BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. Verschijnt lederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens SemeetvU ^roeie. FEUILLETON Het geheim opgsloit. Land- en Tuinbouw. Ingezonden. 48ste Jaargang Dinsdag 20 December 1938 Nummer 4399 ABONNEMENTSPRIJS Per drie maanden f 1.25 Buiten Breskens per drie maanden f 1 40 Franco per post Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75 Iedere regel meer f0;15. Ingez. Med 30 ct. per regel Abon nem en ts-ad verten ties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels 0.40 (bij vooruitbetaling) -0 Het Kantoor van den Gemeente- Ontvanger is op Donderdag 22 December GESLOTEN De Joden en Palestina. De nood der Joden in Europa heeft blijkbaar nog zijn hoogtepunt niet be reikt. Het radicalisme, dat de Joden vervolgingen in het Derde Rijk thans kenmerkt en de aandacht van het pu bliek ook deswege op dit land con centreert, doet vergeten, dat nog op andere punten in Europa de positie der Joden allengs benarder wordt. Bij voorbeeld in Dantzig en het -Memel- land, waar de feitelijk aan de macht gekomen nationaal-socialisten aanstal ten maken om het Duitsche stormtempo te volgen. In het fascistisch Italië, waar de Joden eveneens hoe langer hoe meer uit staat en maatschappij worden ge drongen en waar de Ministerraad Vrij dag j.l. een besluit heeft genomen, dat hen verplicht tot het laten registreeren van hun onroerend goed. In het Derde Rijk is een soortgelijke ïegistratie voor afgegaan aan brandschatting der Joden op groote schaal, toen zich daarvoor een geschikt voorwendsel voordeed, ten behoeve van een schatkist, die als een der grootste zorgen heeft den Moloch der bewapening te voeden. In enkele landen van Midden-Europa treft de Joden een numerus clausus, terwijl in een land als Hongarije de antisemietische driften voortdurend krachtiger worden, aldus het Algemeen Handelsblad. Dr. Schacht bevindt zich thans te Londen, naar de „Financial Times" verneemt om de welwillende mede werking der Duitsche regeering aan te bieden bij de oplossing van het Jood- sche emigratieprobleem. Het is dr. Schacht beschoren, ofschoon hij een bekend tegenstander is van het autar kisch regiem, de meestdelicate karwei tjes van het Duitsche nationaal-socia- lisme op te knappen. De oplossing van het nieuwe belasting van het buiten land, dat totdusverre reeds de zorg Naar het Engelsch. 4. Dus ging zij naar de keuken terug, sneed een stuk van het droge brood af en schonk een slokje wijn in een van de glazen, waarna zij dit met wa ter mengde en toen uitdronk wel met afkeer, maar ze voelde, dat het haar kracht gaf. Nu moest zij trachten, haar vrijheid te krijgen. Eén venster had zij nog niet geïnspecteerd, dit was het venster van de kamer, waar de man lag. Zou ze daar wéér durven binnengaan? Er was nu geen zon meer; het zou zelfs niet lang duren, of het zou avond worden. Ze had alle idee van tijd verloren. Toch vóór alles wilde ze niet langer in dit huis der verschrik king blijven. Maar hier in deze be wuste kamer zou zij nooit zóó uit het venster durven springen. Vlak er voor stond een groote boom. Als zij nu maar kans zag, om een van de hoofd heeft voor duizenden Joden, die, be dacht op lijfsbehoud, zoo goed als straatarm, den heeten bodem van het Derde Rijk hebben moeten ontvlieden. Indien buitenlandsche regeeringen wel zoo tegemoetkomend willen zijn en haar goederenaankoopen in Duirsch- land willen vergrooten, zoodat dit de beschikking krijgt over meer deviezen, dan zou Berlijn bereid zijn daarvan 'n bepaald percentage, naar men meent dertig procent voor den transfer van Joodsch kapitaal ter beschikking te stellen, dat de emigranten met zich mogen medenemen. Het is haast zoo eenvoudig als het ei van Columbus. Maar op deze wijze zou het Derde Rijk een Joodsche minderheid, die het niet langer wenscht te dulden, in haar geheel kunnen loozen schier geheel op kosten van andere volken en bovendien nog de edelmoedige kunnen spelen. Deze volken zouden dan maar verder moeten zien, hoe en waar zij deze uit- gestootenen moeten onderbrengen. Zelfs indien de regeeringen, wien Berlijn deze meer vrijmoedige, dan vernuftige transactie voorstelt, daarop zouden ingaan, zou het probleem nog bij lange na niet zijn opgelost. Het besef is levendig geworden, dat de honderdduizend Joden, die in Midden- Europa uit hun bestaan zijn gestooten of nog zullen worden gestooten en zich om maatschappelijke reclasseering tot de wereld richten, niet gemakkelijk zullen worden ondergebracht. In Europa is voor het overgroote deel hunner geen plaats meer en in andere wereld- deelen is wellicht plaats genoeg, indien men bereid is deze daarvoor af te staan, maar met het bewoonbaar maken van deze plaatsen gaan jaren gemoeid. Het is het werk van de pioniers, de voortrekkers, die in de eenzaamheid den trek van als het ware een geheel volk zouden moeten voorbereiden. Het ligt voor de hand, dat reeksen denkbeelden elkaar kruisen. Twee groote richtingen staan hier tegenover elkaar: de Zionisten, die in heiligen ernst gelooven, dat Palestina, het Be loofde Land uit het Oude Testament, uitkomst kan biengen voor alle Joden, die'haard en hof in de Oude Wereld moeten verlaten en zij, die meenen, dat Palestina nog slechts een beperkt aantal Joden méér kan herbergen dan de 400.000, die er thans wonen, en daarom naar andere kolonisatieruimte omzien. Men begrijpt dat de Zionisten met hand en tand aan Palestina vast houden: het doet een beroep op de verbeeldingskracht der Joden, het is bovendien beloofd in de Balfour-de- claratie van 1917, die een Nationaal takken te grijpen, dan zou het wel mogelijk wezen, zich verder te laten zakken. Madge was krachtig, lenig en buig zaam; maar zou zij kunnen springen toe een van die uitstekende takken? Ze stond nu op de vensterbank, die gelukkig heel breed was Haar langen mantel wierp ze af, op het gras daar onder Het volgend oogenblik had zij den sprong gewaagd en hing aan den tak. Niet zonder veel moeite slaagde zij er toen in, zich een plaatsje te veroveren in de vork van een boomtak. Enkel reeds het gevoel, dat zij daar uit die kamer was, schonk haar moed en met veel beleid en omzichtigheid werkte zij zich nu omlaag tot den ondersten tak. Nu was het nog een behoorlijke sprong naar beneden, maar dat er maar op gewaagd! Toen ze op den grond plofte was ze eerst doodsbang, dat ze den enkel zou verstuikt heb ben, maar tot haar groote vreugde merkte zij, dat zij in het geheel geen letsel had. Onmiddellijk ging ze kijken in de schuur, waar ze meende, dat de auto zou staan. De deur stond wijd open, maar de wagen was er niet Troosteloos jankte de hond en deed Tehuis in Palestina in het vooruitzicht stelde. De Engelsche regeering be- heerscht de positie; de Ronde Tafel* conferentie van Joden en Arabieren, die in Januari a.s, te' Londen bijeen komt, kan, indien zij bijeenkomt, nader licht verspreiden omtrent de vraag, of tusschen de beide bevolkingsgroepen alsnog een accoord mogelijk is. Het schijnt dat de Engelsche regeering, mocht de conferentie mislukken, Kenja, Engelsch koloniaal gebied in Afrika, als alternatief voor het Joodsch Natio naal Tehuis in Palestina voor oogen staat. In het schema van de Britsche rijkspolitiek geen kwaad denkbeeld. De Zionisten vinden echter steun bij een figuur als Winston Churchill, den man van het befaamde Witboek, die uitgaat van de gedachte dat voor den duur van tien jaar het Joodsche emigratie-quotum zou worden vastge steld en wel zoodanig, dat aan het eind van dezen termijn de verhouding tusschen de Joodsche en de Arabische bevolkingsgroep wat het zielengetal betrefc niet belangrijk zou zijn gewij zigd. Kunnen de Arabieren voor dit denkbeeld niet gevoelen? De heer J. H. Karin, vroeger Nederlandsch con sul te Jeruzalem, lanceert in een inge zonden stuk in de „Manchester Guar dian" een denkbeeld, dat aan Chur- chills idee den noodigen materieelen ondergrond zou kunnen verleenen: stichting van een Joodsch-Arabische maatschappij, waarin beide partijen elk voor een bedrag van 2.500 000 deelnemen, tot het ontwikkelen van de natuurlijke rijkdommen van Palestina. Aldus zou praccische samenwerking tusschen de twee volksgroepen kun nen worden verkregen en zou geen discriminatie tusschen Joden en Ara bieren behoeven plaats te vinden. Het is een nieuwe gedachte, die bij toe passing de Zionisten zou dwingen hun excusieve houding te laten varen, maar een practische oplossing voor het probleem der vluchtelingen zou bevorderen, waarin Palestina de hoofd rol zou kunnen blijven spelen. Zij is de moeite van een onderzoek waard, wanneer men zoowel met de Arabie ren rot een redelijk compromis wil ko men als een concrete bijdrage wil leveren tot snelle oplossing van het Jodenvraagstuk. Fosforzuurbemesting. Tegen of in het bemestingsseizoen wanhopige pogingen, om vrij te ko men van zijn ketting en Madge, die een groote dlerenvriendin was, maakte hem ios en als een pijl uit den boog vloog de hond een bepaalde richiing uic. Hem te volgen was een onmoge lijkheid, want met den opkomenden mist was hij in een ommtzien uit het oog verdwenen. Ze liep nu ook maar in dezelfde richting waarin zij den hond had zien verdwijnen, er zich in 't minst nog geen rekenschap van gevend, welken kant zij uidiep. Haar vader enzij had den gehoopt in Cumberfield aan te komen, toen ze overvallen werden door dat onweer. Dit was nu pas één dag geleden. Het leek wel een jaar. Zóó dicht werd de nevel nu, dat zij bang was, niet eens de namen te kunnen onderscheiden, als ze bij een wegwijzer zou komen. HOOFDSTUK III. De gedachte, die vooraan stond bij Madge Heathcote en die iedere andere verdrong, was het verlangen, om zoo ver mogeiijk van die verschrikkelijke plaats te komen, want als de moorde naars terugkeerden, zouden ze met haar zeker ook korte metten maken, komt het nog al eens voor dat er den boer opgegaan wordt met z.g.n. nieuwe meststoffen, die, als men de aanbieders zou gelooven, een ladicale omkeer in de tot heden gebruikelijke bemesting zouden kunnen teweeg brengen. Dan zijn het we<r eens de z g.n. Meng- meststoffen, die voor de Landbouw bijna altijd te duur zijn, soms ook wel nieuwe enkelvoudige. Zo is er momenteel een Fosfor- zuurmeststof op de markt onder den schoonklinkenden naam van Basiphos lil. Voor deze meststof wordt van be langhebbende zijde veel progaganda gemaakt Vele attesten van de zijde der verbruikers zouden er de groote waarde van aantoonen, en het gevolg is, dat vele goedgelo. vigen er invlie gen. Basiphos III heeft naar haar samen stelling geen grootere waarde dan de ruwe fosfaten, welke laa ste slechts op enkele gronden eenig resultaat geven, en zelfs voor deze gronden komt de Basiphos 111 door haar hoogere prijs niet in aanmerking De proeven met de z g.n gunstige resultaten zijn meest allen te eenzijdig genomen, en zijn dan ook van zeer weinig waarde voor den practischen landbouwer. Gelukkig dan ook heeft de Land- bouw-voorlichtingsdenst in verschil lende deelen van het land haar waar schuwende stem laten hooren In het algemeen genomen staat de Neder- landsche boer van heden op het standpunt niet tot iets nieuws over te gaan alvorens van wetenschappelijke en practische zijde de bru kbaarheid en voordeelen zijn aangetoond, maar toch kan het, gezien de dikwijls groot- scheepsche reclame, nuttig zijn eens een waarschuwende stem te laten hooren. Voor de Nederlandsche boer is het Slakkenmeel nog steeds de oude be proefde basische fosforzuurmeststof, met tevens een nuttig hoog kalkge- halte. Het is dan ook geen wonder dat voor Nederland de voornaamste leverancier van Fosforzuur is en ook van kalk. Reeds eerder wezen wij er op dat Slakkenmeel zonder bezwaar reeds in het najaar of de winter ka 1 worden uitgestrooid, ja dit zelfs voordeelen oplevert door betere verdieling in den grond en werkverdeeling op 't bedrijf Daarom strooit Slakkenmeel en reeds nul 0 zoo dacht ze. Wat voelde ze zich troosceloos eenzaam!En waar ging ze nu eindelijk heen? Ais ze maar niet verdwaalde op die groote vennenl Dit was toch al zoo dikwijls voorge komen en vooral op zulke mistige da gen als nu. Ze moest naar Cumberfield en daar moest zij verslag afleggen van het ge beurde, voor zoover het haar bekend was. Reeds begon ze bij zichzelve te oveileggen, wat ze zou zeggen; ze deed haar best zich alles tot in de kleinste bijzonderheden te herinneren en vroeg zich nu ook weer af, hoe het toch eigenlijk kwam, dat ze zoo lang geslapen had. Was dit enkel van vermoeienis? In het eerst had zij dit zelve wel gedacht, maar nu hield zij dit toch voor een verkeerd vermoeden. Die wijn smaakte immers zoo vreemdl Waarschijnlijk had er een slaappoeder in gezeten. Tot welke afgrijselijke daden zou den zulke menschen in staat zijnl Misschien hadden zij haar vader wel vermoord. Maar hij had toch niet ge noeg geld bij zich, om hen in zulk 'n verleiding te brengen. Steeds troosteloozer keek zij de wijde vlakte over, in zooverre dit door de mist mogelijk was. De minuten Esperanto-nieuws. Esperanto in een belangrijke film. De radio en het Esperanto hebben elkaar reeds eenigen tijd gevonden. Maar de film? Hoe staat het daar mee? Er zijn wel verschillende filmen over het'Esperanto en de Ekperanto- beweging. Het zijn z.g.n. stille filmen met een Esperanto-tekst. Maar de sprekende film, die juist het meeste last heeft van de taalver scheidenheid en daarom juist het Es peranto noodig heeft, had toch nog toe steeds de geniale schepping van Dr Zamenhof links laten liggen. Dat wordt nu anders. De wereldberoemde eersterangs film maatschappij Metro-Goldwijn-Mayer te Hollywood verfilmt nu het tooneelspel van Robert Sherwood „Vermaak van een IdiootHet ls een zachte ironie op een mllitairistisch dictator in een denkbeeldig land. Om niet eenig volk te beledigen is het Neutrale Esperanto gekozen als de taal, die in dat land gesproken wordt. De hoofdrollen zullen gespeeld wor den door Norma Shaerer, Burgess Meredith, Clark Gable en Jozeph Schild- kraut, die met de vertolkers van de bijrollen bezig zijn Esperanto te leeren onder leiding van den bekenden wereid- reiziger-Esperanto-joumalist en -spreker joseph Scherer. Buiten verantwoordelijkheid der redactie. De Jeugdorganisatie van den Nat. Bond Landbouw en Maatschappij. Omstreeks April van dit jaar is voor Westelijk Zeeuwsch Vlaanderen een Jeugdclub van den Nat Bond Land bouw en Maatschappij opgericht. Dit was voor deze streek iets nieuws. Velen stonden er sceptisch tegenover, vooral omdat het doel en het streven, dat met de oprichting beoogd werd, hen niet helder voor den geest stond. Men meende aanvankelijk en er zijn er helaas nóg die dit meenen dat de jeugd door middel van de ver- eeniging op politieke paden zou ge bracht worden want, zoo de ouden zongen, piepen de jongen, nietwaar? Zij, die met dit argument de jeugd club veroordeelen, zouden er goed aan doen, eens een bijeenkomst daarvan bij te wonen: wellicht dat hun scep- werden tot uren, de uren tot dagen en de nevel maakte haar koud tot in haar gebeente. De hoorbare stilte werd haar te veel; meet dan eens meende zij het gelaat van den doode vóór zich te zien, ofschoon ze de oogen gesloten hield. Wat was dit nu? Zou het een spel van haar verbeelding zijn, of hoorde zij belgerinkel? Neen, het waren zeker schapenbelletjes. Met moeice richtte zij zich op; haar beenen waren verstijfd. Maar als er schapen kwamen, dan was er ook een herderja, daar kwam hij allZe riep hem toe, met haast gebiedenden klank in den toon van haar stem: Ben ik ver van Cumberfield? Een vijf mijlen zoowat, als je den goeden weg neemt. Maar de meesten doen dat rletl Het is niet makkelijk loopen, als je hier niet be kend bent, en vooral niet in dien miscl Als je mij maar eens duidelijk den weg wijst, dan zal ik wel zorgen, dat ik dien precies volg. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1938 | | pagina 1