119 H.K.-H, kon een- ogenblik haar tranen niet bedwingen, to.en zij de verwoesting zag, Zij schonk niet alleen een houten loods, maar bood ook aan 50 ouden van dagen gastvrijheid aan in het.paleis "Het Loo". Z.K.H, verklaarde zich bereid de bevolking toe te spreken. de wagen goed kon kijk ouder.tijdens de rit naar het centrum der stad. Op de'hoek'hij hotel Smalheer wilde het gezelschap even kijken, De prinses vroeg verschillende dingen aan de gebr. van Velthoven~en ver klaarde, dat zij nog nooit zo dicht bij .-een autoruit had gez,eten. Op het Havenplein was het vrij druk en de Commissaris gelastte hen, daar te stóppen. De twee gebroeders hielpen hierna H.K.H, uit de wagen, waarna zij zich, zoals hierboven reeds gemeld, te voet naar het stadhuis begaf en voor dit gebouw besprekingen voerde» Vervolgens begaf zij zich met de Commissaris, de burgemeester en haar secretaresse naar het Burgerweeshuis, om daar de ondergebrachte vluchte lingen te bezoeken. Adjudant-korpschef van Ast en enige agenten waren er als begeleiders bij, In het Weeshuis zeiden enkele mensen, toen zij de Prinses zagen binnenko- mens"Daar komt weer een oud vrouwtje", niet wetende en-ziende, wie hen de eer van een bezoek aandeed. Na met verschillende mensen, en kinderen gesproken te hebben, verlieten de Prinses en Haar gevolg-het huis, nadat zij hartelijk afscheid had,ge nomen, ook van- de Weesmoeder, mevrouw v.d. Doe-Verkammen, Met dezelfde bestelwagen reed het gezelschap via Kerkplein en Varremarkt naar de Chr. Geref.Kerk. Onderweg vroeg H.K.H. weer verschillende dingen aan de gebr, van Veltho- ven, die Haar bij het in- en uitstappen hielpen, daar Haar rechterbeen- enigszins stijf was» Onder meer vroeg de prinses aan Luciën wat hij deed voor de kost, waarop hij antwoordde:"Ik ben timmerman bij mijn vader, die aannemer is". "Dan gaat het wel", antwoordde H.K.H. Ook in de Chr. Geref.Kerk onderhield Zij zich met verscheidene daar aan wezigen en'gaf Zij hierbij van Haar medeleven blijk. Daar H.K.H. erg vermoeid was, wilde Zij van .verdere bezoeken, ook buiten Zierikzee, afzien (die dag had Zij reeds andere getroffen plaatsen in Zeeland bezocht). De wagen reed via.de Kinderstraat en de Meelstraat weer naar het Luitje, waarna de Prinses door de politieagenten C.J. Klinke en C, -Leeuw aan boord van het Hijkspolitievaartuig werd gebracht en Zij met haar secre taresse en de Commissaris vertrok. Behalve voor dit bezoek heeft onze Koningin-Moeder, die als een echte Moeder de getroffenen troostte en bemoedigde, nog meer blijken van mede leven met Zierikzee betoond. De meeste bewoners van het rusthuis "Ons Huis", zomede -enige anderen uit Zierikzee en uit enkele buitengemeenten, hebben dez.e gastvrijheid vele maanden, sommigen wel een jaar mogen genieten. Maar ook Prins Bernhard liet zich niet onbetuigd. Op Donderdag 5 Februari had Z.K.H. reeds per-helicoptère., verschillen de plaatsen van het eiland bezocht en Vrijdag d.a.v, arriveerde Hij in de middag te Zierikzee voor een officieus bezoek. Op het stadhuis had Z.K.H. een bespreking met verschillende autoriteiten, speciaal ook over de evacuatie. Dit geschiedde, zoals reeds op blz. 99 gemeld is, -ls middags om drie uur op het 'Havonplein, nadat de Prins daar per helicoptère was gedaald. Na de toespraak werden, eveneens op het Havenplein, door Kolonel van Schijndel, in tegenwoordigheid van de Commissaris der Koningin en de burgemeester, enige personen aan Z.K.H. voorgesteld, o.a. Captain Casement, schipper Snoek van de "Jacob" als -vertegenwoordiger van de Urker vissers en enige Zierikzeese mosselschippers. De Prins gaf.allen de hand. Toen- hij bij-schipper L„ Blommaert(St.Domus- straat) kwam, wilde deze zijn pet afzetten, maar Z.K.H. zeides"Houd je pet maar op, hetis-veel te koud". Mede namens H.M., -de Koningin, dankte Z.K.H, de vissers en schippers har telijk voor hmn spontane hulp. Hiprna stapte de-hoge bezoeker in de helicoptère en onder hoerageroep en wuiven van het publiek, vertrok- de prins weer. Later is Z.K.H. nog enkele malen op en boven het eiland geweest.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - brochures | 1954 | | pagina 120