hfc’ s
■W'
SNUFFELMARKT
zaterdag waar terug la Goes
g
W53
deze i
aantrekkelijke
ADVERTENTIES
I
Anna Polderdijk (79) en
i r
de hoogwaardigheidsbekleders:.
150
r
f.
massee
I 1
SHARP MICRO-
COMPUTERS
i
11
MM
SMUL ui»
ML X «r» Y
WÉÉR NIEUWE COLLECTIES, EN WÉÉR VQ0RDELIG!
I Uw partner voor
[aanbouwkenkens I
J?
12.90
O
I
t
weekblad t
28.50
39.50 90 cm breed pen groot st offen succes!
El
TA
«Ti
r>
y
Donderdag 28 oktober 1982 - 34e JaargMC M. 42
i
d
:.l
r/r
Grote Marta 8,
i
en
en
LANGE KERKSTRAAT 44 GOES
s
4
I -
4
i
Ome war Ut* uxex
cmutwum moor K«n»w»naCY
roskam bv
OAMPOORTWtQa
emaw mooclburo
I
I
- '*WF<
GERUWDE STOFFEN
wéér nieuwe dessins en
combinaties!
90 cm breed
(ook in
f.
L
1 Werd te |9k
i:
*5-
êf wit
-
Waarom Ik?
Grenzin
KNIPPATRONEN
BURDA, SIMPLICITY
m "KUK EN KNIP"
(Van één onzer redacteuren)
HEINKENSZAND - Staatshoof
den, vorsten, ministers, ambas-
sadeurs, generaals: mevrouw
Anna Polderdijk uit Heinkens-
zand heeft ze allemaal gespro-
ken.
Qp het laatst was ze in die
kringen een zó bekende ver
schijning, dat ex-koningin Ju
liana haar op een goede dag
begroette met de woorden: „Zo,
mevrouw Polderdijk, bent u er
óók weer?”
Kttp HHwÉrachtM
PiblIdtMt
DIOLENWOL
bedrukt in prachtige
dessins; -
1 50 cm br. 24.50
STOFFEN voor langt
JAPONNEN: prachtig» caiactiec
in fluweel, taffet, crêpe, Moiré
en couture-stoffen
Spaarlljn
ll XodkmuU
JM. ALCANTARA f GERUWDE STOFFEN FLANNELS
de modestof van dit seizoen, wéér nieuwe dessins en in wol-(X>lyesther en
1 50 cm breed 29,50 combinaties! zuiver scheerwol van AaBe,
1 50 cm breed 22.50
k
aTaROSE
5::
f
:o-.
I
■-
!t
J
to*
J
sn
L
Or. A F. PhUipaatraat 11 M
Oom. telefoon 21222 K
WSI
voor mij da kennismaking met de
■4
f-
i
L»
•■«gfer
i
TMP00W1B9 >8141*
t
E
I
I
Op de snuffelmarkt staan straks, ak
dus de organisatie, ruim 200 kramen.
Oe markt is geopend van 9 00 tot
4
4
I
t
r
4
zaten veel onderduikers. Onnoemelijk
veel zSIfs. Twee ambtenaren van hot
toenmalige ministerie van Kunsten oh
Wetenschappen uit Den Haag kwa
men in Zeeland regelmatig geld uit»
betalen en zo logeerden dan vaak op
Eenvoudig te
bedienen en nog
betaalbaar ook
Tijdelijk compleet
vanaf 1.175.-
exd. b.t.w.-.
Bezoek onze show
van 2 t/M 5 nov.
een periekte admi
nistratie,
oen voorrond/
inkoopsysteem,
eencBanten-
systeem mét adree-
eeermogeüpt-
heden enz ena
I
I ■00
Openluchtmuseum te Arnhem. Anns
Polderdijk trad doorgaans op als
chef rreq.dne-
Samen met pnmiar Van Apt en d/ens
echtgenote.
V
ij
markten Niet alleen Willem Duyn vro
lijkt de bezoekers met oen optreden
op. Er Is In het programma ook plaats
Ingeruimd voor Rob Meyer. Verder
kondigen de organisatoren de komst
Vijf jaar geleden kreeg ze echter een
grote teleurstelling te verwerken Ze
had de waarschuwende signalen, die
haar hart uitzond, In de wind ge
slagen. Daarvoor moest ze de tol
betalen. Ze klapte in elkaar en moest
het klederdrachtswerk voorgoed op
geven.
„Tja. het was ook wat al te gek ge-“
worden,".bekent ze achteraf. „Er wa
ren tijden, dat we elke morgen een
show gaven Soms gebeurde dat zelfs
drie maal per dag. Dan moest Ik
steeds tien man aankleden en dan
r-
Samen met Alexander Hafgae echh
genote. L/nfta* Jan Boonman.
via de mikrofoon ook nog uitleg
geven. Dat houdt geen mens vol.
Maar ja. tot die konklusie ben ik pas
gekomen, toen het al te laat was.”
Vorig jaar werd echter de zwartste
blsdzijde in haar leven opgeslagen.
Toen overfeed haar man Paul, die
haar in alles hielp en stimuleerde. De
klap kwam hard aan. De fikse kor-
I «ts
•us»* hst OM»r
matsm 36 44
Iv
Anna Poldardijk ve/e jaran geladan In
protaatantsa boarandracht.
Anna Pofdardifk vóór haar statlonnatfa
van Hainkanazand.
In de moeilijkste momenten greep ze
vaak naar de fotoboeken, waarin haar
mooiste herinneringen aan een ar
beidzaam leven zijn vastgelegd. Vaak
snapt ze nóg niet, hoe het zo alle
maal gelopen is. „Ik heb een prach
tig leven gehad Ik heb me vaak be
voorrecht gevoeld Maar waarom viel
het mij steeds ten deel? Ben ik dan
zo'n bijzonder mens? Ik heb altijd de
zonnekant van het leven meegehad.
Dat zat er gewoon in voor me. Boven
dien had ik natuurlijk vóel verstand
van klederdrachten. In dat opzicht
durf ik mezelf best wel een oude rot
In het vak te noemen. Maar ja. d*r
lopen méér Zeeuwen rond in boeren
goed. Er zijn méér mensen met mooie
toen de oorlog voorbij was. zorgde Iedereen kon hier zijn benen onder
het Openluchtmuseum ervoor, dat er de tafel steken. Er stond altijd een
bij feestelijke gelegenheden dames stoel klaar. Vooral toen de film „De
zilveren schaats van Hansje Brinkers'*
werd opgenomen, wemelde het hier
van de Amerikanen."
Willem Duyn laat zich aanstaande
saterdag horen op de Goaea snuf-
felmarkt De snuffelmarkt la weer
terug ven een wat langer durende
zomervakantie
Vorig jaar was de snuffelmarkt bij aan van do vereniging van Maastrichta
voel inwoners van Goeo en mensen
daar buiten érg populair. Do over
dekte markt in de veilinghallen trok
veel bezoekers Ook voor do huur van
oen kraam bestond het vorig seizoen
Zelf hecht ze veel méér belang aan
haar werkzaamheden ten dienste van
de Zuidbevelandae klederdracht.
doloos over verbazen," zegt Anna.
Het begon eigenlijk'allemaal In do
oorlog 1940-1945. In de provincie
sto. Maar mijn man Paul dweepte
mot de roome-katholloko dracht
xAardewerK die zestien kramen ge
bruikt om haar aardewerk aan te prij
zen. Liefhebbers kunnen hot aarde
werk bekijken, maar er kan ook ge
ruild worden De kramen vormen oen
voel belangstelling De veilinghallen klein gedeelte van hot totale aanbod,
waren alle uitgaven dik bezet.
Zaterdag 30 oktober gaat do markt In
dezelfde veilinghallen weer open. Het
Is dan do eerste uitgave van zoo 17.00 uur.
I
het moeilijkste jssr van haar leven
door. 4^
Ze is nu kwetsbaar geworden. Breek
baar bijna „Bovendien had Ik vroeger
een feilloze memorie. Alle details,
woorden, mensen en gezichten kon
ik me zonder mankeren herinneren.
Van tientallen jaren terug. Dat Ie nu
ook rhinder aan hot worden,” zegt zo.
„Het Ie oen verschrikkelijk zwarte
portode, waarin je van bepaalde
begrijpende mensen erg voel steun
krijgt Maar Ik heb méér dan ooit
ervaren, dat je de ware troost niet
van mensen moet verwachten, maar
ven God.”
drachten bij. Dat deed het leuk tegen
over de buitenlandse gasten. Hoe
vaak zijn we niet bij Verolme ge-
weeatl En Ik droeg bij die gelegen
heden altijd mijn Zeeuwse kostuums"
De organisatie van de Nederlandse
klederdrachtpnshow was altijd in han
den van de heer Duyvetter. hoofd van
Anna Polderdijk (Inmiddels 79 jaar)
heeft aan al die ontmoetingen geen
kapeones overgehouden. Ze praat
over de groten der aarde, alsof het
goede bekenden van haar zijn. Som
migen zijn dat dan ook.
„Ala ik daarover wel eens praat met
de mensen in het dorp dan geloven
ze me soms niet Dan denken ze, dat
het me naar het hoofd is gestegen".
Haar 17 plakboeken vormen echter
het sluitende bewijs ze is - in haar
klederdracht - vaak op de foto gezet
met staatshoofd-zus of ministenzo.
Anna Polderdljk-van Loenhout is
oen zeer markante Zuirfbevelandse.
Ze woont al móór dan vijftig jaar
op hot stationnetje van Helnkens-
zand. Zo ging In alle kranten en
tijdschriften de wereld over als de
eerste en enige vrouwolljke sta
tionschef. Dot Is ze echter nooit
geweest...,.
II
Sinds de oorlog kon er in binnen- of
bulten lend (dat wil zeggen binnen
Europa, want ook Anna kende haar
grenzen) geen groots opgezette ope
ning, ingebruikname, tewaterlating of
andere manifestatie zijn, of ze ver-
„Ik weet nu nóg niet, aan wie die
mensen van Kunsten en Wetenschap
pen geld kwamen betalen. Misschien
hebben ze het verzet wel gefinan
cierd. Eén van de twee was hoofd van
hot Openluchtmuseum in Arnhem. Hij
drachten en onderdelen daarvan op gaten van de wereld. Er ging geen
Haar werk was altijd bijzonder publl-
citeitsgevoeiig. Klederdrachten-ambas-
i sadrice en quasi-statlonachef: dat
dood het goed bij journalisten uit
i binnen- on buitenlsnd. „Och!*, roept
Anna uit, mot oen gebaar van „Hoe
kan je d*r naar vragen*. „Er zijn zo
veel journalisten hier op hot station-
kocht voor zijn museum veel kleden netje geweest. Uit alle hoeken on
samen met Alexander Haig en diens
echtgenote. Haig was toen nog op
perbevelhebber van de NAVOstrijd-
krachten In Europa Later werd hij
minister van buitenlandse zaken van
de Verenigde Staten.
togonwoordigde Zeeland. En als zo - „Ik praatte met de koningin op pre
hear kano schoon zag, dood ze gauw - cies pj» fr nu met u
slotte opk maar een gewoon mens.
Je moet alleen wel de vereiste be
leefdheidsvormen In acht nomen. Je
Maar dat was geen wonden daarin
had hij me als meisje leren ken-
het stationnetje van Helnkenszand,
waar de deur van Anna en Paul Pol
derdijk voor iedereen open stond.
heeft gebracht. „Ik vermoed, dat het
oen Amerikaan is geweest Maar dat
mysterie is nooit opgelost. Maar wat tI
maakt het uit? Ik heb toch een prach-
tig leven gehad? Ik zou graag eens m M
kontakt komen met iemand, die over
mijn leven oen boek zou willen achrlj- H
ven. Te beginnen bij mijn geboorte on B
te eindigen op dp dag van vandaag
Weet u iemand?"
I.
Anna Polderdijk woont al óónsnvijftig
jaar op „haar” station nette van Hein-
konszand. aan de apooriijn vanuit het
Sloe-gobied naar Goes. Ze mag er
van de Nederlandse Spoorwegen
blijven wonen tot haar dood „Ik ga
hier nooit weg," stelt ze onweerleg
baar vaat. „Kijk eens. hoe vrij Ik hier
woon. Ik heb 27 ramen en deuren om
me hoen. Zoveel vrijheid vind ik nor-,
gons Aio ik hier ooit weg zou moeten,
beul ik me dood.*"
'V
Ik hielp hem daarbij vaak met mijn week voorbij, of er kwam wel een
plaatselijke kennis van zaken,” aldus Hot was wel oen beetje onze
Anna. eigen schuld. We waren erg gastvrij.
„Nou, en zo ben ik erin gerold. Want
$*tZO*M UN tUXM MBUAkHs
dU wuma hier «NT.
De micro-compu
ter geeft nu ook
hetnetoete
bedrijf, de vrije
beroepen en de
middenstand de
kans om ta profit*-
ren van al die com-
piórcoofdaian
zoal»
mevrouw Polderdijk,
óók weer?”
-
>r jss&k
het Openluchtmuseum ervoor, dat er de tafel steken. Er stond altijd een
bij levsiviqne goivvvnrivuwn uaniva
in Nederlandse klederdrachten kwa
men opdraven. Er kon in de jaren '60
bijvoorbeeld geen schip te water wor
den gelaten, of er moesten kieder-
„ik stempelde wel altijd voor de ma
chinisten de vrachtbrieven of ais er
.treinen met aardappelen of uien ver
trokken. Dat was opk mijn werk voor
de NS. Maar stationschef ben ik nooit
geweest Ik zwaaide vaak naaf de
machlniaten. Dat wel."
de afdeling klederdrachten van het
Overigena Is Anna Polderdijk er nooit
spullen. Waarom was uitgerekend achter gekomen, wie nu eigenlijk het
voor mij de kenniamaking met de van „de enige vrouwelijke
groten der aarde weggelegd? Ik weet „Persoonlijk vend Ik de Zeeuwse stationschef qp aarde' m de wereld
het niet hoor, Ik kan mé daar eln- proteetantae dracht altijd de mooi-
wat za niet laten kon: even een paar zit te praten," vertelt ze. „Za ie ten-
betedHc woorden wisselen met be
kende personen. En als het effe kon,
zich ook met de betrokkene laten
.fotograferen. Eén van haar laatste moet nooit zélf beginnen te spreken
■foto's uit haar aktieve leven als „kle- tegen een vorstelijk persoon. Je moet
;derdracht-ambassadrice" toont Anna wachten tot je aangesproken wordt.
Vraag me nou niet of dat etikette is.
Daar weet ik niks van. Ik weet alléén,
1 dat je tegenover hoogwaardigheids
bekleders de nodige bescheidenheid
in acht moet nemen” daatheid en de avonturiersgeest vloei
den uk haar weg. Haar geest had
eigenlijk geen zin meer. Ze maakte
bent u er
"iUKI
