142
Hij vertelde nog onder meer,dat, toen hij in Nieuwerkerk was, er
veel koeien vreselijk tekeer gingen. De mariniers wilden deze dieren
doodschieten, maar de heer Francken, die daarover moest heslissen,
gaf geen toestemming daarvoor. Hierna werden de runderen (plus
paarden) de Kerkstraat ingedreven.
In Nieuwerkerk waren nog heel wat mensen, die, ondanks de ver
schrikkelijke toestand, er toch niet weg wilden. De radiopost heeft
veel goed werk verricht. Een andere bekende rijder was de. kruide
nier Dingeman bij de Vaate Verrenieuwstraat)die veel heeft ge
transporteerd-voor het Rode Kruis, 's Zondagsmorgens om half acht
kreeg hij al een boodschap, om zich op het politiebureau te ridden,
v/at hij óok deed. Om kwart over acht had hij, samen met enkele
Rode Kruismannen, onder wie L.A. .Schouls, de eerste slachtoffers,
(het echtpaar Matthijsse uit de Bagijnestraat) al geborgen en in
de consistoriekamer van de Chr,Geref.Kerk gebracht, waar dokter van
Hoorn deze schouwde. Vervolgens heeft hij Mevrouw Uijl van de Breo-
straat naar haar schoonouders op de Rijksstraatweg vervoerd. Hij
rood geregeld door de stad en bracht vele mensen uit hun ondergelo
pen huizen naar de gebouwen (Chr.Geref.Kerk en Leger des Heilsge-
bouw)Zo ook vervoerde hij de fam.Ravia uit de Ravenstraat, waar
van do vrouw pas bevallen was,
Ruim drie dagen is bij de Vaate op de route geweest. Eens werd hij
's nachts om drie uur door de politie uit zijn bed-gebeld; hem
werd gevraagd, iemand van de Chr.ULO-schooi (Kerkplein) naar het
Loger des Heils-gebouw (Poststraab) te brengen. Dit bleek een
vreemde dokter te zijn, die de weg niet goed wist. Bij de Vaate
heeft vele évacué's en zieken naar de Nieuwe Haven gebracht. Daar
heeft minister Beel nog een praatje met hem gemaakt. Voorts ver
voerde hij allerlei zaken voor het Rode Kruis (o.a. brood).
Soms werd hij wel vijfmaal op één nacht uit .zijn bed gebeld. Hij
heeft geredden van de Stenen dijk naar de stad gebracht. Ontroerend
was het, te zien, hoe een boerenvrouwtje met een gehaakt mutsje
op, dat uit een helicopter was .gestapt, huilde, omdat ze de bui
tenlandse piloot niet kon bedanken. Zij klampte daarom bij de
Vaate aan, met het verzoek, of hij het in haar plaats wilde: doen,
waartegen hij vanzelfsprekend geen bezwaar had. De benzine voor de
auto werd steeds betaald; voor de ritten van 6 tot 16 Februari
werd eveneens vergoeding gegeven.
Bij de Vaate behoefde niet te evacueren, daar hij eieren mocht
blijven verzamelen (wat niet veel opleverde) en zijn winkelvoorra
den mocht uitverkopen (die echter nooit uitverkocht kwamen,1).
Hij had eerst f 45?°P het stadhuis mogen halen, maar toen men
ontdekte dat hij niet viel onder de categorie werknemers, die. de
eerste week na de ramp geen arbeidsloon konden ontvangen, moest hij
het geld snel terugbrengen*
In het laatste gedeelte van dit rapport, willen wij nog enige
"diversen" vastleggen.
Over de veereddingen is reeds verteld, maar ook zijn er nog verschil
lenden in de weer geweest, om kleinvee, pluimvee, honden -en katten
te redden. In deze was o.a. de heer Joh.Ochtman PJzn.(Lange Nobel-
straat A 168) zoer actief..Deze voelde zich als lid van de Vereniging
voor Dierenbescherming daartoe verplicht. Hij richtte al gauw een
hulpasyl in zijn woning op. Tientallen honden en katten werden bij
hem gebracht en in een geïmproviseerd hok gestopt. Zij brachten ook
een varken, dat dwars door v/inkel en huis werd gesleept, een tafel
met boeken omverwierp en diverse, minder gewenste souvenirs achter
liet.
Verschillende dieren waren eerst'erg schuw en kwaadaardig, maar la
ter werden zij als "kind in huis" en mochten ze vrij in huis en
tuin ronddartelen.
Ochtman keurde het af, dat de politie (volgens order) op loslopen-
do tamme honden schoot. Hij heeft zich over verschillende ont
fermd. Vanuit het hulpasyl, werden de dieren per boot naar Rotter
dam overgebracht, daar het asyl te Middelburg al gauw vol was»
