BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
Goed Nieuws...!
belangrijk verbeterd.
PRESTO PROBAAT
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIjDAGAVOND.
Telefoon 2L
50895
Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
0 U krijgt in de toekomst iederen dag een cou
rant, in plaats van tweemaal in de week.
0 De naam „Breskensche Courant" blijft be
houden. Hij zal in den kop van de „Vlissing
sche Courant" worden opgenomen.
0 Mocht U onverhoopt een ongeval overkomen,
dan is U als abonné tevens verzekerd tegen de
geldelijke gevolgen daarvan.
FEUILLETON
Hst gshsim opgelost.
Binnenland
VOOR WAS EN VAAT
48ste Jaargang
Vrijdag 17 Februari 1939
Nummer 44l5
ABONNEMENTSPRIJS:
Per doe maanden I 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1 40
Franco per post
Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
--és
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels f0,75. Iedere regel meer 10; 15. Ingez Med 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels I 0.40 (bij vooruitbetaling)
Er gaan praatjes over de „Breskensche Courant". Men zegt, dat
zij opgeheven wordt, maar „men"heeft het mis. En niet
zoo'n beetje ook
De „Breskensche Courant" wordt niet opgeheven, maar juist
Met ingang van 1 April a.s. gaat ons blad namelijk over aan de
„Vlissingsche Courant".
Wat dit beteekent Wij zullen U enkele voordeelen opnoemen
0 Een dagblad kan, met zijn moderne machines
en journalistieke relaties, natuurlijk beter en
uitvoeriger nieuws brengen, dan wij dit tot
dusver konden doen. U krijgt dat betere dag
blad straks thuis
0 U wilt weten wat in Uw eigen woonplaats ge
beurt Wij zullen het U in de toekomst Iederen
dag vertellen. Het plaatselijke nieuws zal uit-
stekend en uitvoerig worden verzorgd. In alle
dorpen van Westelijk-Zeeuwsch-Vlaanderen
hebben wij eigen berichtgevers
Het is eigenlijk overbodig te vragen, of U na 1 April als abonné
iederen dag de Vlissingsche Courant/Breskensche Courant wilt
ontvangen. U krijgt een veel beter blad en iederen dag. Dus
dat spreekt vanzelf.
Vult U onderstaanden bon dus even in De bezorger komt hem
Dinsdag terug halen; en wilt U den bon dan ingevuld klaar leggen?
Als U de „Breskensche Courant" per post ontvangt, wilt U den
bon dan even in een open envelop met 1 '/2 ct. postzegel terug
sturen zonder postzegel mag desnoods ook.
Ondergeteekende (naam invullen)
Wonende (straatnaam en huisnummer)
Te (plaatsnaam)
zal de „Breskensche Courant" gaarne als abonné blijven ont
vangen, wanneer deze van 1 April af door de „VLISSINGSCHE
COURANT" wordt uitgegeven.
Handteekening
Den Heer E. BOOM-BLIEK
te Breskens.
Naar het Engelsch.
20.
In minder dan geen tijd hadden ze
haar den met sneeuw overdekten
mantel uitgetrokken en in een gemak-
kelljken stoel bij den haard gezet.
Trek jij haar schoenen uit.
Stephen, commandeerde Tante.
En hij, die gewoon was, orders te
geven, gehoorzaamde met de grootste
gewilligheid.
Madge lag achterover geleund te
genieten van al die vriendelijkheden
en ze trachtte hen te bedanken, maar
was nog niet bij machte door ver
moeienis en uitputting.
Ik zal haar een kop bouillon
halen, Stephen. Let jij goed op haar,
terwijl ik weg ben.
Dit deed hij dan ook.
Liefste, fluisterde hij. zeg eens
even, als je kunt: ben je op de vlakte
verdwaald? Je bent uren lang uit ge
weest, naar ik hoor.
Neen, ik ben niet verdwaald;
Kinder Herstellings-
en Vacantiekolonies.
o
(n.s.J Men heeit met aandacht, ja met
ontroering geluisterd naar de rede van
H.M. de Koningin over de morele en
geestelijke herbewapening.
Ieder onzer heeft bij zich zelf het
besluit genomen, indien enigszins mo
gelijk, zijn steentje bij te dragen tot
leniging van de nood van zijn landge
noten, die onder de druk der rijden
zuchten.
En dat bijdragen kan in zo veel ver
schillende vormen geschieden, dat wij
U willen wijzen op één wijze, die zeker
ieders sympathie zal kunnen wegdra
gen en wel de volgende;
In Nederland bestaat n 1. een ver
eniging: Het Centraal Genootschap voor
Kinder Herstelllngs- en Vacantiekolo
nies, welke vereniging ten doel heeft
zwakke kinderen, die behoefte hebben
aan bos- of zeelucht, aan goede voe
ding en verzorging, kortom aan alles,
wat dergelijke kinderen ontbreekt, op
te nemen voor een bepaalde periode,
meestal van zes weken, in een der
koloniehuizen.
Duizenden zwakke kinderen hebben
hiervan al geprofiteerd; als bleekneus
jes gingen ze er heen, gebruind en
stevig kwamen ze terug; voorbeelden
van Herwonnen Levenskracht.
U voelt, wat dit zeggen wil. voor
het kind zelf, voor de ouders en niet
het minst voor de gemeenschap.
Immers, waar in de jeugd de grond
slag gelegd wordt voor kracht en weer
stand, daar zullen als regel op gevor
derde leeftijd ziekten e.d. geen vat
krijgen op zulke personen en zal de
gemeenschap bewaard blijven voor
het verlenen van steun aan hen, die
misschien dan reeds een gezin gevormd
hebben.
Het streven van deze vereniging is
dus in elk opzicht preventief: maak
het kind gezond en krachtig en pluk
daarvan de vruchten, als ze ouder ge
worden zijn.
Breskens heeft sinds een jaar een
onderafdeling van deze nuttige vereni
ging. Velen in onze gemeente wisten
dat wellicht nog niet.
Daarom herinneren wij er U hierbij
even aan.
Ook Breskens telt zwakke kinderen,
voor wie het een zegen zou zijn, als
ze eens een periode konden meemaken
in een der koloniehuizen.
de hond liep van mij weg. Ik was er
zeker van, dat hij Mrs. Fleming zou
gaan opzoeken. Daarom volgde ik
hem.
Nog één enkel woord: heb
haar gevonden?
Ja, Stephen.
Wat heerlijk, om zich door haar
met zooveel teederheid bij den voor
naam te hooren noemenl
Nu niet meer praten, was al
wat hij zei. Geen woord meer, tot je
bekomen bent. Vooral goed leunenl
Hij vleide haar nog gemakkelijker
neer en kuste haar op het bleeke ge
zichtje, wat een blos te voorschijn
riep. Zij verzet'e er zich niet tegen.
Ik dacht niet, dat je vanavond
al thuis zoudt komen, zei ze.
Ik kon geen oogenblik langer
wegblijven, Madge. Er is iets gebeurd,
waardoor ik zeker was, dat je mij
noodig had. Ik zal je later wel ver
tellen. wat 't wasl
Hier ben ik, zei Tante Anne
opgewekt en kwam met een kop ster
ken bouillon aandragen.
Zij was ook zeer verlangend om te
hooien, waar Madge was geweest;
maar ze was misschien nog wat
bescheidener dan haar neef. Toch was
zij degene, die de leiding had. Ze
zond Stephen weg, om zich te ver-
kleeden, zij zou intusschen voor
Madge zorgen.
Uit de aard der zaak kost het uit
zenden van dergelijke kinderen geld.
Onze afdeling telt nog maar 70 leden
veel te weinig om iets te kunnen
bereiken.
De contributie bedraagt 50 cent mi
nimum per jaar. Wiit u uzelf het heer
lijke gevoel ontzeggen iets voor uw
medemensjes gedaan te hebben, voor
1 cent per week?
Het spreekt vanzelf, dat, mocht u
die bijdrage enkele malen willen ver
groten, wij u hier zeer dankbaar voor
zouden zijn, want onze kas is, en dat
kan u niet verwonderen, gezien de
korte bestaaustijd van onze afdeling,
zeer karig voorzien. En wij wilden zo
heel graag deze zomer enkele kinderen
uitzenden.
De kosten hiervan bedragen i 70
gld. per kind. Van bevoegde zijde ver
namen wij, dat hier zeker kinderen
zijn, voor wie een verblijf in de kolo
niehuizen zeer wenselijk zou zijn.
Er wordt vaak gezegd: Nederland is
klein en bovenal Is het klein in alle
dingen, waarin een land klein kan zijn.
Men denkt dan aan de talloze hokjes
en vakjes, waarin ons volk wordt on
dergebracht en gesplitst. Maar Neder
land kan ook groot zijn en heeft dit al
vele malen getoond als het ging om
de grootste mensenphcht, de naasten
liefde.
Het Centraal-Genootschap huldigt
dit „grote" standpunt; Kinderen van
de leerplichtige leeftijd, van welke rang
of stand ook, van iedere godsdienstige
gezindheid, kunnen worden opgenomen.
Dat is Nederlands in de ware en goede
betekenis van het woord.
Welnu, medeburgers, u, die kinde
ren heeft en u, die ze niet heeft of
niet meet heeft van de door ons ge
noemde leeftijd, helpt ons, volgt de
ingeving uwer harten en gedenkt het
woord van onze Landsvrouwe; „Draagt
elkanders lasten."
Gaarne zullen wij u als lid noteren;
gaarne zullen we u inlichten, zo u dit
wenst; volgaarne zullen we u in onze
vereeniglng opnemen om gezamenlijk
een stukje menselijk leed te helpen
lenigen, om te ijveren en te werken
voor een krachtige en gezonde Bres-
kense jeugd.
Mogen deze woorden weerklank
vinden in veler harten I
G. C. J. de Pree, voorzitter
P. M. v. Luijk, secretaris
J. v. d. Sande, penningmeester
Mej. J. v. Luijk
Iz. Maas
J. v. Dljke
J. de Groote
Breskens, 31-l-'39.
leden
Boekenweek 1939.
25 Februari—4 Maart.
Men schrijft ons:
De jaarlijks terugkeerende Boeken
week is in ons land reeds bijna een
traditie geworden en een goede en
aangename traditie. Een week lang
beijveren over het geheele land de
boekhandelaren zich om met tal van
middelen het Boek in al zijn aspecten
aan het publiek te toonen. Waarom
dit toch eigenlijk noodig is?
Dirk Coster schreef eens: „De
mensch denkt dikwijls dat hij zijn le
ven best kan volbrengen zonder de
hulp der bestaande literatuur, der be
staande boeken. Wat hebben ze met
boeken te maken? Ze hebben hun
leven, ze hebben hun zaken. Ze heb
ben er geen tijd voor. En ze zijn
zelfs trotsch erop geen tijd ervoor te
hebben. Ze vinden dat een bewijs
van mannelijken en zakelijken ernst.
En die menschen vergissen zich niet
alleen op komische, maar zelfs op
zielig onzakelijke wij2e. Ze weten zelf
PRESTO ZEEPPOEDE^^CHT^c^PE^P^
(Ingez. Med.)
En dit deed zij op de meest doel
matige wijze. Ze gaf haar het kopje
bouillon met een stukje geroosterd
brood, maar niet te veel, want al heel
spoedig zou er gegeten worden. Ze
hielp de patiënt in een warmen peig
noir en zoo zou ze nu aan tafel zit
ten: niemand, die het haar kwalijk
nam.
Zoodra zij genoeg gegeten heeft,
dat jij tevreden over haar bent, en jij,
Stephen dat ik tevreden ben over
jou, zullen we luisteren naar wat
Madge ons te vertellen heeft. Maar
vóór dien tijd mag ze geen woord
sprekenl
Nog nooit had het drietal zoo stil
aangezeten. Niet dat ze zoo weinig
opgewekt waren, maar ze voelden
zich te veel overstuur.
Madge verlangde er naar om haar
geschiedenis te mogen vertellen en
het was weer Tante, die het sein gaf,
om naar den salon te gaan.
Toen ze daar gezellig bij het vuur
gezeten waren, vroeg Madge gedwee;
Mag ik nu beginnen?
Als de dokter dacht, dat ze er
nooit lieflijker had uitgezien, dan was
dit toch niet, doordat hij zooveel
voor haar voelde, maar het was een
feit.
Eenvoudig vertelde ze haar geschie
denis en toch zóó, dat iedere bijzon
derheid tot haar recht kwam.
Waar kunnen die ellendelingen
toch heengereden zijn? barstte Tante
Anne uit.
Ik denk, dat ze naar Liverpool
zijn gegaan, om zoo gauw mogelijk
naar Amerika te ontkomen, meende
Stephen.
Het kan mij niets schelen, waar
ze heengegaan zijn, of wat ze doen,
als ik maar kan uitvorschen, waar ze
mijn vader hebben heengebracht en
of hij levend of dood is. Die onzeker
heid is zoo iets afschuwelijks! Wat
moeten wij nu verder doen?
Op deze laatste vraag gaf Stephen
geen rechtstreeksch antwoord, maar
hij zei. dat hij voor alles zorgen zou
en dit was haar voldoende.
Toen hij even later de dames een
oogenblik alleen liet, waren zij over
tuigd, dat dit was in verband met
hetgeen Madge zoo juist verteld had.
Toen hij terug kwam, viel het hen
op dat hij er moe uit zag Vooreerst
had hij dien dag een lange reis ach
ter den rug en dan had hij ook veel
emoties doorstaan. Dus commandeerde
Tante Anne: Alle drie naar bed!
Madge had er al een paar uren ln
moeten liggen. Zij zelve had een
slaap o, dat ze haast niet meer uit
de oogen kon zien I
(Wordt vervolgd).
