BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
Verschijnt lederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
SemeetvU ^roeie.
FEUILLETON
Het geheim opgsloit.
Land- en Tuinbouw.
Ingezonden.
48ste Jaargang
Dinsdag 20 December 1938
Nummer 4399
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden f 1.25 Buiten Breskens per drie maanden f 1 40
Franco per post
Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75 Iedere regel meer f0;15. Ingez. Med 30 ct. per regel
Abon nem en ts-ad verten ties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels 0.40 (bij vooruitbetaling)
-0
Het Kantoor van den Gemeente-
Ontvanger is op Donderdag 22
December GESLOTEN
De Joden en Palestina.
De nood der Joden in Europa heeft
blijkbaar nog zijn hoogtepunt niet be
reikt. Het radicalisme, dat de Joden
vervolgingen in het Derde Rijk thans
kenmerkt en de aandacht van het pu
bliek ook deswege op dit land con
centreert, doet vergeten, dat nog op
andere punten in Europa de positie
der Joden allengs benarder wordt. Bij
voorbeeld in Dantzig en het -Memel-
land, waar de feitelijk aan de macht
gekomen nationaal-socialisten aanstal
ten maken om het Duitsche stormtempo
te volgen. In het fascistisch Italië, waar
de Joden eveneens hoe langer hoe meer
uit staat en maatschappij worden ge
drongen en waar de Ministerraad Vrij
dag j.l. een besluit heeft genomen, dat
hen verplicht tot het laten registreeren
van hun onroerend goed. In het Derde
Rijk is een soortgelijke ïegistratie voor
afgegaan aan brandschatting der Joden
op groote schaal, toen zich daarvoor
een geschikt voorwendsel voordeed,
ten behoeve van een schatkist, die als
een der grootste zorgen heeft den
Moloch der bewapening te voeden.
In enkele landen van Midden-Europa
treft de Joden een numerus clausus,
terwijl in een land als Hongarije de
antisemietische driften voortdurend
krachtiger worden, aldus het Algemeen
Handelsblad.
Dr. Schacht bevindt zich thans te
Londen, naar de „Financial Times"
verneemt om de welwillende mede
werking der Duitsche regeering aan te
bieden bij de oplossing van het Jood-
sche emigratieprobleem. Het is dr.
Schacht beschoren, ofschoon hij een
bekend tegenstander is van het autar
kisch regiem, de meestdelicate karwei
tjes van het Duitsche nationaal-socia-
lisme op te knappen. De oplossing van
het nieuwe belasting van het buiten
land, dat totdusverre reeds de zorg
Naar het Engelsch.
4.
Dus ging zij naar de keuken terug,
sneed een stuk van het droge brood
af en schonk een slokje wijn in een
van de glazen, waarna zij dit met wa
ter mengde en toen uitdronk wel
met afkeer, maar ze voelde, dat het
haar kracht gaf.
Nu moest zij trachten, haar vrijheid
te krijgen. Eén venster had zij nog
niet geïnspecteerd, dit was het venster
van de kamer, waar de man lag. Zou
ze daar wéér durven binnengaan?
Er was nu geen zon meer; het zou
zelfs niet lang duren, of het zou avond
worden. Ze had alle idee van tijd
verloren. Toch vóór alles wilde ze
niet langer in dit huis der verschrik
king blijven. Maar hier in deze be
wuste kamer zou zij nooit zóó uit het
venster durven springen. Vlak er voor
stond een groote boom. Als zij nu
maar kans zag, om een van de hoofd
heeft voor duizenden Joden, die, be
dacht op lijfsbehoud, zoo goed als
straatarm, den heeten bodem van het
Derde Rijk hebben moeten ontvlieden.
Indien buitenlandsche regeeringen wel
zoo tegemoetkomend willen zijn en
haar goederenaankoopen in Duirsch-
land willen vergrooten, zoodat dit de
beschikking krijgt over meer deviezen,
dan zou Berlijn bereid zijn daarvan 'n
bepaald percentage, naar men meent
dertig procent voor den transfer van
Joodsch kapitaal ter beschikking te
stellen, dat de emigranten met zich
mogen medenemen. Het is haast zoo
eenvoudig als het ei van Columbus.
Maar op deze wijze zou het Derde
Rijk een Joodsche minderheid, die het
niet langer wenscht te dulden, in haar
geheel kunnen loozen schier geheel op
kosten van andere volken en bovendien
nog de edelmoedige kunnen spelen.
Deze volken zouden dan maar verder
moeten zien, hoe en waar zij deze uit-
gestootenen moeten onderbrengen.
Zelfs indien de regeeringen, wien
Berlijn deze meer vrijmoedige, dan
vernuftige transactie voorstelt, daarop
zouden ingaan, zou het probleem nog
bij lange na niet zijn opgelost. Het
besef is levendig geworden, dat de
honderdduizend Joden, die in Midden-
Europa uit hun bestaan zijn gestooten
of nog zullen worden gestooten en
zich om maatschappelijke reclasseering
tot de wereld richten, niet gemakkelijk
zullen worden ondergebracht. In Europa
is voor het overgroote deel hunner
geen plaats meer en in andere wereld-
deelen is wellicht plaats genoeg, indien
men bereid is deze daarvoor af te
staan, maar met het bewoonbaar maken
van deze plaatsen gaan jaren gemoeid.
Het is het werk van de pioniers, de
voortrekkers, die in de eenzaamheid
den trek van als het ware een geheel
volk zouden moeten voorbereiden.
Het ligt voor de hand, dat reeksen
denkbeelden elkaar kruisen. Twee
groote richtingen staan hier tegenover
elkaar: de Zionisten, die in heiligen
ernst gelooven, dat Palestina, het Be
loofde Land uit het Oude Testament,
uitkomst kan biengen voor alle Joden,
die'haard en hof in de Oude Wereld
moeten verlaten en zij, die meenen,
dat Palestina nog slechts een beperkt
aantal Joden méér kan herbergen dan
de 400.000, die er thans wonen, en
daarom naar andere kolonisatieruimte
omzien. Men begrijpt dat de Zionisten
met hand en tand aan Palestina vast
houden: het doet een beroep op de
verbeeldingskracht der Joden, het is
bovendien beloofd in de Balfour-de-
claratie van 1917, die een Nationaal
takken te grijpen, dan zou het wel
mogelijk wezen, zich verder te laten
zakken.
Madge was krachtig, lenig en buig
zaam; maar zou zij kunnen springen
toe een van die uitstekende takken?
Ze stond nu op de vensterbank, die
gelukkig heel breed was Haar langen
mantel wierp ze af, op het gras daar
onder
Het volgend oogenblik had zij den
sprong gewaagd en hing aan den tak.
Niet zonder veel moeite slaagde zij er
toen in, zich een plaatsje te veroveren
in de vork van een boomtak. Enkel
reeds het gevoel, dat zij daar uit die
kamer was, schonk haar moed en met
veel beleid en omzichtigheid werkte
zij zich nu omlaag tot den ondersten
tak. Nu was het nog een behoorlijke
sprong naar beneden, maar dat er
maar op gewaagd! Toen ze op den
grond plofte was ze eerst doodsbang,
dat ze den enkel zou verstuikt heb
ben, maar tot haar groote vreugde
merkte zij, dat zij in het geheel geen
letsel had.
Onmiddellijk ging ze kijken in de
schuur, waar ze meende, dat de
auto zou staan. De deur stond wijd
open, maar de wagen was er niet
Troosteloos jankte de hond en deed
Tehuis in Palestina in het vooruitzicht
stelde. De Engelsche regeering be-
heerscht de positie; de Ronde Tafel*
conferentie van Joden en Arabieren,
die in Januari a.s, te' Londen bijeen
komt, kan, indien zij bijeenkomt, nader
licht verspreiden omtrent de vraag, of
tusschen de beide bevolkingsgroepen
alsnog een accoord mogelijk is. Het
schijnt dat de Engelsche regeering,
mocht de conferentie mislukken, Kenja,
Engelsch koloniaal gebied in Afrika,
als alternatief voor het Joodsch Natio
naal Tehuis in Palestina voor oogen
staat. In het schema van de Britsche
rijkspolitiek geen kwaad denkbeeld.
De Zionisten vinden echter steun
bij een figuur als Winston Churchill,
den man van het befaamde Witboek,
die uitgaat van de gedachte dat voor
den duur van tien jaar het Joodsche
emigratie-quotum zou worden vastge
steld en wel zoodanig, dat aan het
eind van dezen termijn de verhouding
tusschen de Joodsche en de Arabische
bevolkingsgroep wat het zielengetal
betrefc niet belangrijk zou zijn gewij
zigd. Kunnen de Arabieren voor dit
denkbeeld niet gevoelen? De heer J.
H. Karin, vroeger Nederlandsch con
sul te Jeruzalem, lanceert in een inge
zonden stuk in de „Manchester Guar
dian" een denkbeeld, dat aan Chur-
chills idee den noodigen materieelen
ondergrond zou kunnen verleenen:
stichting van een Joodsch-Arabische
maatschappij, waarin beide partijen elk
voor een bedrag van 2.500 000
deelnemen, tot het ontwikkelen van
de natuurlijke rijkdommen van Palestina.
Aldus zou praccische samenwerking
tusschen de twee volksgroepen kun
nen worden verkregen en zou geen
discriminatie tusschen Joden en Ara
bieren behoeven plaats te vinden. Het
is een nieuwe gedachte, die bij toe
passing de Zionisten zou dwingen hun
excusieve houding te laten varen,
maar een practische oplossing voor
het probleem der vluchtelingen zou
bevorderen, waarin Palestina de hoofd
rol zou kunnen blijven spelen. Zij is
de moeite van een onderzoek waard,
wanneer men zoowel met de Arabie
ren rot een redelijk compromis wil ko
men als een concrete bijdrage wil
leveren tot snelle oplossing van het
Jodenvraagstuk.
Fosforzuurbemesting.
Tegen of in het bemestingsseizoen
wanhopige pogingen, om vrij te ko
men van zijn ketting en Madge, die
een groote dlerenvriendin was, maakte
hem ios en als een pijl uit den boog
vloog de hond een bepaalde richiing
uic. Hem te volgen was een onmoge
lijkheid, want met den opkomenden
mist was hij in een ommtzien uit het
oog verdwenen.
Ze liep nu ook maar in dezelfde
richting waarin zij den hond had zien
verdwijnen, er zich in 't minst nog
geen rekenschap van gevend, welken
kant zij uidiep. Haar vader enzij had
den gehoopt in Cumberfield aan te
komen, toen ze overvallen werden
door dat onweer.
Dit was nu pas één dag geleden.
Het leek wel een jaar.
Zóó dicht werd de nevel nu, dat zij
bang was, niet eens de namen te
kunnen onderscheiden, als ze bij een
wegwijzer zou komen.
HOOFDSTUK III.
De gedachte, die vooraan stond bij
Madge Heathcote en die iedere andere
verdrong, was het verlangen, om zoo
ver mogeiijk van die verschrikkelijke
plaats te komen, want als de moorde
naars terugkeerden, zouden ze met
haar zeker ook korte metten maken,
komt het nog al eens voor dat er den
boer opgegaan wordt met z.g.n. nieuwe
meststoffen, die, als men de aanbieders
zou gelooven, een ladicale omkeer in
de tot heden gebruikelijke bemesting
zouden kunnen teweeg brengen. Dan
zijn het we<r eens de z g.n. Meng-
meststoffen, die voor de Landbouw
bijna altijd te duur zijn, soms ook wel
nieuwe enkelvoudige.
Zo is er momenteel een Fosfor-
zuurmeststof op de markt onder den
schoonklinkenden naam van Basiphos
lil. Voor deze meststof wordt van be
langhebbende zijde veel progaganda
gemaakt Vele attesten van de zijde
der verbruikers zouden er de groote
waarde van aantoonen, en het gevolg
is, dat vele goedgelo. vigen er invlie
gen.
Basiphos III heeft naar haar samen
stelling geen grootere waarde dan de
ruwe fosfaten, welke laa ste slechts op
enkele gronden eenig resultaat geven,
en zelfs voor deze gronden komt de
Basiphos 111 door haar hoogere prijs
niet in aanmerking
De proeven met de z g.n gunstige
resultaten zijn meest allen te eenzijdig
genomen, en zijn dan ook van zeer
weinig waarde voor den practischen
landbouwer.
Gelukkig dan ook heeft de Land-
bouw-voorlichtingsdenst in verschil
lende deelen van het land haar waar
schuwende stem laten hooren In het
algemeen genomen staat de Neder-
landsche boer van heden op het
standpunt niet tot iets nieuws over te
gaan alvorens van wetenschappelijke
en practische zijde de bru kbaarheid
en voordeelen zijn aangetoond, maar
toch kan het, gezien de dikwijls groot-
scheepsche reclame, nuttig zijn eens
een waarschuwende stem te laten
hooren.
Voor de Nederlandsche boer is het
Slakkenmeel nog steeds de oude be
proefde basische fosforzuurmeststof,
met tevens een nuttig hoog kalkge-
halte. Het is dan ook geen wonder
dat voor Nederland de voornaamste
leverancier van Fosforzuur is en ook
van kalk.
Reeds eerder wezen wij er op dat
Slakkenmeel zonder bezwaar reeds in
het najaar of de winter ka 1 worden
uitgestrooid, ja dit zelfs voordeelen
oplevert door betere verdieling in den
grond en werkverdeeling op 't bedrijf
Daarom strooit Slakkenmeel en reeds
nul
0
zoo dacht ze. Wat voelde ze zich
troosceloos eenzaam!En waar ging
ze nu eindelijk heen? Ais ze maar
niet verdwaalde op die groote vennenl
Dit was toch al zoo dikwijls voorge
komen en vooral op zulke mistige da
gen als nu.
Ze moest naar Cumberfield en daar
moest zij verslag afleggen van het ge
beurde, voor zoover het haar bekend
was. Reeds begon ze bij zichzelve te
oveileggen, wat ze zou zeggen; ze
deed haar best zich alles tot in de
kleinste bijzonderheden te herinneren
en vroeg zich nu ook weer af, hoe
het toch eigenlijk kwam, dat ze zoo
lang geslapen had. Was dit enkel van
vermoeienis? In het eerst had zij dit
zelve wel gedacht, maar nu hield zij
dit toch voor een verkeerd vermoeden.
Die wijn smaakte immers zoo vreemdl
Waarschijnlijk had er een slaappoeder
in gezeten.
Tot welke afgrijselijke daden zou
den zulke menschen in staat zijnl
Misschien hadden zij haar vader wel
vermoord. Maar hij had toch niet ge
noeg geld bij zich, om hen in zulk 'n
verleiding te brengen.
Steeds troosteloozer keek zij de
wijde vlakte over, in zooverre dit door
de mist mogelijk was. De minuten
Esperanto-nieuws.
Esperanto in een belangrijke
film.
De radio en het Esperanto hebben
elkaar reeds eenigen tijd gevonden.
Maar de film? Hoe staat het daar
mee? Er zijn wel verschillende filmen
over het'Esperanto en de Ekperanto-
beweging. Het zijn z.g.n. stille filmen
met een Esperanto-tekst.
Maar de sprekende film, die juist
het meeste last heeft van de taalver
scheidenheid en daarom juist het Es
peranto noodig heeft, had toch nog
toe steeds de geniale schepping van
Dr Zamenhof links laten liggen.
Dat wordt nu anders.
De wereldberoemde eersterangs film
maatschappij Metro-Goldwijn-Mayer te
Hollywood verfilmt nu het tooneelspel
van Robert Sherwood „Vermaak van
een IdiootHet ls een zachte ironie
op een mllitairistisch dictator in een
denkbeeldig land. Om niet eenig volk
te beledigen is het Neutrale Esperanto
gekozen als de taal, die in dat land
gesproken wordt.
De hoofdrollen zullen gespeeld wor
den door Norma Shaerer, Burgess
Meredith, Clark Gable en Jozeph Schild-
kraut, die met de vertolkers van de
bijrollen bezig zijn Esperanto te leeren
onder leiding van den bekenden wereid-
reiziger-Esperanto-joumalist en -spreker
joseph Scherer.
Buiten verantwoordelijkheid der redactie.
De Jeugdorganisatie van den
Nat. Bond Landbouw en
Maatschappij.
Omstreeks April van dit jaar is voor
Westelijk Zeeuwsch Vlaanderen een
Jeugdclub van den Nat Bond Land
bouw en Maatschappij opgericht.
Dit was voor deze streek iets nieuws.
Velen stonden er sceptisch tegenover,
vooral omdat het doel en het streven,
dat met de oprichting beoogd werd,
hen niet helder voor den geest stond.
Men meende aanvankelijk en er
zijn er helaas nóg die dit meenen
dat de jeugd door middel van de ver-
eeniging op politieke paden zou ge
bracht worden want, zoo de ouden
zongen, piepen de jongen, nietwaar?
Zij, die met dit argument de jeugd
club veroordeelen, zouden er goed aan
doen, eens een bijeenkomst daarvan
bij te wonen: wellicht dat hun scep-
werden tot uren, de uren tot dagen
en de nevel maakte haar koud tot in
haar gebeente.
De hoorbare stilte werd haar te
veel; meet dan eens meende zij het
gelaat van den doode vóór zich te
zien, ofschoon ze de oogen gesloten
hield.
Wat was dit nu? Zou het een spel
van haar verbeelding zijn, of hoorde
zij belgerinkel? Neen, het waren zeker
schapenbelletjes.
Met moeice richtte zij zich op; haar
beenen waren verstijfd.
Maar als er schapen kwamen, dan
was er ook een herderja, daar
kwam hij allZe riep hem toe, met
haast gebiedenden klank in den toon
van haar stem:
Ben ik ver van Cumberfield?
Een vijf mijlen zoowat, als je
den goeden weg neemt. Maar de
meesten doen dat rletl Het is niet
makkelijk loopen, als je hier niet be
kend bent, en vooral niet in dien
miscl
Als je mij maar eens duidelijk
den weg wijst, dan zal ik wel zorgen,
dat ik dien precies volg.
(Wordt vervolgd).