TO
TER
S VOOR
Watersnood 1953
Voelen wij ons Europeaan?
TEN
DIENSTE EN
ONDER REDACTIE
VAN HET REG, STOOTTROEPEN
14
s
Klokken luiden, sirenes loeien, 'n springvloed heeft het
water over de dijken gejaagd. Wat na jarenlange arbeid
is opgebouwd, is in één nacht vernield. Onze trotse dijken,
die de polders omringden, spoelden weg, duizenden men
sen met hun haven en goed verkeerden in gevaar.
De radio riep op deze drieste Zondagochtend alle mili
tairen terug naar hun garnizoenen, om hulp te gaan bieden.
Om 7.00 uur vertrok het eerste detachement van het Regi
ment Stoottroepen ter sterkte van 39 man, onder com
mando van Serg. Foree F. A., met bestemming Fijnaart
en begon onmiddellijk met reddingswerk en het versterken
der dijken.
Met bekwame spoed arriveerden de Stoters uit alle delen
van ons land en het tweede detachement onder commando
van Kapitein Smitshuysen vertrok naar Besoyen en slaag
de erin de dijk te behouden. Kapitein Revet zwoegde met
zijn mannen bij Klundert en Majoor Michielsen zag met
zijn detachement kans de Noordpolder bij Fijnaart te
behouden.
Het noodgebied werd in vakken verdeeld, met als com
mandant vak III de Kolonel G. C. Berenschot. Het waters
nood-bataljon werd geformeerd onder commando van Ma
joor Rottier en na een rustperiode van één nacht gingen
de Stoters weer aan de slag en werkten onvermoeid aan
de dijken en sleepten cadavers.
Ook de z.g. thuisblijvers hebben hard gewerkt; zij vulden
135.000 zandzakken.
Het hele Regiment heeft bij de bevolking een goede naam
verworven.
Zonder iemand tekort te doen, memoreren wij het werk
van Luitenant Toorop, die bij Terheyden en de Moerdijk
een twintig personen het leven redde.
Kapitein Willemse en Luitenant Kregting, die per heli-
coptère naar resp. Haamstede en Zierikzee gebracht wer
den, en daar uitgebreid hebben deelgenomen aan het red
dingswerk.
Allen hebben bewezen wat voor hun medemensen over te
hebben; zij hebben kranig werk verricht.
De Regiments-Commandant, Kolonel Berenschot, kan trots
op zijn Stoters zijn, er is onder zijn bezielende leiding een
drachtig en hard gewerkt.
Andere thuisblijvers zorgden voor de mannen in het nood
gebied, voor eten en drinken. De Volkskrant en Het Huis
gezin stelden spontaan hun krant ter beschikking en Boek
handel 't Centrum uit 's-Bosch zorgde voor prachtige tijd
schriften. Onze oprechte dank voor hun spontane mede
werking.
Zo werkten Lucht-, Land- en Zeemacht van binnen- en
buitenland tezamen met de Burgerij, onder het motto:
„Nederland van water vrij".
V. D. L.
Hiermee bedoel ik dan een burger van het Europa, dat
aan de Westkant ligt van het ijzeren gordijn, dus de
democratische landen, die in zekere zin al streven naar
een ideaal, dat tot einddoel heeft „Het Verenigd Europa".
Er is uit de onlangs te Delft en Bolsward gehouden stem
ming gebleken, dat ongeveer 94 van de stemmers zich
voor een Verenigd Europa inzetten.
„Waarom", zult U vragen, „zit er dan zo weinig schot
in Ieder mens, die nadenkt, voelt toch onmiddellijk aan,
dat er in die richting gewerkt moet worden."
Ja, waarde lezer, daar zit hem de kneep; er moet in die
richting aan een Verenigd Europa gewerkt worden, maar
er zijn nog zoveel nationaal voelende mensen, die niet
ruimer kunnen of willen denken, dan de zo eng geworden
grenzen van hun vaderland.
De Frans-Duitse twisten over de Saar en de Italiaans-
Joego-Slavische twisten over Triest zijn er getuigen van.
Wij voelen ons misschien nog Zeeuw, Fries of Hollander,
maar we werken voor ons Nederland.
Zou het niet mogelijk zijn ons Nederlander te voelen en
toch te werken voor een Verenigd Europa
Ons Europa is als eertijds Griekenland, een schier-eiland
aan een communistische wereld.
En ik geloof, dat het mogelijk is, dat wij de beschaving
van het vrije Westen brengen tot over het ijzeren gordijn,
zoals eeuwen geleden de Grieken de beschaving brachten
aan de omwonende Barbaren.
Griekenland was toen sterk; economisch, cultureel en
vooral rijk aan goedwillende burgers Europa is nog zwak,
verzwakt door de slagen der wereldoorlog II, maar Eu-
