En daarbij komt ons weer het ruwe zware werk
voor den geest, den maandenlangen haast boven-
menschelijken strijd van ingenieurs en arbeiders, om
Walcheren weer te ontworstelen aan de woelende
kokende zee èn de grootsche eindoverwinning,
behaald op die machtige golven. In Februari 1946
was het eindelijk gelukt de gaten in den dijk
waren werkelijk dicht Walcheren was heroverd
Door kunde, maar door wilskracht allermeest, zegt
de dichter, maar ik zou daar duidelijkheidshalve,
min of meer prozaisch aan willen toevoegen: mèt
de onontbeerlijke daadwerkelijke hulp van hen, die
voelden, dat zij de van alles beroofde Zeeuwen
op dit moment niet in den steek mochten laten,
nu er, wanneer spoedig ingegrepen werd, nog een
kans was, het land terug te winnen, dat geofferd
had moeten worden voor hun aller zaak. Wat zou
alle kunde en Zeeuwsche wilskracht alleen ooit
hebben kunnen bereiken, zonder een voldoend
aantal werkkrachten, zonder werktuigen, zonder
materiaal, zonder onderdak voor de arbeiders?
Hoe zou ooit het water verjaagd kunnen zijn, ak
niet een paar duizend mannen uit andere deelen
van het land, met een even taaien wil, met de
