na voorgesteld te zijn aan alle aanwezigen, verzocht om verslag uit
te brengen van onze ervaringen. Als wij verteld hebben wat de laat
ste dagen gepasseerd is, willen de heren graag weten wat onze plan
nen verder zijn. Deze komen in het kort hier op neer: wij zouden
graag zien dat er in iedere gemeente enkele mannen aangewezen
werden die de organisatie van het bergingswerk op zich namen,
zodat wij niets anders te doen zouden hebben dan de mensen met
een voorraad zakken op hun zolders af te zetten, en later als ze zelf
alles ingepakt hadden, weer op te pikken met hun goederen. Ver
der zouden wij graag volmacht hebben van de burgemeesters, om
de huizen die op instorten staan, en waarvan de bewoners geëva
cueerd zijn, zonder meer binnen te gaan, om het waardevolle mede
te nemen, wat dan weer op het vaste land opgeslagen zou moeten
worden. Liever nog hadden wij met iedere ploeg een politieagent
mee, om alle mogelijke laster de kop in te drukken.
Wij dringen er vooral op aan om zoveel mogelijk mensen die be
kend zijn met de omstandigheden in te schakelen, daar we steeds
in de war raken omdat vele mensen hier dezelfde namen dragen.
In het algemeen vindt dit plan instemming, maar de mannen uit
Haamstede zouden graag zien dat er ook enkele pramen in hun ge
bied ingezet werden. Wij zeggen hen toe, dat er over enkele dagen
twee ploegen naar hen toe zullen komen, als zij er voor kunnen zor
gen dat het werk daar dan geregeld is. „Dat komt in orde" beloven
zij.
Nu het werk voor de komende dagen besproken is, komt het punt
der financiën aan de orde. Wij zetten onze gedachten van deze mor
gen uit een en wijzen op de noodzakelijkheid van de sociale zeker
heid in geval er een ongeluk mocht gebeuren. Volgens onze gedach
ten moeten wij een soort maatschappij vormen in wiens dienst wij
staan. Hiervoor hebben we een administrateur nodig die deze zaak
goed op zet, zodat wij volledig gedekt zijn. Als loonmaatstaf dient
volgens ons te gelden het bedrag dat ieder normaal verdient. Hoewel
deze gedachten nog lang niet volledig uitgewerkt zijn, worden ze
toch geheel aanvaard door de vergadering, terwijl er direct reeds
een administrateur aangewezen wordt met wien wij deze zaak ver
der kunnen afhandelen. Alles verloopt vlot en soepel zonder dat
er overbodige woorden aan verspild worden.
Na afloop der vergadering neemt de veearts ons mee naar zijn tij
delijke woning, die hij samendeelt met het gezin van de evacuatie
commissaris. Hoewel ook hier duidelijk nog de sporen te vinden
zijn van de overhaaste „verhuizing", doet de sfeer van weer eens
33