112 Dienst, keek vreemd op, toen hij bij een volgend bezoek hoonde, dat de reeds genoemde 38 leden tellende "grote commissie", de uitde ling in handen had, terwijl de vakbeweging en de P.v.d.A. aanvanke lijk niet waren ingeschakeld (de vakbeweging kwam er pas op 2 Juni bij). De uitdelingen verliepen aanvankelijk niet zo vlot, doch la-' ter ging het beter. Zo zijn we nu ongemerkt gekomen in hel; onderwerp. "KLEDING- EN GOEDERENUITDELING". Deze betrof echter geen armenverzorging in de volle betekenis des woords. In het eerste stadium van deze uitdeling waren hiervoor aangewezen dc horen J. v.d. Gaast, J. de Kramer en'A.J. Meijering en mevrouw v.d. Gaast', "welke laatste zich al vrij spoedig terugtrok. Ook voor de anderen bleek dit werk boven hun krachten te gaan. De uitdeling werd overgenomen door "Zeelandia" en kwam later in handen van de comité's. De hoer v.d. Gaast heeft daarna met de kledinguitdeling practisch geen bemoeienis meer gehad. Er kwam heel weinig nieuw goed en de kwaliteit van het aangevoerde was, vooral in het begin erg min. Het feit, dat ca. 25 ton goed_eren door particulieren als vodden werden verkocht, spreekt voor zich zelf. Hiervoor werd 40 ets. per kilogram betaald. Als de gemeente deze goederen rechtstreeks verkocht had, zou zij een flink bedrag bijeen hebben gekregen en daarvoor een hoeveelheid nieuw goed hebben kunnen kopen. Zoals reeds is aangestipt, was de Sociale Dienst niet bijster inge nomen met de gang van zaken. Deze dienst achtte het o.a. niet juist, dat er geen administratie en geen overzicht was. Wat er precies binnenkwam, wist men ook niet. De enquêteformulieren bleven geheim en soms nodigden de comitéle den op eigen houtje mensen uit. Het "kleine comité" is bezig geweest in samenwerking met dames uit Almelo de zaak te reorganiseren. Later kwam mevrouw Verweij uit Amsterdam erbij en toen ging het wel beter. Ook dames van de Oecumenische Raad van Kerken en van de U.V.V. stelden hun diensten voor dit werk beschikbaar. Naar mevrouw Koning-Bloemen daal mededeeldekwam er pas eind Fe bruari wat nieuw goed in Zierikzee. lp Middelburg bleek heel wat goed te zijn achtergebleven en het heeft heel wat moeite gekost het daar vandaan te krijgen. Men dacht waarschijnlijk, dat Zierikzee zo goed als geheel ontruimd v/as, zodat daar maar weinig kleding nodig was. Verscheidene bij., de kleding, voorziening betrokkenen uit Middelburg zijn maar één uur in Zierikzee gewees.t en hebben dus een veel to vluchtige indruk gekregen. Voel steun werd uit. Almelo (dat Zierikzee geadopteerd had) ontvangen. De burgemeester van Almelo had de vice-présidente van de U.V.V. aldaar, mevrouw Volmer, naar Zierikzee gestuurd. Zij heeft hier twee weken gewerkt, wat feitelijk te kort was. Ook is veel goed uit Almelo gekomen. Later kwam de.presidente van de U.V.V, uit Amsterdam, die een par tijtje nieuwe goederen meebracht. Mevrouw Koning merkte in dit verband op, dat de U.V.V. wel mag hel pen, maar niet mag organiseren. Veel hulp werd ook geboden door Zierikzeese U.V.V.dames, door leden van de Bond van Plattelandsvrouwen en van andere verenigingen. De Opzet van het grote comité waarvan de leden huisbezoek deden, was goed, doch een gedeelte van het publiek .begreep deze verkeerd, n.l. dat het hier een noodvoorziening betrof en geen vergoeding voor wat verloren was gegaan. Vlot werken was in het begin niet mogelijk, door het weinige nieuwe goed, de zeer uiteenlopende hoeveelheden en soorten (twee maanden v/as men zonder slopen) en de bijna elke dag wisselende helpsters. Inventarisatie was aanvankelijk ook niet mogelijk .en de beoordeling naar maatstaven was verschillend. Het "kleine comité", waarvan ook de dames Legemaate (het Vrije) en Kwant (Poststraat) deel uitmaakten, werd opgericht op advies van een zekere mevrouw de Colenbr'ander.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - brochures | 1954 | | pagina 113