ste officier, persoonlijk op de Post kwam bedanken voor alles wat
het Rode Kruis voor hen en de manschappen had gedaan. Ook de
Waterstaat was er zeer content over en de Post kreeg zelfs het
verzoek om met de verstrekking van koffie nog enige tijd te blijven
doorgaan (deze verstrekking had n.l. tien dagen geduurd), totdat
het stroomgat in de Anna-Vosdijkpolder zou zijn gedicht, waarop
in bevestigende zin dan ook is gereageerd.
De Post heeft verschillende keren van autoriteiten bezoek gehad
doch het mooiste was wel het bezoek van H.M. de Koningin.
Evenals op Schouwen-Duiveland was ook iedere Gemeente op
Tholen vrijwel geïsoleerd, zodat het geen verwondering wekte dat
men ter plaatse zelfstandig tewerk diende te gaan. Alhoewel het
eiland Tholen één colonne had gestationneerd te St. Maartensdijk,
wier leden heinde en ver verspreid waren, was er in die eerste da
gen geen sprake van dat men tot formatie kon geraken. De Co
lonne-commandant vertoefde buiten het eiland en eerst 's Maan
dags na de ramp kon contact met hem worden verkregen, waarop
het hem gelukte op Woensdag 4 Februari St. Maartensdijk te be
reiken. In die dagen namen de groepscommandant en de leidster
der helpsters zijn functie waar. Een bestuurslid der Afdeling Tho
len werd de distributie van materiaal en levensmiddelen opgedra
gen, waarvoor hem de beschikking werd gegeven over de raadzaal
in St. Maartensdijk, terwijl in de consistoriekamer van de Ned.
Herv. Kerk een noodziekenzaal werd ingericht, welke echter na
een dag of negen weer kon worden opgeheven.
Het verzorgen van evacué's, het koken van eten en dergelijke,
in feite niet behorende tot de taak van het Rode Kruis, stond on
der leiding van een Welfare-medewerkster, daarbij gesteund door
één der helpsters en enige niet tot het Rode Kruis behorende da
mes en heren. Dit evacuatiecentrum kon zich in hoofdzaak bedrui
pen met de levensmiddelen, met gulle hand geschonken door de
K.N.S.M. In dit centrum werden ook Nederlandse en Franse mili
tairen ondergebracht, benevens een aantal politiemensen, terwijl
men ook de beschikking had gekregen over een zendapparatuur.
Er zijn dagen geweest dat met bescheiden hulpmiddelen ruim 300
warme maaltijden werden uitgedeeld en alhoewel het Rode Kruis
hierbij niet direct de leiding had, was het er toch nauw bij be
trokken.
Het daar aanwezige rampendepót bleek van onschatbare waar
de. Er werd niet meer uitgepakt dan strikt noodzakelijk was, maar
bij een ontbreken van dit depót zou men voor haast onoverkome
lijke moeilijkheden zijn komen te staan. Over het algemeen is men
van oordeel dat een spreiding over meer plaatsen, vooral wat be
treft ledikanten en beddegoed, wenselijk zou zijn.
De colonnes Bergen op Zoom, Helmond en Arnhem kwamen
het eiland snel te hulp en vestigden zich in Tholen, van waaruit
goederen over het gehele eiland werden gedistribueerd.
11
