22
wat weggevloeid was, hebben de jongens van boord van hun schip aan
de Nieuwe Haven laarzen gehaald. De vrouw des huizes is per roei
bootje naar de Oude Haven vervoerd, 's Zondags zijn ze allen aan
boord gegaan, waar ze met 5 mensen iJr week hebben gezeten.
Ook de familie A. Klink (waarvan de vader 's Zaterdags naar
Eotterdam was vertrokken)heeft veel water in huis gehad. Het zoontje
was nog naar het pakhuis geweest en moest door het raam naar binnen
kruipen. Toen1hij binnen was, vloog de voordeur open en kwam een zee
water naar binnen. Het dressoir ging drijven en pakte de jongen in
de trui, waarna de jongen aan de kruk van een kastdeur kwam te
hangen. Met moeite kon hij de kamer uitkomen om naar boven te gaan.
Daar hebben allen de komende dingen afgewacht. Mej. Klink heeft enke
le uren met een olielampje in de hand op de trap gestaan. Het water
stond boven juist onder de bedden. De muur achter het huis bleek in
gestort, Daar heeft ook zoveel water gestaan, dat het keukendak blank
stond. In de binnenkamer lag veel aarde en beneden was alles wegge
spoeld. Het geld vonden ze later op tafel in de kamer.
De timmerman B.C. Wisse (Czn,werd tegen kwart voor 3 gewekt
door de sirene, die volgens hem, iets te laat in werking werd ge
steld. Toen hij beneden kwam, stroomde er al wate-r door de straat.
Bij hem steeg het water in huis tot 2 m. hoogte. Hij heeft deze hoog
te voor het nageslacht bewaard door de stand op de deurpost aan te
tekenen. (Dit heeft ook het personeel van de fa. Timmerman en Ver
beek in de werkplaats St. Domusstraat gedaan, waar zij een steen
hebben ingemetseld). Tot ruim 7 uur 's morgens is hij binnen geble
ven. Ook in zijn huis was het beneden een g;rote ravage. Kleedjes
hingen in een boom in de tuin. Behalve êên rozenboompje (afkomstig
uit de tuin van Ir, H.D.J. Swaters) bleek daar niets in leven te
zijn gebleven. Zijn bureau was omgevallen, maar de daarin aanwezige
porceleinen kommen waren alle heel gebleven. Enige ouderwetse borden
waren aan de wand blijven hangen en enige antieke wijnglazen bleken
ook nog heel. Er brandde nog een gaslampje in huis. Als het water
niet zo hoog was gestegen, was er waarschijnlijk nog brand ontstaan
ook.
Wisse's evacuatie-ervaringen waren prettig, want toen hij en
zijn twee zusters bij hun schoonzuster in Rotterdam arriveerden,
maakten de inwoners vrijwillig daar plaats voor hen, om na hun terug
keer naar Zierikzee ook weer op hun basis terug te keren.
De caféhouder L.C. v. Vessem heeft 1.60 m. water in z'n pand
gehad. De ramen van het café waren echter heel gebleven. Het schuur
tje achter het huis was stuk, maar een deel.van de daar opgeslagen
kruiken met "rampolie" is heel gebleven. In 't café was 't een grote
ravage en zijn fietsenrek, dat op de stoep stond, heeft hij nooit
weer gezien.
Loodgieter Ko Verschuur en zijn zoon Jan werden wakker door de
sirene. Ze dachten aan brand en kwamen niet zo gauw uit bed. Toen V,
naar buiten keek, zag hij al plm. -g- m. water door de straat stromen.
Ze probeerden de voordeur dicht te houden, zetten de.waterput open
en gingen het water scheppen, dat door de voordeur kwam. Dit hielp
niets en toen hebben ze gauw verschillende dingen boven gebracht.
Het water kwam al gauw tegen het raam te staan en steeg tot plm. 2 m.
hoogte, waardoor de grote spiegelruit brak. Ze liepen hard naar de
trap en zagen de tafel in de keuken drijven, die ineens tegen de zol
der aan zat. Boven konden ze hun bedden nog in veiligheid brengen
naar de zolder, daar het water ook op de le verdieping kwam (in to
taal ca. 4 m. water in huis). Tot plm. 12 uur 's Zondags hebben ze
op zolder gezeten, waarna ze door het brandpad, na veel halsbrekende
toeren, in de St. Jacobstraat belandden. In de St, Domusstraat stond
toen nog water. Beneden bij hun in huis was veel weggespoeld, er lag
veel zand en ook was er veel stuk geslagen. Diverse buren moesten
per bootje worden weggehaald, daar het water niet vlug wegging uit
de straat. De bootjes waren in deze omgeving niet gauw aanwezig. De
zieke Mw. Nol.et-Pekops de Haas moest op een plank door het dakraam
achter uit weggevoerd worden naar de Corneliastichting.
Aan de achterzijde van de straat zat de winkelier Aar. Overdulve
met zijn gezin op het dak, waarna ze bij buurman Krijn Saman kwamen,
waar 0. een gat in het dak sloeg en daardoor met moeite op Samans
zolder kon komen.
W. van Dijke zat met vrouw en kinderen op een duivenhok op het
