53
jaren 19301934 bracht aan de landbouw en veeteelt gevoelige
slagen toe. Tegen het eind van de dertiger jaren trad langzaam
het economisch herstel in. De oorlog brak uit. In Februari 1944
werd de bevolking overrompeld door de verplichte evacuatie, op
last van de bezetter. In April van dat jaar werd het gehele eiland
geïnundeerd door het zeewater, dat door de sluizen werd binnen
gelaten. Deze toestand duurde tot na de bevrijding in Mei 1945.
Ook toen keerde de bevolking terug in een kale steppe, al waren
hun huizen minder vernield. Ook toen was er geen eten voor het
vee, al was dit bij de evacuatie niet verdronken. Ook toen was dc
grond verzilt, al waren cr geen kreken en zandbanken binnen de
polders.
Waar vóór ons vele geslachten in veiligheid en vrede hebben
gewoond en gewerkt, daar is nu in tien jaar tijds de bevolking
twee keer verjaagd, werd het eiland tweemaal door zeewater
overstroomd, terwijl alles wat met moeite was opgebouwd, twee
keer werd verwoest.
Het is dan ook geen wonder dat de mentaliteit van de mens
hier een verandering ondergaat. Hij is meer bereid offers te bren
gen om in algemene zin meer te kunnen bereiken. Hij heeft in
andere streken gewoond, hij heeft andere mensen gesproken en is
uit de gewone sleur gehaald. Hij staat nu wéér voor een weder
opbouw. Nog meer dan vlak na de oorlog is er gelegenheid ge
bruik te maken van het wetenschappelijk en technisch kunnen.
Ook op bestuurlijk gebied heersen moderne opvattingen t.a.v.
concentratie en samenbundeling van krachten. Uit de geschiedenis
blijkt, dat na tegenslagen of rampen door een vergroting van de
persoonlijke weerstand en een streven naar vooruitgang een al
gehele opbloei kan ontstaan. U heeft door het dichten der dijken
het verleden weer aan de toekomst vastgeknoopt. De nabije toe
komst is uit bittere noodzaak het aangewezen tijdvak om
de problemen mede door de steeds groter wordende eisen in
groot verband te bezien en op te lossen.
Millioenen worden weer door de burgers, de landbouwers en het
Rijk geïnvesteerd bij de wederopbouw en de herverkaveling. Deze
investering komt ons verantwoord voor, maar zijn de zeedijken
hoog en sterk genoeg om deze verantwoording mede te dragen?
Het aanrakingsvlak tussen Rijks- en Provinciale Waterstaat èn
de landbouw zal groter worden dan tot nu toe het geval was. Dit
blijkt b.v. reeds in de Herverkavelingscommissie Zeeland. Moge
