
nodige baggerwerk, en wel te Sluishaven, ook wel Galatheese
haven genoemd, en te Hoek van St Jacob, twee plaatsen,
welke ca 11 km uit elkaar zijn gelegen.
De beperkte beschikbaarheid aan zuigermaterieel en de
grote vereiste persafstanden noopten ons af te zien van lange
drijvende of door lange steigers ondersteunde leidingen.
Een geluk bij een ongeluk was, dat in het slik vóór het
stroomgat nabij Herkingen een geul was uitgeschuurd,
waardoor na het uitvoeren van het nodige baggerwerk
de zuigers bij de wal konden worden gebracht en waardoor
het transport van zand kon plaats hebben.
Wij hadden de beschikking over een drietal drijvende
tussenstations. Twee daarvan hadden een diepgang, welke
26
