A
bracht
Zoek
tocht
naar
’verloren
fl
a De dag dat je
een geliefde een
kadootje geven mag!
QCCO
HShB!M
4
b
'IK
Ook het veelbeluistere radioprogramma ’’Adres Onbekend
geen opheldering voor de Goese mevrouw Marie Liplijn-Boot (80):
zoon’
NOG SLECHTS EEN WEEK!
Dowltafr
hans Nan den
HONEN
haarmode
Koningstraat 8 - Goes
01100-14859
M
UUR FOTOSERVICE
Verschoore j
SUPERVERGROTING
t
weekblad voor zuid- en noord beveland
Woensdag 8 februari 1989 41e Jaargang no. 6
PARFUMERIEVAN BIEMEN
4
KODAK EXPRES QUALITY CONTROL
Een parfum is als
een goede vrind,
die altijd weer aan
vriendschap wint.
GOES, 01100-15165
9 t/m 15 febr.
J P. A. Rossël
tandprotheticus
Nieuwe kunstgebitten
en
reparaties
Spec, voor
slechtzittende gebitten
en ingevallen gezichten.
Spoedig klaar.
PZC
Wij geven iedere klant t/m 14 februari gratis een
Valentijntje mee!
’n huis
vol w
mode
YOUNG GUNS.„ FRIENDS, HEROES... WANTED!
-16159
5 J
4e
Heb je misschien iemand Geef een geurende Valentijn
op 't oog die je graag mag aan je geliefde,
dan kan je dat laten blijken als blijk van je
op Valentijnsdag! eeuwigdurende liefde.
Donderdag
Vrijdag
Zaterdag...
Zondag
14.00 u.
14.00-19.00 u.
14.00-19.00 u.
14.00-19.00 u.
’Warm’ geworden
h 3
’Tweede thuis’
Donderdag
Vrijdag
Zaterdag
Zondag
Maand-Dinsd-Woensd
1 Spannend
Anderlecht
IK WIL DE PZC
2 WEKEN GRATIS ALS
M PROEFABONNEMENT
grote markt 7, goes, tel.
(Van een onzer redac
teuren)
GOES - ’’Bill Moore te
rugzien: dat is de
grootste wens in mijn
leven”.
Hij was kok...
van uw negatief 50x70
I 1 Van woensda9
- -GOES, BT
20.00 u.
21.30 u.
21.30 u.
21.30 u.
20.00 u.
Bill terugzien
dat is de grootste
wens in mijn leven
Mevrouw Liplijn (80): op zoek naar haar verloren zoon
NAAM:
Adres:
PC/Plaats:
Tel.:
GRAND THEATER
ALTIJD BETER ALTIJD VOORDELIGER
Y
(U kunt deze bon zonder
postzegel aan ons terugsturen).
DE
URS.
annelies van der poel
klokstraat 10 goes 01100-27473
zal blijven denken, als mijn
herinnering me tenminste niet
in de steek laat’’.
Want een Haagse automobilist,
die onderweg naar de radio had
geluisterd en toevallig de studio
passeerde meende hem te ken
nen. De man vertelde in de uit-
- de gemeente Surbiton (mis
schien kunnen ze wat dieper in
de archieven graven),
- een blad voor oud-strijders, ge
naamd 'Pegasus’ (misschien
kennen de lezers hem).
- een oud-strijders legioen (mis
schien is Bill lid) en
zelf zoekt op dit moment nog in
Anderlecht, in hoeverre daar het
spoor van Bill Moore nog kan
worden opgepakt.
"Maar dan moet wel één van
de kinderen meegaan. Ik ga
niet alleen...”.
■E-
zending: ”lk ben in 1952, 1953
en 1954 op vakantie geweest in
een pension in Surbiton (graaf
schap Surrey) in Engeland. De
eigenaar heette Bill Moore. Hij
vertelde me inderdaad, dat hij
tijdens de bevrijding in Zeeland
was geweest en dat hij toen kok
was”..
Het telefoonteam van ’’Adres
Onbekend” klom onmiddellijk
in de draad, maar de hoop
werd vrij snel de bodem in
geslagen: het pension be
stond niet meer, Bill Moore
woonde niet meer in Surbiton
en waarheen hij was vertrok
ken, was niet bekend.
Maar de kinderen en kleinkinde-
"SPANNING, AVONTUUR, HUMOR,
EEN PRIMA FILM VOOR TUSSEN DE 8 EN 80"
Veronxa blad
Tel. afspraken 01184-14533
Hobeinstraat 52 Vlissingen.
"FANTASTISCH FILMFEEST",
Parool
"Ga dat zien”.
Simon van CoUem. Simonskoop
afdeling abonnementen
Antwoordnummer 123
4380 VB Vlissingen
JETO.JMK
kl* JHWil
L
UOB.HMUBMLMI IMH WB
El I rSiUt UB -UM 3W12 Z1MB
LA
Wie is eigenlijk Bill Moore en
wat betekent hij voor me
vrouw Liplijn? Ze vertelt graag
nog eens het verhaal, dat ze
(op 6 januari j.l.) ook voor de
radiomicrofoon vertelde. Bill
Moore was een Engelse sol
daat van circa 21 jaar, die in
het najaar van 1944 en het
voorjaar van 1945 in Goes ge
legerd was. Toen de fronttroe-
pen doorstootten, bleef zijn
onderdeel (vermoedelijk een
verzorgend onderdeel) in de
stad achter. De dienstplichtige
militair was, met veel kornui
ten, gelegerd in een woning
Voor de bejaarde mevrouw Lip
lijn stijgt de spanning elke dag
In het voorjaar of in de zomer
van 1945 vertrok Bill Moore’s
onderdeel naar elders. Achteraf
bleek, dat de jongeman in de
Brusselse voorstad Anderlecht
was terechtgekomen en dat hij
daar was getrouwd. Hij was
zelfs vader van een dochtertje
geworden, want hij schreef aan
zijn’mam’ in Goes (die op dat
moment in verwachting was):
”Als het bij u ook een dochtertje
wordt, kunt u de kleertjes van
ons kind krijgen, als ze te klein
worden”. Tijdens de radio-
uitzending van "Adres Onbe
kend” gloorde er even hoop, dat
Bill Moore eenvoudig terugge
vonden zou kunnen worden.
Jn
een beetje. In haar kamer in het
Gasthuiszegtze: ”lk zou Bill
toch zó graag nog eens willen
zien. Als hij wordt gevonden, zal
de reisnaar Engeland misschien
wat te ver voor me zijn. Maar als
hij niet naar Nederland zou kun
nen komen, ben ik best bereid
om op mijn leeftijd nog naar En
geland te reizen”.
"We kunnen voorlopig nog voor
uit met het natrekken van aan
wijzingen, want we hebben na
de radio-uitzending 29 briefjes
met aantekeningen meegekre
gen. Er hebben veel mensen ge
beld”, zegt één van mevrouw
Liplijn's dochters, mevrouw
Zuidweg uit Biezelinge. De KRO
Vele malen heeft de nu
80-jarige mevrouw Marie
Liplijn-Boot uit Goes het te
gen haar kinderen gezegd.
Tien jaar geleden begon
één van hen serieus te zoe
ken naar de huidige woon-
en verblijfplaats van de En
gelsman. Tot op heden
bleef de speurtocht zonder
resultaat.
Een uitzending van het veelbe
lasterde KRO-radioprogramma
"Adres onbekend”, dat ge-
presnteerd wordt door Anne van
Egmond, bracht een sprankje
hoop. Maar intussen is het spoor
doodgelopen in Engeland. ”lk
kan eigenlijk niet precies zeg
gen, waarom ik die jongen zo
graag nog eens wil terugzien.
Maar naarmate ik ouder word,
wordt het verlangen sterker. Hij
noemde me destijds gewoon
"mama”. En ik beschouwde
hem als mijn eigen kind. Zoiets
vergeetje natuurlijk niet”, zegt
mevrouw Liplijn. "Het was een
verschrikkelijk lieve jongen”.
’’Bovendien hebben we in de
tijd, dat hij bij ons over de vloer
kwam, ontzettend veel aardig
heid van hem gehad. Ik durf wel
te zeggen, dat hij ons in 1944 en
1945 door de oorlog heen gehol
pen heeft. We hadden niks.
Geen geld, weinig eten. Dankzij
hem zijn we gezond de winter
doorgekomen”. "Kort na de oor
log hebben we nog contacten
met hem gehad. Hij woonde
toen in Anderlecht (bij Brussel).
De brieven, die hij ons toen ge
schreven heeft, zijn we later al
lemaal kwijtgeraakt. We hebben
ze nooit meer teruggevonden.
En Bill is daardoor ook uit het
zicht verdwenen. Maar mijn har-
tewens blijft, om hem ooit nog
eens terug te zien. Hij moet nu
65 of 66 jaar zijn”.
-jaa
aan de J.A. van der Goeskade,
links naast de voormalige bur-
gemeesterswoning.
Het gezin Liplijn woonde achter
de bebouwing van de Van der
Goeskade/Kleine Kade, name
lijk in de toenmalige Mattheus
Smallegangebuurt, een woon
wijk met kleine, lage huisjes,
waarin eenvoudige mensen
woonden. Toen de bevrijders
nog maar pas in de stad waren,
sprak Moore de (toen) 10-jarige
Marietje Liplijn aan. "Heb jij een
vader en een moeder? Mag ik
dan met je meegaan?” Hij
kwam, hij is blijven komen en hij
is nooit meer uit de herinnering
geweest... "Het werd door de
Engelse legerleiding sterk aan
bevolen, dat de soldaten een be
vriende familie (een 'tweede
thuis') zouden zoeken, waar ze
in hun vrije tijd wat nestwarmte
zou kunnen vinden. Zo haalden
veel Goese families (vaak on
danks hun armoe) een Engelse
of Schotse soldaat in huis.
Bill Moore was kok bij zijn onder
deel. En hij liet het gezin Liplijn
daarvan altijd dankbaar meepro
fiteren. Alle overschotten uit de
keuken bracht Bill 's avonds
stiekem mee naar de Smalle-
gangsbuurt: boter, witbrood,
kaas, biscuits, vlees. "We wa
ren er vreselijk rijk mee. Het was
voor ons zo moeilijk om aan eten
te komen. We waren erg gehol
pen met wat hij meebracht.
Maar afgezien daarvan: hij was
óók van harte welkom, omdat
het zo’n lieve, zachte jongen
was. Een schat. Hij werd dan
ook opgenomen als onze eigen
zoon. De kinderen (vooral Ma
rietje) waren dol op hem”.
’’Hij kwam dagelijks, meestal
's avonds, maar soms ook tus
sen de middag. Ik zie hem nóg
met zijn schoudertas(die altijd
half opz’n rug hing) binnenko
men... Al word ik 100 jaar, dan
herinner ik me dat nóg. Ik
denk, dat ik dagelijks aan hem
4^^
PZC
(VB t/m dinsdag
Ganzepoortstraat 9
ren van mevrouw Liplijn hebben
nu aan de oplossing van het
mysterie geroken. Ze voelen dat
ze ’warm’ zijn. Er is nu een cor
respondentie op gang gekomen
met:
Tijdens de bevrijding van ons land was Bill Moore ruim een half jaar
gelegerd in de linkse van deze drie statige woningen aan de Van der
Goeskade.
