BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
31 Januari '39
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895
Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
FEUILLETON
Hst gshsim opgslost*
Een droeve uittocht.
48ste Jaargang
Dinsdag 31 Januari 1939
Nummer 4410
ABONNEMENTSPRIJS:
Per drie maanden I 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I 1 40
Franco per post
Buitenland per jaar I 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer 10; 15. Ingez. Med 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels 0.40 (bij vooruitbetaling)
Bij den eersten verjaardag
van H.K.H. Prinses Beatrix.
door Guus Bectem Jr.
Is dat alweer een jaar geleden?
Die dag, die ons zoo innig heugt,
Waar heel het land voor heeft gebeden,
In dankbaarheid, en groote vreugd?
Een mijlpaal waar ons woelig leven
Héél even voor werd stilgezet,
Om uiting aan dien vreugd te geven
Door jübel of een blij gebed
Een Vorstenkindje was geboren,
Zoo lief, zoo teer, zoo wónder-klein,
En él 't geluk, een mensch beschoren,
Kon haast al niéttoereikend zijn I
Een Vorstenkind, aan Liefd' ontsproten,
't Geluk van èlken menschendroom
Begroet met lulde vreugdeschoten.
Een loot, aan den Oranjeboom!
Het gansche rijk was één vervoering,
Was één gedachte, één geheel,
En menig voelde, met ontroering,
Iets trillenin z'n eigen keel I
0
Een jaarl de dagen werden weken,
Een óók de weken groeiden aan,
En élke foto werd bekeken,
Die in de kranten kwam te staan.
We zagen 't leven ópenbloeien,
En d' éérste jubel stilgelegd
Ging over in gestadig groeien
Van onze liefde, trouw en hecht.
Een Vorstenkindje was geboren,
En in het hart door arm en rijk
Als 't liéfste kindje uitverkoren
Van stad en land van dorp en wijk
o
Zóó kwam de maand, vól blijde tonen,
Die tóch al 't mooist ons is, misschien?
De Meimaand het geduld beloonen.
Om ons Prinsesje zélf te zien!
In zonneglans en gouden toover,
Zóó reed zij naar dien ouden kerk,
Temidden van den teeren loover
En niéuwen pracht, in tuin en perk
En in Haar schoonste Moederweelde,
Hield de Prinses Haar Kind omhoog
En 't was, alsof Zij met óns deelde,
Dat jónge leven oog in oog
0
Naar het Engelsch.
15.
Zooals ik je daar alles hoor be
schrijven, lijkt het mij een geval van
zenuwzwakte. Maar ik zal er beter
over kunnen oordeelen, als ik haar
gezien heb. Haar zenuwgestel heeft
toch geen schok gehad?
O, ja, dat wel, maar daarna was
ze heel goed. Toen is ze enkel wat
geschrokken.
O, Jack, Jackl Daar heb je nu
al zoo lang gepraat en het voornaam
ste heb je nog achterwege gelaten!
Hoe wist ik nu ook, dat je dit
juist het voornaamste zoudt vinden?
Ik verzeker je, dat ze er niet meer
dan een uur door van streek is ge
weest. Bovendien
Beste kerel, je hebt mij nog niet
eens verteld, wat die schok was en
wanneer die heeft plaats gehad!
Reeds was Jack op het punt te
antwoorden, toen er een dame op
een fiets kwam aangereden en zij
Ja, 't is alweer een jaar geleden,
De maanden rij'den zich gestaag,
Dat eerste jaar 't is zoét vergleden,
En wéér is het dus feest, vandaag!
Wat valt er feitelijk méér te zeggen
Dan, wat ik hier al heb gedaan?
Dan nóg den nadruk eens te leggen
Hoe wij hier allen, samengaan
En armen, rijken, grooten, kleinen
Slechts déze vrome wensch vervult:
Dat steeds de zón al mogen schijnen,
Dit leven, koésterend omhult!
Dit leven dat wij mét ons dragen,
Gelijk een kostbaar, mooi bezit,
En waarvoor Holland, alle dagen,
Aan God, om rijken Zegen bidt!
Nu de rechtsche troepen van Fran
co Barcelona hebben bezet en verder
oprukken, vluchten de bewoners van
Catalonië naar de Fransche grenzen.
Deze stroom van vluchtelingen neemt
steeds grootere afmetingen aan.
Decorrespondent van de N. R. Crt.
te Parijs telegrafeerde Zaterdagavond
aan zijn blad:
De correspondent van de Paris Soir
ten Noorden van Barcelona beschrijft
hoe de vluchtelingen naar Frankrijk
stroomen. De weg moet de drukste van
de wereld zijn. Alleen met aanhoudend
toeteren en rukken aan de sturen is
het mogelijk vooruit te komen. Daar
toe is geduld vereischt, het uitdeelen
van sigaretten en vloeken om de zenu
wen te bedaren. Het kluwen waarin de
auto's telkens vastraken, wordt verer
gerd door de kudden, die van de ber
gen naar beneden komen, de oude
vrouwen, die met verwilderde oogen
tusschen de wagens opduiken en de
kinderen in de greppels met aldoor het
gevaar boven het hoofd.
De ordedienst beschikt overeen soort
machinegeweren.
De massa is even dicht als bij het
uitgaan van een schouwburg en men
rijdt zonder licht. Op de bruggen wil
len alle rijtuigen tegelijk passeeren,
waardoor onontwarbare opstoppingen
ontstaan, die het noodig maken er een
over de leuning te gooien, om zich een
doortocht te banen. Zoodra er één wa
gen stilstaat wordt aan duizend of tien
duizend remmen getrokken.
Als de nacht valt, vlammen over^de
vlakte overal vuren op als in een Sint
Jansnacht tusschen brandende braam-
beiden onmiddellijk zagen, dat het
niemand anders dan Mrs. Derriman was.
Ze stapte af en Derriman stopte.
Stephen Harcourt zag onmiddellijk,
dat ze heel wat veranderd was, sinds
hij haar het laatst gezien had. Niet
dat ze bijzonder bleek of mager was,
maar haar gezicht miste de levendig
heid en opgewektheid van vroeger.
Wat waren jullie ernstig aan het
redeneeren? zei ze.
Harcourt heeft mij zooveel te
vertellen, kindje! Je moet niet verge
ten, dat we elkaar in zoolang niet ge
zien hebben.
Maar dan 2ullen jullie na den
lunch het gesprek maar moeten voort-
Zetten, meende Nelly Derriman en
stapte weer op Gaat nu maar gauw
meel En ze fietste voor hen uit, ter
wijl Derriman het paard het sein tot
vertrekken gaf.
Nu geen woord meer over haar,
tot we volkomen zekerheid hebben,
met ons beiden te zijn, waarschuwde
Harcourt op zachten toon. Zenuw
patiënten zijn altijd achterdochtig.
Houd je het dan voor een ze
nuwaandoening?
Zeker. Dat kan ik zien aan haar
oogen en haar schichtige bewegingen.
Maar hier zijn wij er!
bosschen. De hooge vlammen verlich
ten de Spaansche tragedie. Hier rus
ten kinderen op bedden van takken,
ginds zoekt een moeder haar stervend
kind. Wat verder sprokkelen officieren
met mooie petten dood hout om krui
den te koken. Alles wat men bezit,
wordt op den grond uitgeschud: poo-
vere plunje, bont gekleurde dekens,
vaatwerk. In de boschjes verrijzen geïm
proviseerde dorpen. Het vluchtend Ca
talonië is op enkele hectares saamge
drongen. In den dansenden gloed der
vuren zien vrouwen met lompen er uit
als koninginnen en herders in roode
lakens schijnen op voetstukken te staan,
zoo groot zijn zij.
Tien a twintigduizend menschen zijn
in de open lucht, tegen de grens aan
gedrongen. Het kost de grootste moei
te benzine te krijgen. Na middernacht
vertraagt de uittocht, naarmate de me
nigte dichter is. De correspondent in
zijn auto roeit tegen den stroom op om
te trachten Figueras te bereiken en uit
te vinden hoe het met het leger staat.
Het is een heksentoer in verkeerde
richting te rijden als de weg opgepropt
is en het verkeer er over heen puilt
Bij een brug moet het aanbreken van
den dag worden afgewacht. Hij ontmoet
een meisje van twaalf jaar, dat een
zusje in haar armen draagt. Zij zijn
alleen op de wereld. Hij en de zijnen
kunnen er niets aan doen, telkens na
men zij al gewonden op de treeplank,
of kinderen achter in het rijtuig mede.
Zij deelen chocolade uit onder de
kleuters, sigaretten onder de groote
menschen. Nu zien zij soldaten zonder
geweren in lange modderige jassen met
een baard van een week en holle wan
gen, die ook een goed heenkomen zoe
ken. Dat zijn geêvacueerden, zieke ar
me stakkers, zelfs niet goed genoeg
om zich te laten dooden. In een land
waar nauwelijks meer gegeten wordt,
raken ook de soldaten uitgemergeld.
Bij het krieken van den ochrend is
men te Figueras. In weerwil van den
uittocht organiseert het leven zich hier.
Den vorlgen dag zag men nog een
boer te midden van de ontreddering
het koren zaaien. In het gekrioel tus
schen de huizen, terwijl bombardemen
ten de ruiten doen trillen, probeert
men de verdediging weer op pooten
te zetten. In het huis waar Negrin zich
vestigde, loopen boodschappers af en
aan, die zeggen zeker te zijn dat alles
terecht komt. Bij elk terugtrekkend le
ger komen zulke tooneelen voor.
Aan de verdedigingslinie Noord-Zuid
over Vich wordt gewerk. En in het
starkwartier wordt verzekerd, dat de
legers van den Ebro en het Oosten
De heeren stapten uit en tien mi
nuten later zat het drietal aan een
keurig verzorgden lunch, terwijl Nelly
Derriman heel opgewekt scheen, of
schoon dit Stephen met zijn kenners
blik niet misleidde.
Eerst na het diner merkte hij op,
dat er een verandering over haar
kwam; het leek wel, of ze luisterde
naar het een of ander onverwacht ge
luid. Harcourt was er zeker van, dat
wat ze samen praatten, eigenlijk aan
haar voorbijging; dat ze er in 't minst
haar gedachten niet bij had en hier
van kreeg hij ook weldra het bewijs
toen ze, in antwoord op een vraag
van hem, zei
Neem mij niet kwalijk, Harcourt,
maar ik hoorde niet goed, wat je zei.
Ik dacht ergens aan. Tusschenbeide
kan ik toch zoo verstrooid zijnl
Misschien je zenuwen wat in de
war?
Ze keek van Stephen naar haar
echtgenoot en zei verwijtend:
Je hebt er den dokter zeker van
gesproken dat ik minder wel ben,
Jack?
Ja, ik heb hem verteld, dat je
wat zenuwachtig was, Nell.
Dat zou ik anders toch hebben
gemerkt, ook al had hij niets verteld,
weer hun krachten verzamelen.
Op alle trottoirs worden de gewon
den verpleegd en als de sirene (loeit
zoeken allen een goed heenkomen.
Niemand vraagt daarna of er dooden
zijn en het voorbijkomen van een lijk-
auto maakt geen indruk Soms scheren
de vliegtuigen over de hoofden heen.
Een granaat heeft een zuigeling aan
de borst van de moeder en een groo-
ter kind aan haar hand gedood. Bei
den moesten terstond begraven worden.
Opeens klinkt militaire muziek: een re
giment trekt door de wriemelende stra
ten. De mannen dragen allerlei uni
formen, khaki en blauw, maar loopen
in den pas en de massa stelt zich langs
den weg op, onder den indruk van
deze les.
Raadsvergadering
te Breskens.
In de gisteravond gehouden Raads
vergadering, onder voorzitterschap van
Burgemeester Mr. J. P. Drost, was
de heer Notebaart met kennisgeving
afwezig.
De Voorzitter wenscht bij de ope
ning van deze eerste vergadering in
1939 den Raad en de Raadsleden
zoowel persoonlijk als voor hun ge
zin alle goeds. Hij hoopte dat ook
dit jaar de vergaderingen evenals vo
rig jaar in prettige samenwerking
mochten gehouden woiden
Tevens maakt hij gewag van de
radio rede van H. M. de Koningin
omtrent de moreele en geestelijke
herbewapening. Hij zal trachten in
extra-vorm mede te werken en hoopt
hierover later inlichtingen te verstrek
ken. Laten wij Haar woorden toepas
sen en verdeeldheid trachten te over
bruggen door daadwerkelijke samen
werking, zoodat Breskens op passende
wijze gevolg kan geven aan deze
roepstem.
Na voorlezing en goedkeuring der
notulen werd mededeeling gedaan van
de volgende ingekomen stukken'-
Het proces-verbaal van opneming
der boeken en kas van den gemeente
ontvanger d.d. 23 December 1938,
waaruit blijkt dat alles in orde is be
vonden.
Kon. goedkeuring verordening veld
wachter d.d. 25 November 1938.
Kon. goedkeuring omtrent het be
sluit van 7 October 1938, betreffende
schoolgeld Lager Onderwijs.
Goedkeuring wijziging begrooting '38.
Goedkeuring Ieenlngsbesluit 2 De
cember 1938.
zei Harcourt. Laat ik maar eens over
je gaan, nu ik toch hier ben. Ik ben
juist nog al gelukkig geweest met de
behandeling van nerveuse patiënten.
Maar ik ben niet nerveus en ik
houd er niet van om ziek te zijn. Ik
doe juist altijd, of Ik heel goed ben!
In de meeste gevallen ook verre
weg het beste! Maar toch moet je
oppassen, dat je bijvoorbeeld niet
overspannen wordt. En dat is, geloof
ik, wel een beetje het geval met je.
O, in het minst niet! Toe,
laten we van dit onderwerp nu liever
afstappen. Jack, zal ik wat voor
jullie zingen?
Ze ging mar de piano, deed die
open en zong een couplet, heel ge
woon, om daarna de handen van de
toetsen te laten glijden, er het gelaat
mee te bedekken en in een hartstoch
telijk snikken uit te barsten.
In een ommezien was haar man bij
haar en troostte en suste haar zoo
goed als hij kon, terwijl Harcourt een
sigaar opstak en den tuin inliep, want
hij begreep zeer goed, dat zij hem
liever niet als getuige had bij die uit
barsting.
't Was een alleraardigst lapje grond
en er was goed van geprofiteerd, want
het stond vol geurige bloemen. Door
Kon. Besluit van 2 Januari 1939,
waarbij aan den Burgemeester toe
stemming werd verleend om tot 1
December 1939 te Groede te blijven
wonen, terwijl bij besluit van Ged.
Staten van 13 Januari 1939, werd be
paald dat de Burgemeester voor de
ingezetenen te spreken zal zijn eiken
werkdag, behalve des Zaterdags van
9 tot 15 uur en eiken Zaterdag van
9 tot 12 30 uur.
Eenige circulairen van het verkoop
kantoor van garnalen, inzake het be
rekenen van afslagkosten, enz., alsmede
een staat van den mijnmeester, welke
gegevens bevat omtrent de in het af-
geloopen jaar per vaartuig aangevoerde
hoeveelheden visch, liggen ter inzage.
Aan den deurwaarder J. Wagenaar
zal voor zijn werkzaamheden de op
brengst der vervolgingskosten als be
looning worden gegeven, beloopende
pl.m. 15 tot 20 gulden per jaar.
Den pensioengrondslag van den
Mijnmeester I. B. Klaaijsen werd vast
gesteld op 1506 gulden.
Volgens de getallennormen moet
school II worden opgeheven
Opheffing zal evenwel niet plaats
hebben, indien de gemeenteraad voor
1 Februari beslist van oordeel te zijn,
dat opheffing niet toelaatbaar is, en
zijn beslissing de goedkeuring van
Ged. Staten erlangt.
Daar hier zeer ernstige overwegende
bezwaren aanwezig zijn, welke ter ta
fel werden gebracht beslist de Raad,
dat de instandhouding van de Openb.
Lagere School aan de Nieuwe Sluis
gevorderd moet worden.
Bij de a.s. te houden verkiezingen
zullen de stemdistricten worden inge
deeld als volgt:
Stemdistrict I: Voorzitter Burge
meester Drost; Leden: W. C. Carels,
P. J. Notebaart; Plaatsvervangende
leden: N. A. Bins, P. J. v. d. Sande,
C. de Kruijter, P. J. Woittiez.
Stemdistrict II: Voorzitter A. J. Cam-
bier; Leden: I. W. Vasseur, C. Taze-
laar; Plaatsvervangende leden: H. Brand,
L. Lijk, I- Verduijn, J. A. Eekhout.
Stemdistrict I, waarvoor als stem
lokaal is aangenomen de Bewaarschool,
omvat het navolgende gedeelte der
gemeente: Dorpsstraat, Kijkuit, Van
Zuyenstraat, Weijkmanlaan, Langeweg,
Achterweg, Markt, Boulevard, Schelde-
straat, Oesterput, Zeestraat, Weg naar
de Nieuwe Sluis, de Nieuwe Sluis.
Stemdistrict II, waarvoor een der
lokalen van de O.L. School I is aan
gewezen omvat het overige gedeelte
der gemeente.
Het Hoofdstembureau zal zijn sa
mengesteld uit:
een gewone deur kwam hij op een
laantje uit, waar het al even stil was.
Een uur later kwam zijn vriend hem
ophalen; samen traden ze binnen en
zaten toen gezellig nog wat te praten
onder het genot van een sigaar. Nelly
had zich nu weer hersteld. Jack was
bij haar.gebleven tot zij in slaap ge
vallen was.
Dat doet ze nu altijd, zei hij
somber. Ik begrijp het niet!
Altijd zoowat om een uur of
acht in den avond?
Ja, maar hoe kom je daarbij?
Dat is toch heel eenvoudig:
waarschijnlijk heeft zij dien zenuw
schok op dat uur gekregen.
Ja Maar ik geloof zoowaar,
dat je helderziend bent, Stephen!
AI die „helderziendheid" is niet
veel meer dan wat beter opletten dan
het gros van de menschen. Maar
vertel mij nu eens liever: wat was de
schok?
O, Ik geloof niet, dat een an
dere vrouw dien ooit te boven geko
men zou zijn. Ik was dien avond uit
en kwam niet voor tien uur thuis. Zij
had alles gedaan, zonder dat ik haar
had kunnen helpen en zij had het goed
gedaan ook.
(Wordt vervolgd).