BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. 31 Januari '39 Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens FEUILLETON Hst gshsim opgslost* Een droeve uittocht. 48ste Jaargang Dinsdag 31 Januari 1939 Nummer 4410 ABONNEMENTSPRIJS: Per drie maanden I 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I 1 40 Franco per post Buitenland per jaar I 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer 10; 15. Ingez. Med 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels 0.40 (bij vooruitbetaling) Bij den eersten verjaardag van H.K.H. Prinses Beatrix. door Guus Bectem Jr. Is dat alweer een jaar geleden? Die dag, die ons zoo innig heugt, Waar heel het land voor heeft gebeden, In dankbaarheid, en groote vreugd? Een mijlpaal waar ons woelig leven Héél even voor werd stilgezet, Om uiting aan dien vreugd te geven Door jübel of een blij gebed Een Vorstenkindje was geboren, Zoo lief, zoo teer, zoo wónder-klein, En él 't geluk, een mensch beschoren, Kon haast al niéttoereikend zijn I Een Vorstenkind, aan Liefd' ontsproten, 't Geluk van èlken menschendroom Begroet met lulde vreugdeschoten. Een loot, aan den Oranjeboom! Het gansche rijk was één vervoering, Was één gedachte, één geheel, En menig voelde, met ontroering, Iets trillenin z'n eigen keel I 0 Een jaarl de dagen werden weken, Een óók de weken groeiden aan, En élke foto werd bekeken, Die in de kranten kwam te staan. We zagen 't leven ópenbloeien, En d' éérste jubel stilgelegd Ging over in gestadig groeien Van onze liefde, trouw en hecht. Een Vorstenkindje was geboren, En in het hart door arm en rijk Als 't liéfste kindje uitverkoren Van stad en land van dorp en wijk o Zóó kwam de maand, vól blijde tonen, Die tóch al 't mooist ons is, misschien? De Meimaand het geduld beloonen. Om ons Prinsesje zélf te zien! In zonneglans en gouden toover, Zóó reed zij naar dien ouden kerk, Temidden van den teeren loover En niéuwen pracht, in tuin en perk En in Haar schoonste Moederweelde, Hield de Prinses Haar Kind omhoog En 't was, alsof Zij met óns deelde, Dat jónge leven oog in oog 0 Naar het Engelsch. 15. Zooals ik je daar alles hoor be schrijven, lijkt het mij een geval van zenuwzwakte. Maar ik zal er beter over kunnen oordeelen, als ik haar gezien heb. Haar zenuwgestel heeft toch geen schok gehad? O, ja, dat wel, maar daarna was ze heel goed. Toen is ze enkel wat geschrokken. O, Jack, Jackl Daar heb je nu al zoo lang gepraat en het voornaam ste heb je nog achterwege gelaten! Hoe wist ik nu ook, dat je dit juist het voornaamste zoudt vinden? Ik verzeker je, dat ze er niet meer dan een uur door van streek is ge weest. Bovendien Beste kerel, je hebt mij nog niet eens verteld, wat die schok was en wanneer die heeft plaats gehad! Reeds was Jack op het punt te antwoorden, toen er een dame op een fiets kwam aangereden en zij Ja, 't is alweer een jaar geleden, De maanden rij'den zich gestaag, Dat eerste jaar 't is zoét vergleden, En wéér is het dus feest, vandaag! Wat valt er feitelijk méér te zeggen Dan, wat ik hier al heb gedaan? Dan nóg den nadruk eens te leggen Hoe wij hier allen, samengaan En armen, rijken, grooten, kleinen Slechts déze vrome wensch vervult: Dat steeds de zón al mogen schijnen, Dit leven, koésterend omhult! Dit leven dat wij mét ons dragen, Gelijk een kostbaar, mooi bezit, En waarvoor Holland, alle dagen, Aan God, om rijken Zegen bidt! Nu de rechtsche troepen van Fran co Barcelona hebben bezet en verder oprukken, vluchten de bewoners van Catalonië naar de Fransche grenzen. Deze stroom van vluchtelingen neemt steeds grootere afmetingen aan. Decorrespondent van de N. R. Crt. te Parijs telegrafeerde Zaterdagavond aan zijn blad: De correspondent van de Paris Soir ten Noorden van Barcelona beschrijft hoe de vluchtelingen naar Frankrijk stroomen. De weg moet de drukste van de wereld zijn. Alleen met aanhoudend toeteren en rukken aan de sturen is het mogelijk vooruit te komen. Daar toe is geduld vereischt, het uitdeelen van sigaretten en vloeken om de zenu wen te bedaren. Het kluwen waarin de auto's telkens vastraken, wordt verer gerd door de kudden, die van de ber gen naar beneden komen, de oude vrouwen, die met verwilderde oogen tusschen de wagens opduiken en de kinderen in de greppels met aldoor het gevaar boven het hoofd. De ordedienst beschikt overeen soort machinegeweren. De massa is even dicht als bij het uitgaan van een schouwburg en men rijdt zonder licht. Op de bruggen wil len alle rijtuigen tegelijk passeeren, waardoor onontwarbare opstoppingen ontstaan, die het noodig maken er een over de leuning te gooien, om zich een doortocht te banen. Zoodra er één wa gen stilstaat wordt aan duizend of tien duizend remmen getrokken. Als de nacht valt, vlammen over^de vlakte overal vuren op als in een Sint Jansnacht tusschen brandende braam- beiden onmiddellijk zagen, dat het niemand anders dan Mrs. Derriman was. Ze stapte af en Derriman stopte. Stephen Harcourt zag onmiddellijk, dat ze heel wat veranderd was, sinds hij haar het laatst gezien had. Niet dat ze bijzonder bleek of mager was, maar haar gezicht miste de levendig heid en opgewektheid van vroeger. Wat waren jullie ernstig aan het redeneeren? zei ze. Harcourt heeft mij zooveel te vertellen, kindje! Je moet niet verge ten, dat we elkaar in zoolang niet ge zien hebben. Maar dan 2ullen jullie na den lunch het gesprek maar moeten voort- Zetten, meende Nelly Derriman en stapte weer op Gaat nu maar gauw meel En ze fietste voor hen uit, ter wijl Derriman het paard het sein tot vertrekken gaf. Nu geen woord meer over haar, tot we volkomen zekerheid hebben, met ons beiden te zijn, waarschuwde Harcourt op zachten toon. Zenuw patiënten zijn altijd achterdochtig. Houd je het dan voor een ze nuwaandoening? Zeker. Dat kan ik zien aan haar oogen en haar schichtige bewegingen. Maar hier zijn wij er! bosschen. De hooge vlammen verlich ten de Spaansche tragedie. Hier rus ten kinderen op bedden van takken, ginds zoekt een moeder haar stervend kind. Wat verder sprokkelen officieren met mooie petten dood hout om krui den te koken. Alles wat men bezit, wordt op den grond uitgeschud: poo- vere plunje, bont gekleurde dekens, vaatwerk. In de boschjes verrijzen geïm proviseerde dorpen. Het vluchtend Ca talonië is op enkele hectares saamge drongen. In den dansenden gloed der vuren zien vrouwen met lompen er uit als koninginnen en herders in roode lakens schijnen op voetstukken te staan, zoo groot zijn zij. Tien a twintigduizend menschen zijn in de open lucht, tegen de grens aan gedrongen. Het kost de grootste moei te benzine te krijgen. Na middernacht vertraagt de uittocht, naarmate de me nigte dichter is. De correspondent in zijn auto roeit tegen den stroom op om te trachten Figueras te bereiken en uit te vinden hoe het met het leger staat. Het is een heksentoer in verkeerde richting te rijden als de weg opgepropt is en het verkeer er over heen puilt Bij een brug moet het aanbreken van den dag worden afgewacht. Hij ontmoet een meisje van twaalf jaar, dat een zusje in haar armen draagt. Zij zijn alleen op de wereld. Hij en de zijnen kunnen er niets aan doen, telkens na men zij al gewonden op de treeplank, of kinderen achter in het rijtuig mede. Zij deelen chocolade uit onder de kleuters, sigaretten onder de groote menschen. Nu zien zij soldaten zonder geweren in lange modderige jassen met een baard van een week en holle wan gen, die ook een goed heenkomen zoe ken. Dat zijn geêvacueerden, zieke ar me stakkers, zelfs niet goed genoeg om zich te laten dooden. In een land waar nauwelijks meer gegeten wordt, raken ook de soldaten uitgemergeld. Bij het krieken van den ochrend is men te Figueras. In weerwil van den uittocht organiseert het leven zich hier. Den vorlgen dag zag men nog een boer te midden van de ontreddering het koren zaaien. In het gekrioel tus schen de huizen, terwijl bombardemen ten de ruiten doen trillen, probeert men de verdediging weer op pooten te zetten. In het huis waar Negrin zich vestigde, loopen boodschappers af en aan, die zeggen zeker te zijn dat alles terecht komt. Bij elk terugtrekkend le ger komen zulke tooneelen voor. Aan de verdedigingslinie Noord-Zuid over Vich wordt gewerk. En in het starkwartier wordt verzekerd, dat de legers van den Ebro en het Oosten De heeren stapten uit en tien mi nuten later zat het drietal aan een keurig verzorgden lunch, terwijl Nelly Derriman heel opgewekt scheen, of schoon dit Stephen met zijn kenners blik niet misleidde. Eerst na het diner merkte hij op, dat er een verandering over haar kwam; het leek wel, of ze luisterde naar het een of ander onverwacht ge luid. Harcourt was er zeker van, dat wat ze samen praatten, eigenlijk aan haar voorbijging; dat ze er in 't minst haar gedachten niet bij had en hier van kreeg hij ook weldra het bewijs toen ze, in antwoord op een vraag van hem, zei Neem mij niet kwalijk, Harcourt, maar ik hoorde niet goed, wat je zei. Ik dacht ergens aan. Tusschenbeide kan ik toch zoo verstrooid zijnl Misschien je zenuwen wat in de war? Ze keek van Stephen naar haar echtgenoot en zei verwijtend: Je hebt er den dokter zeker van gesproken dat ik minder wel ben, Jack? Ja, ik heb hem verteld, dat je wat zenuwachtig was, Nell. Dat zou ik anders toch hebben gemerkt, ook al had hij niets verteld, weer hun krachten verzamelen. Op alle trottoirs worden de gewon den verpleegd en als de sirene (loeit zoeken allen een goed heenkomen. Niemand vraagt daarna of er dooden zijn en het voorbijkomen van een lijk- auto maakt geen indruk Soms scheren de vliegtuigen over de hoofden heen. Een granaat heeft een zuigeling aan de borst van de moeder en een groo- ter kind aan haar hand gedood. Bei den moesten terstond begraven worden. Opeens klinkt militaire muziek: een re giment trekt door de wriemelende stra ten. De mannen dragen allerlei uni formen, khaki en blauw, maar loopen in den pas en de massa stelt zich langs den weg op, onder den indruk van deze les. Raadsvergadering te Breskens. In de gisteravond gehouden Raads vergadering, onder voorzitterschap van Burgemeester Mr. J. P. Drost, was de heer Notebaart met kennisgeving afwezig. De Voorzitter wenscht bij de ope ning van deze eerste vergadering in 1939 den Raad en de Raadsleden zoowel persoonlijk als voor hun ge zin alle goeds. Hij hoopte dat ook dit jaar de vergaderingen evenals vo rig jaar in prettige samenwerking mochten gehouden woiden Tevens maakt hij gewag van de radio rede van H. M. de Koningin omtrent de moreele en geestelijke herbewapening. Hij zal trachten in extra-vorm mede te werken en hoopt hierover later inlichtingen te verstrek ken. Laten wij Haar woorden toepas sen en verdeeldheid trachten te over bruggen door daadwerkelijke samen werking, zoodat Breskens op passende wijze gevolg kan geven aan deze roepstem. Na voorlezing en goedkeuring der notulen werd mededeeling gedaan van de volgende ingekomen stukken'- Het proces-verbaal van opneming der boeken en kas van den gemeente ontvanger d.d. 23 December 1938, waaruit blijkt dat alles in orde is be vonden. Kon. goedkeuring verordening veld wachter d.d. 25 November 1938. Kon. goedkeuring omtrent het be sluit van 7 October 1938, betreffende schoolgeld Lager Onderwijs. Goedkeuring wijziging begrooting '38. Goedkeuring Ieenlngsbesluit 2 De cember 1938. zei Harcourt. Laat ik maar eens over je gaan, nu ik toch hier ben. Ik ben juist nog al gelukkig geweest met de behandeling van nerveuse patiënten. Maar ik ben niet nerveus en ik houd er niet van om ziek te zijn. Ik doe juist altijd, of Ik heel goed ben! In de meeste gevallen ook verre weg het beste! Maar toch moet je oppassen, dat je bijvoorbeeld niet overspannen wordt. En dat is, geloof ik, wel een beetje het geval met je. O, in het minst niet! Toe, laten we van dit onderwerp nu liever afstappen. Jack, zal ik wat voor jullie zingen? Ze ging mar de piano, deed die open en zong een couplet, heel ge woon, om daarna de handen van de toetsen te laten glijden, er het gelaat mee te bedekken en in een hartstoch telijk snikken uit te barsten. In een ommezien was haar man bij haar en troostte en suste haar zoo goed als hij kon, terwijl Harcourt een sigaar opstak en den tuin inliep, want hij begreep zeer goed, dat zij hem liever niet als getuige had bij die uit barsting. 't Was een alleraardigst lapje grond en er was goed van geprofiteerd, want het stond vol geurige bloemen. Door Kon. Besluit van 2 Januari 1939, waarbij aan den Burgemeester toe stemming werd verleend om tot 1 December 1939 te Groede te blijven wonen, terwijl bij besluit van Ged. Staten van 13 Januari 1939, werd be paald dat de Burgemeester voor de ingezetenen te spreken zal zijn eiken werkdag, behalve des Zaterdags van 9 tot 15 uur en eiken Zaterdag van 9 tot 12 30 uur. Eenige circulairen van het verkoop kantoor van garnalen, inzake het be rekenen van afslagkosten, enz., alsmede een staat van den mijnmeester, welke gegevens bevat omtrent de in het af- geloopen jaar per vaartuig aangevoerde hoeveelheden visch, liggen ter inzage. Aan den deurwaarder J. Wagenaar zal voor zijn werkzaamheden de op brengst der vervolgingskosten als be looning worden gegeven, beloopende pl.m. 15 tot 20 gulden per jaar. Den pensioengrondslag van den Mijnmeester I. B. Klaaijsen werd vast gesteld op 1506 gulden. Volgens de getallennormen moet school II worden opgeheven Opheffing zal evenwel niet plaats hebben, indien de gemeenteraad voor 1 Februari beslist van oordeel te zijn, dat opheffing niet toelaatbaar is, en zijn beslissing de goedkeuring van Ged. Staten erlangt. Daar hier zeer ernstige overwegende bezwaren aanwezig zijn, welke ter ta fel werden gebracht beslist de Raad, dat de instandhouding van de Openb. Lagere School aan de Nieuwe Sluis gevorderd moet worden. Bij de a.s. te houden verkiezingen zullen de stemdistricten worden inge deeld als volgt: Stemdistrict I: Voorzitter Burge meester Drost; Leden: W. C. Carels, P. J. Notebaart; Plaatsvervangende leden: N. A. Bins, P. J. v. d. Sande, C. de Kruijter, P. J. Woittiez. Stemdistrict II: Voorzitter A. J. Cam- bier; Leden: I. W. Vasseur, C. Taze- laar; Plaatsvervangende leden: H. Brand, L. Lijk, I- Verduijn, J. A. Eekhout. Stemdistrict I, waarvoor als stem lokaal is aangenomen de Bewaarschool, omvat het navolgende gedeelte der gemeente: Dorpsstraat, Kijkuit, Van Zuyenstraat, Weijkmanlaan, Langeweg, Achterweg, Markt, Boulevard, Schelde- straat, Oesterput, Zeestraat, Weg naar de Nieuwe Sluis, de Nieuwe Sluis. Stemdistrict II, waarvoor een der lokalen van de O.L. School I is aan gewezen omvat het overige gedeelte der gemeente. Het Hoofdstembureau zal zijn sa mengesteld uit: een gewone deur kwam hij op een laantje uit, waar het al even stil was. Een uur later kwam zijn vriend hem ophalen; samen traden ze binnen en zaten toen gezellig nog wat te praten onder het genot van een sigaar. Nelly had zich nu weer hersteld. Jack was bij haar.gebleven tot zij in slaap ge vallen was. Dat doet ze nu altijd, zei hij somber. Ik begrijp het niet! Altijd zoowat om een uur of acht in den avond? Ja, maar hoe kom je daarbij? Dat is toch heel eenvoudig: waarschijnlijk heeft zij dien zenuw schok op dat uur gekregen. Ja Maar ik geloof zoowaar, dat je helderziend bent, Stephen! AI die „helderziendheid" is niet veel meer dan wat beter opletten dan het gros van de menschen. Maar vertel mij nu eens liever: wat was de schok? O, Ik geloof niet, dat een an dere vrouw dien ooit te boven geko men zou zijn. Ik was dien avond uit en kwam niet voor tien uur thuis. Zij had alles gedaan, zonder dat ik haar had kunnen helpen en zij had het goed gedaan ook. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1939 | | pagina 1