Nieuw boek van Rien Poortvliet speelt zich af in Goes en Kloetinge:
99
SPAAPEN
Sierhekwerken
GRAND THEATER
DE WERKWEEK BEGINT OP
DONDERDAG.
Van der Meij-Band
speelt bij Brogum
DAn^CI-OOL JÜRViET
Robin
Hood
PRINCE OF THIFVFS
o
Ec
weekblad voor zuid- en noord beveland
De eerste, de beste,
de lekker, lekker
lekkerste!
AUTO-WASSERETTE?
Woensdag 4 september 1991 - 43e Jaargang no. 36
4e WEEK
t
QUEEN'S
BURGER
X
W A A R D E B O l\l
Goes, 01100-15165
Filmprogramma vanaf 6 t/m 12 sept.
^9
1
INSCHRIJVING NIEUWE CURSUS 01100-20176
01110-15425
01180-38370
/a J
GOES
MIDDELBURG
ZIERIKZEE - MIDDELHARNIS
13x18 of 20x28 of 28x35 cm
Voortaan elke donderdag de nieuwste vacatures bij ASB. U vindt
ze op pag. 13 van deze krant. Of u komt gewoon even langs.
Family
restaurant
Grote Markt
Goes
Zoo met twee o’s
Goes,
Lange Kerkstraat 44
Bidden aan tafel
Discipline
>-
.1 I I
ESSO SELF SERVICE GARAGE VAN STRIEN B.V.
Te weinig opa’s
3 UITVERGROTINGEN VOOR 25,-*
VERSCHOORE
Advies, ontwerp en realisatie van siersmeedwerk
trapleuningen
schoorsteenkappen
klein constructiewerk
Nooit geweest
V"
inbraakbeveiliging
buitenlantaarns
gevelletters
onderdelen los verkrijgbaar
Raadhuisstraat 15, Hoogerheide. Telefoon 01646-12716
KINDER-
MATINEE
TT- ’’“•.■John Waimin.FlnDinmiam'RkhaidILimn ;MvinRhmads i-
-—- -
w
1
Rien Poortvliet, met één van zijn honden. (Eigen foto).
Uitzendbureau
Goes, Grote Markt 7
Middelburg, Lange Geere 28 (naast ANWB)
t
jf
ESSO
Ik word gewoon geweldig
verwend door de Almachtige
- Ongeacht de maat
- Klaar in 5 minuten
- Geldig van 1-9 t/m 30-9-'91
Alleen bij gebruik van
I kleinbeeld kleurennegatief FOTO
Rien Poortvliet zelf is jaren gele
den neergestreken in een prach
tig huis, dat verscholen staat in
de bossen bij Soest. De woning
deelt hij met echtgenote Corrie
(58). De kippen scharrelen in de
omringende bossen, het paard
Onderwerp is het leven en wer
ken van Jacob Janszoon Poort
vliet, die in het midden van de
zestiende eeuw in Goes woon
de. Hij wordt voor de eeuwigdu
rende vergetelheid behoed door
een geding, dat hij in 1566 voer
de. Er was ruzie over een kastje,
dat bij zijn schoonmoeder in
Kloetinge in de schuur stond.
”Het voorname volk beklijft wel
in de archieven, maar het simpe
le volk niet. In Het Tuinpad heb
ik hen rechtgedaan door hun le
ven en werken te beschrijven,
maar ook door de schijnbaar on
interessante dingen uit hun le
ven een plekje te geven. Een
arreslee was altijd het bezit van
de aanzienlijken. Maar waar is
het houten garenklosje beschre
ven? Wie weet hoe lang een
landarbeider met een paar klom
pen deed? Die eenvoudige din
gen hebben óók het recht om
geregistreerd te worden. Ze kun
nen in belangrijkheid wedijveren
met die arreslee”.
keutelt in de wei, de honden
hobbelen door de tuin.
”Och, ik geef niet veel om con
tracten, niet om mooie kleren,
niet om een mooie auto. Ik heb
En het gaat nog altijd goed.
”Da’s een nette uitgeverij. Afge
zien van het schilderen, ben ik
nogal lui. Het boek De Tresoor
ligt al bijna in de winkels en ik
heb nog niet eens een contract
getekend. D’r staat nog geen re
gel op papier. Maar daar maken
ze geen misbruik van. Dus zo
lang Kok aan tafel blijft bidden,
blijf ik daar”.
’’Overigens heb ik met opzet
Goes nooit goed bekeken. Want
wat ik er nu zie, is natuurlijk niet
het decor waarin Jacob Jans
zoon 4 eeuwen geleden leefde.
Als ik door een oud straatje loop,
dat ik in de stijl van 1550 moet
schilderen, dan stoort het me
enorm als ik daar een tekst te
genkom: ’Videocassettes 2 ha
len 1 betalen’. Ik kom dan niet
meer los van dat beeld. Dat be
klijft zich op mijn netvlies. Ik kan
dat niet meer uit mijn geestes
oog bannen. Daarom w i I d e ik
Goes vooraf niet leren kennen
Nu het boek af is, ga ik er na
tuurlijk graag heen, want ik ben
natuurlijk niks te besodemieterd
om eindelijk eens kennis te ma
ken met de Goese binnenstad
die ik beschreven en getekend
heb”.
welke hoek de zon er ’s morgens
opkomt”.
Terug op het terras: ’’Waar had
den we het ook al weer over? O
ja, over mijn geverf. Ik heb die
gaven om niet van de goede
God gekregen. Ik heb nog nooit
een uur les gehad. Het zat er bij
de geboorte al in. Als kind van
drie jaar knipte ik een paard uit
een krantepagina. Altijd zat ik te
tekenen en te knippen. Ik word
gewoon geweldig verwend door
de Almachtige”.
De telefoon gaat weer. Het Re
formatorisch Dagblad. Wil ook
een interview. Tegen ons: ”Ze
schrijven weliswaar zoo met
twee o’s, maar het zijn tenslot
te'mijn broeders”. En tegen de
broeders in de telefoon: "Mam
kijkt even in de agenda. Die
gaat over mijn tijd”.
een gewoon Golfje. Die brengt
me overal. Het rijdt, en je hoeft
niet te trappen. Da’s voldoende
voor mij. Voor het overige geniet
ik maar van de talenten die de
goede God me gegeven heeft.
Hoe handig drukt een konijn
zich, hoe mooi beweegt een ree
zich, hoe gaat een man gebukt
onder een zak aardappelen: dat
is allemaal veel belangrijker dan
te laten zien, hoe goed Rien
Poortvliet te Soest kan verven. Ik
vertel graag met mijn tekenin
gen, ik vind dat heerlijk werk”.
Staat er dan niet een
nieuw boek in de steigers?
”Nee, zo werkt dat niet. Ik ben
nu bezig met 13 olieverfschilde
rijen voor de jaarlijkse kalender
van Kok-Kampen. Daar heb ik
nog even werk aan. En daarna
ga ik eerst een flink aantal klus
sen op mijn erf doen. Maar een
niet missen. En de rest van de
avond loop (of zit) ik te lumme
len. Vóór 12 uur ga ik naar bed.
Behoudend, hè?”.
niet weten waar of wanneer ze in
het water zullen springen. Zo ge
draag ik me ook, als ik een
nieuw boek moet gaan maken”.
Waar blijven alle originelen
van uw schilderwerken?
”Nou, een aantal series is in
middels als wanddecoratie voor
15 jaar contractueel uitbesteed
Vrijdag
Zaterdag
Zondag
Maandag, dinsdag
Woensdag
Donderdag
(Het boek ’De Tresoor’ is met
ingang van morgen in alle
boekhandels verkrijgbaar)
aan ziekenhuizen. En veel schil
derijen zullen naar het toekom
stige Rien Poortvliet Museum in
Middelharnis gaan. Dat gaat on
geveer met Pasen 1992 open. Bij
de uitgever staan daartoe al
1700 verfsels in de kluis ge
reed”.
Tevreden onderuitgezakt in een
stoel, op het terras achter de wo
ning, vertelt hij over de totstand
koming van zijn nieuwe boek.
”Het voorlaatste boek (Langs
het tuinpad van mijn vaderen -
red.) is me dierbaarder gewor
den dan enig ander boek. Aan
de hand van mijn voorzaten ben
ik door een ver verleden gewan
deld. Het waren landarbeiders
en avonturiers, gewoon klootjes
volk dus. Geen gestalte dat we
ze begeerd zouden hebben. En
toch hebben ze hun geschiede
nis”.
”lk heb een gevoel, alsof ik met
de handschoen getrouwd ben
met Goes en Kloetinge en dat ik
op 4 september mijn bruiden
eindelijk van aangezicht tot aan
gezicht zal zien”.
De telefoon gaat. Een dame.
Het onderwerp: niet te ontrafe
len. ”lk vind het erg lief, dat u
die moeite heeft willen nemen.
De hemel zal het u lonen,
hoor” zegt Rien.
”lk schilder dan ook elke dag.
Trouw, regelmatig en gediscipli
neerd. Ik ga bijvoorbeeld ook
niet meer met vakantie. Ik ben
gewoon een ouderwetse gere
formeerde boer. Ik ben gehecht
aan mijn eigen prak en mijn ei
gen plee. Verkeerslawaai in een
vreemde stad, niet kunnen sla
pen in een vreemd hotelbed: het
ergert me allemaal. Ik ben maar
liever thuis. Ik mag graag dóór
werken”.
19.00-21.45 u.
19.00-21.45 u.
19.00-21.45 u.
20.00 u.
20.00 u.
20.00 u.
"Die Jacob Janszoon is geen
verdere opa van me, maar hij is
wèl familie. En dat ene berichtje
uit het rijksarchief heeft me drie
jaar lang beziggehouden. Dat
zo’n knullig verhaaltje al 430 jaar
lang zwart op wit staat! Daar heb
ik nachten van wakker gelegen,
knorrig omdat ik de slaap niet
kon vatten. Ik heb die Jacob
Janszoon vaak verketterd: jij met
je geouwehoer over je tresoor,
op de dag vóór Kerst, in het
honger- en rampjaar 1566. Had
je toen niks beters te doen? Het
heeft me niet meer losgelaten.
Hoe leefde die man eigenlijk
destijds, hoe zag Goes er toen
uit?”
Van der Spiegelstraat 92.4461 <LN Goes. Telefoon 01100-148 40.
”lk heb het gemeentearchief
van Goes om hulp gevraagd, ik
heb ze bestookt met vragen om
informatie en illustratiemateri
aal, ze moeten zowat zot van me
geworden zijn. Maar niemand
heeft een kik gegeven. Ik moet
de heren Abelmann, De Klerk en
Barth uiterst dankbaar zijn.
Maar ik ben ook boeken gaan
aanschaffen over die tijd: anti
quarisch of nieuw. Ik heb twee
nieuwe boekenplanken in huis
gehaald. Op de strijkkamer van
mijn vrouw staat nu 2 meter boe
ken over Goes en Goesenaren
in 1566”.
"Dat ’optrekken met mijn
voorvaderen’ heeft me zo be
koord, dat ik graag nóg een
opa verder terug in de historie
zou gaan. Maar dat lukt niet,
omdat de moffen in 1940 Mid
delburg gebombardeerd heb
ben en daarbij het rijksarchief
hebben vernietigd. Het enige,
dat te vinden was (door genea
loog A.J. Witte te Kapelle -
red.) was een berichtje van 24
december 1566 over ene Ja
cob Janszoon Poortvliet uit
Goes, die voor schepen Mat-
thijssen te Goes bewijst, dat
de tresoor die bij zijn schoon
moeder in Kloetinge in de
schuur staat, van hèm is”.
”Het ellendige is alleen, dat het
leven zo vlug gaat. Voor mijn ge
voel moet ik elke drie maanden
de kerstversieringen van de zol
der halen. Een leuke avond is zó
om. Maar een kwartiertje bij de
tandarts gaat tergend langzaam.
Juist omdat mijn leven vrijwel
uitsluitend plezierige dingen
kent, kom ik tijd tekort. Ik moet
nog zó veel doen. Hoe zei ds.
Okke Jager dat ook al weer? Ik
ben zwanger van veel méér din
gen dan ik baar. Zo voel ik het
óók”.
Het nieuwe boek van Rien Poort
vliet (59) is een rechtstreeks uit
vloeisel van zijn vorige werk,
’Langs het tuinpad van mijn va
deren’. Daarin vertelt hij onder
meer van zijn verre voorzaten,
die in de zeventiende eeuw op
Noord-Beveland woonden. Van
uit Colijnsplaat verhuisde één
hunner naar Goeree-
Overflakkee. Daar wonen tot op
de dag van vandaag veel Poort
vlieten.
Terug naar het boek De Tresoor.
Het wordt uitgegeven door Kok
in Kampen, een christelijk be
drijf. Niet altijd zat de Soestse te
kenaar bij deze uitgeverij. Ooit
gaf Uniekboek zijn werken uit.
Maar toen deze onderneming in
andere handen overging, werd
hij ’meeverkocht’. Die koehandel
verdriette hem zeer. Toen hij dan
ook tijdens de Frankfurter Buch-
messe van nabij meemaakte,
dat het personeel van Kok-
Kampen groepsgewijs de han
den vouwde vóór het eten, was
het hem gauw duidelijk: ”Déér
moet ik heen”.
Zaterdag 7 september is het
weer zover. Jongerencentrum
Brogum start het seizoen
’91/’92. Als eerste band van dit
seizoen is de Nederlandstalige
Jan Paul van der Meij Band ge
programmeerd. Zaal open 21.00
uur. Aanvang 23.00 uur. Toegang
f 10,00.
Jan Paul v.d. Meij wordt in de
pop-encyclopedie van Muziek-
krant ”Oor” gemakshalve on
dergebracht in de kategorie
’zonderlingen’, omdat deze veel
zijdige muzikant in geen ander
vakje zou passen.
Hij timmert al een poosje aan de
weg en stond vorig jaar in de
top-20 met de single De tijd/Sil-
via. Hij deed optredens voor zo’n
beetje alle omroepen. Van KRO
via RTL tot de VPRO en won
"Mijn dag ziet er dan ook bijna
altijd hetzelfde uit. Ik ben vroeg
op. Na het ontbijt verzorg ik de
dieren, daarna een bakje koffie
en dan ga ik tot de boterham aan
de slag. Tussen de middag pak
ik 10 minuten om te eten. Daar
na weer volaan dóór tot half zes.
Dan steek ik een pijp op. Om
half zeven de warme prak. Geen
uitlandse trouvailles, maar ge
woon een prak met een bal ge
hakt. Voer van betrouwbare
signatuur. En ’s winters een
warm nagerecht. Griesmeelpud
ding met saus of zo. Daarna
strompel ik met mijn vingers wat gericht idee over een nieuw
over het orgel. Dat heet orgelles,
maar het is aan mij niet besteed.
Om acht uur wil ik het Journaal
(Van een onzer redacteuren)
SOEST GOES ”lk heb ontzaglijk veel plezier beleefd
aan het schrijven en schilderen voor dit boek. Ik heb het
gevoel, dat ik recht gedaan heb aan de onbeduidende lie
den, die mijn voorvaderen waren”.
De omslag van het nieuwe
boek De Tresoor.
Maar Rien Poortvliets leven telt
ook nare momenten. Het ge-
kwispel met de penselen zorgt
ook wel eens voor verdrietige
ogenblikken. "Weinig momen
ten zijn zo triest, als wanneer het
boek af is. De uitgever komt alle
(waterverf)schilderijen halen en
neemt ze mee. Dat is als het af
scheid van een dierbare. Drie
jaar ben ik met De Tresoor bezig
geweest. Ik heb het niet ’effe’ op
papier gesmeten. Dat deed ik
vroeger. Ik heb nu consciëntieus
onderzoek gedaan naar de
waarheidsgetrouwheid van alles
wat ik geschilderd en geschre
ven heb”.
Na de bolussen komt wat kritiek
aan de orde. Kritiek op de schil-
der/tekenaar omdat uit een PZC-
artikel van twee weken geleden
bleek, dat hij wèl een boek over
Goes en Kloetinge schreef en te
kende, maar de beide plaatsen
nog nooit gezien had. Hij be
grijpt die aanmerkingen niet: ”lk
ken Goes héél goed, ook al ben
ik er nog nooit geweest. Ik heb
me zo intensief verdiept in alles
wat ik wilde tekenen, dat ik bij
voorbeeld van elk venster van
het stadhuis precies weet, onder
En danis er thee. Met bo
lussen. Na een paar flinke hap
pen veegt de gastheer zijn
stroperige handen af aan zijn
broek. ’’Daar heb je toch een
broek voor? Werken in de tuin,
het paard verzorgen: dan heb
je een goeie broek nodig om je
handen aan af te vegen. Ik
draag nooit een net pak. Ja,
behalve als ik naar de kerk ga.
Maar ik voel me altijd doodon
gelukkig in pakje deftig”.
Van Strien staat z’n mannetje en laat deze
week alle rode auto’s wassen van f 10,-
voor f 5,- in de automatische auto-
wasserette!
meerdere keren de door de
VPRO uitgeschreven cover-
wedstrijden en werd door Lou
Reed zelf gekomplimenteerd
voor zijn bewerking van Lou’s
’Fly into the sun’.
De band werkt vanaf 1990 hard
om een live-reputatie op te
bouwen.
boeknee. Je kent die mensen
wel, die eerst een aantal keren
om een zwembad heenlopen en
Dat zegt schilder/tekenaar/
schrijver Rien Poortvliet over zijn
nieuwe boek ’De Tresoor’, dat
vandaag (4 september) in Goes
officieel wordt gepresenteerd in
het Lunchcafé Stadhuis.
Het repertoire van de band bevat
naast ludieke songs als ’Silvia’
(ben jij al aan de pilvia) steviger
werk (Scratch me) waarin Jaap
Castricum duidelijk maakt nog
steeds tot de beste gitaristen van
Nederland te behoren.
Het idee dat Nederlandstalige
muziek per definitie kinderachtig
is wordt door de JP v.d. Meij-
band volstrekt belachelijk
gemaakt.
Vechtend voor zijn volk
en liet hart van zijn geliefde,
lapt hij alle wetten aan zijn laars.
K1VIN COSTM R
Zondag16.00 u.
Woensdag. 16.00 u.
James g «mimon nummougan cmu
.KfusHttMdDSin. KfWNCojTNa "Ho»ixHooO
PUNCfOfÏHIlW MOUGWflIHMAN CHRISTUS M UfR
Alan Riciman am>Mü» üi/.akth Masimmvmo
TMKHAfl KAMtvL^XfDr«i*ifLfeMt.I« •S’SjOHNGAAtWAlUl ..rntilimi ..MkhaiHUan
S& James G Ioiimon «n David Nkisa) t Gam Iamf S h v IN mham Fin Dinsii am a va
Gedistribueerd door Warner Bros
