Hij vond dit een machtig, maar somher gezicht. De berichten, die hij
opving van passerenden en buurtgenoten waren onrustbarend. Hij heeft
zich toen gauw aangekleed, hoewel hij zich niet ten volle bewust was
dat er groot gevaar dreigde. Bij het buiten komen, zag hij water
onder de vloedplanken door, de straat insijpelen. Met zijn buurman
Jan Legemate ging hij de Rijksstraatweg een eindje op. Legemate had
direct na de sirene zijn vee losgemaakt en naar de Molenberg gebracht.
Door de houtloods heen en uit de Zoutkeetstraat stroomde behoorlijk
wat water de weg op, in de richting van "Vredenoord" en de boerde
rij van G.A. Kloet. Voor het huis van dhr. L. Simmers gekomen, lie
pen zij al tot over de enkels in het water, waarom v.V. besloot te
rug te keren. Legemate ging alleen verder. Bij het thuiskomen bracht
v.V. rapport uit aan zijn vrouw, maar daar er steeds meer water kwam
zijn zij verschillende dingen naar boven gaan brengen. Een bed en
een stoel lieten zij staan, het eerste- was bestemd voor mw.v.V, ter
wijl v.V. zelf van de stoel gebruik maakte.
Toen het muurtje op de hoek bezweek, kwam er een stroom water
de straat in. Tegen 4 uur kwam er door de polder heen van de richting
de Val, een tractor aanrijden, waarop de fam.Roskam-bij de Va.ate ge
zeten was. Deze kon wegens de stroom niet verder komen, dan tot het
huis van A.P. Luijben. Alle opzittenden zijn daar in huis gegaan,
maar daar kwam het water tot aan de zolder. De Ros'kams hadden een
moeilijke tocht gehad en onderweg was de motor nog afgeslagen, maar
kort daarna sloeg die gelukkig weer aan.
Van V, dacht nog niet dadelijk aan dijkdoorbraak, maar heeft wel
voorzorgsmaatregelen genomen, zoals de loper in de gang 'opgenomen,
stoelen en dressoir naar boven gebracht, boeken wat hoger geplaatst,
nl. op de schoorsteen en boven op de boekenkast. Tegen 5 uur zijn
ze naar boven gegaan, in afwachting van de dingen, die komen zouden
en in de hoop, dat het water snel zou gaan zakken. Toen mw.v.V. eens
naar buiten keek, zag zij niets, éven later ging haar man eens naar
beneden kijken, maar deze was gauw weer boven, om te zeggen, dat het
water al bij de achterdeur stond. Vijf minuten later stond er bij
hen 1.^0 m. water in de kamer. Zij waren gedwongen boven te zitten
totdat het licht werd. Op de hoek bij de woning van marktmeester
L. Peijen kolkte het water erg en vlogen de stenen uit de straat.
Vanaf de Molenberg hoorden zij allerlei dierengeluiden, wat een ake
lig gehoor was. Dhr.v.V, was wel wat ongerust, daar'hun huis geen
gelegenheid biedt, om op 't dak te komen, integenstelling tot ande
re huizen in de buurt, die een "koekoek" hebben. Ook waren zij bang
voor ondermijning van- het huis.
Omstreeks half 11 kwam Joh, v.d.Velde uit de Hoofdpoort straat
naar hen toe, om te helpen. Over allerlei hout en planken konden
zij het huis verlaten en 's Heer Lauwendorp uitkomen. De gehele Zon
dag zijn ze bij de fam, v.d. Velde gebleven, die er tamelijk goed
was afgekomen.
De gezinnen A.B. Visser, P. Eiff en G. -Potappel waren al vroeg
vertrokken, vóór dat de Zuidhoek volliep.
De fam. A.P. Luijben vertrok in de loop van de morgen, met ver
schillende anderen.
De fam. W.C. v.d. Linde, bij wie ook de oude Kwaak was konen-
vluchten, wilde eerst het huis niet uit, maar toen ze het in de mid
dag benauwd kregen, gingen ze roepen en met een witte vlag zwaaien.
Met een jol zijn zij s middags door Huib Schot en Corn. v.d. Hoek
met vrij veel moeite uit hun huis gehaald. Huib Schot was 's morgens
vroeg ook al-met een bootje in actie geweest.
De heer C.M. de Footer, die met een dochter en zoon samenwoont,
werd gewekt door de sirene. Zij dachten allereerst aan brand en
gingen daarom bij hun buren, dhr. en mevr. Kolijn eens informeren,
wat er aan de hand was. Met behulp van dhr. Kolijn werd de zoon
Anton, die invalide is, naar boven gebracht. Doordat dit nogal veel
tijd nam, kon dhr. Kolijn bij zichzelf maar weinig huisraad in vei
ligheid brengen.
Spoedig zagen zij van de kant van de Val een, grote watervloed aan
komen, die weldra de huizen in 's Heer Lauwendorp bereikt had. Dhr.
de Pooter en zijn dochter liepen dan ook al gauw tot hun knieën in
het water, zodat ze ijlings naar boven moesten vluchten en niet
veel konden redden. Het water steeg bij hen in huis tot de bovenste
traptrede» Tot Zondagmiddag 12 uur hebben zij boven gezeten. Toen
