113
Zr. Potappel, clie het ongetwijfeld goed ..bedoeldeheeft het comité soms
genegeerd, soms tegengewerkt. Zij "bleef maar 'in de Manhuisstraat en wil
de op eigen houtje werken.
Zij bleek een echte verpleegster te zijn, die niet kon velen, dat een
ander een goed plan had en die ook geen "teamgeest" bezat.
Toen zij voor enkele weken naar Bruinisse was verdwenen, hebben de da
mes Koning en Kwant haar teruggehaald om de uitdeling (die- nog drie we
ken zou duren) af te maken. Toen de zuster weer op haar basis was terug
gekeerd, verliep alles prachtig.
Tevoren was de presidente van het kleine comité, mevrouw Teilegen, enigs
zins teleurgesteld naar Middelburg teruggekeerd.-
Het comité is echter, op verzoek van wethouder den Boer, blijven bestaan.
De 'wethouder moest alle stukken tekenen, wat stroef werkte en veel tijd
kostte.
Er waren ook nog 20 Rode Kruispaketten gekomen, die door de dames Schuur-
beque Boeije en du Croo verwerkt en uitgedeeld werden, wat feitelijk
niet juist genoemd mag worden.
Ook het verstrekken van kleding aan teruggekeerde evacué's was niet in
de haak, daar de meesten in hun evacuatiegemqenten al voorzien waren.
Ondanks de diverse strubbelingen is er hard en prettig gewerkt en het
afscheid van de comitéleden onderling was goed.
De 70 leden tellende afdeling van de U.V.V. te Zierikzee heeft gedaan-
wat zij kon. Zij won nog enkele nieuwe leden, onder wie.,,.... zuster P.
Potappel.
In het begin waren er zes opslagplaatsen voor kleding en heerste er .een
grote chaos, daar 'iedereen die wilde, maar kon nemen, wat hem leek.
Van vele artikelen was er zoveel, dat sorteren onmogelijk was, ook al
door te weinig hulpkrachten. Men wist niet wat en hoeveel er eigenlijk
aanwezig was.
Op advies van de heer C. Hoek is op een moment de boel verzegeld.
Deze gaf tevens aan B. en t/7, de raad, om flinke vrouwen van buiten. Zie
rikzee en maatschappelijke werksters te vragen voor sortering en uitde
ling.
Diverse dames gingen, met lijsten gewapend op huisbezoek, wat nuttig
bleek te zijn. Daarna werden ca. 700 gezinnen geschift naar le, 2e of
3e urgentie, waarbij geen voorkeur was, zoals zuster Potappel mededeelde.
Sommige mensen, waren echter te bescheiden, anderen te brutaal.
Vijf dames uit Arnhem kwamen hierbij helpen, maar uit Zierikzee bleef
voorlopig de hulp gering.
De leden van de U.V.V. gingen, volgens zuster Potappel, pas meehelpen,
toen de zaak al marcheerde.
In het begin kwam veel gebruikte kleding binnen^ pas na drie h .vier we
ken wat nieuw goed.
In den Haag toonde men zich zeer voorzichtig, daar men nieuwe inunda
ties vreesde, waardoor de goederen weer verloren zouden kunnen, gaan.
De verstrekking ging later via Middelburg.
Zuster Potappel heeft zich, toen alles liep, gedurende twee weken terug
getrokken, om kennissen te Bruinisse te gaan, helpen.
Na die tijd heeft ze de uitdelingen helpen afwerken (zie blz, 112).
Wat verder over de goederen- en kledingvoorzièning gemeld kan worden,
is, dat Dinsdags al goederen van de droppings in de Grote Kerk werden
gebracht.De banken moesten daar weg en af en toe heerste er een wanorde.
Vrij spoedig na de droppings werden er onder meer aangevoerd: kleding,
beddegoed, schoenen en ongeveer 50 doodkisten.
Het gevolg was, dat de matten in de kerk er zeer van te lijden hadden,
dat de banken en vloeren schade opliepen en -dat er veel stof rond
vloog, waardoor een gedeelte van- het orgel ontstemd geraakte en de licht
kronen erg vuil werden.
In totaal werd het kerkgebouw negen weken, gebruikt.
Toch werd op Zondag 8, Februari de herdenkingsdienst in de Grote kerk
gehouden, nadat men de gehele Zaterdagnacht gesjouwd had, om het ge
bouw hiervoor in orde te krijgen.
Het Kerkplein-werd-, erg besmeurd met olie, waarmede de daar gedeponeerde
machines werden gesmeerd. Ook kwam er olie in de met water gevulde kel
ders van de kerk, die. geheel moesten-worden leeggepompt.
Wat de uitdelingen verder betreft, had de burgemeester van 's Gravendeel
een zending kaas aan zijn ambtgenoot in Zierikzee geschonken. Paar deze
dit geschenk niet alleen aan kon, heeft hij de kaas onder het secretarie-
