BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
't Oorlogsgevaar geweken,
Verschijnt iedereo DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
Europa haalt weder vrij adem.
De onderhandelingen geëindigd
De betrokken personen weder
huiswaarts.
FEUILLETON
Sen glimp van Canada*
47ste Jaargang
Vrijdag 30 September 1938
Nummer 4376
ABONNEMENTSPRIJS:
Per drie maanden I 1.25. Buiten Breskens per drie maanden 1 1 40
Franco per post
Buitenland per jaar 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer I0.15. Ingez. Med 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels I 0.40 (bij vooruitbetaling)
3®weex\\e ^vesVeti?
Onze llchtverdulsteringsoefening van
gisterenavond is over het algemeen
goed verloopen. Ons dorp was werke
lijk geheel in het duister gehuld.
Ik betuig dan ook gaarne mijn te
vredenheid en dank over de medewer
king, die ik van de geheele burgerij
ondervond.
Het ligt in mijn voornemen binnen
14 dagen door middel van de radio-
distributie het resultaat van deze oefe
ning nader met U onder oogen te zien
en de verschillende kleine fouten te
bespreken.
Aan mijn dringend verzoek zich zoo
min mogelijk op straat te begeven, is,
tot mijn spijt, niet genoeg voldaan.
Vooral de jeugd gaf blijk de ernst van
een dergelijke oefening niet geheel te
begrijpen. Slechts, wanneer iedereen,
zonder een enkele uitzondering, mede
werkt, kan lichtverduiscering het lucht-
gevaar verminderen.
De resultaten van gisterenavond heb
ben mij echter, tot mijn groote voldoe
ning, vertrouwen geschonken, dat wij
hier in Breskens een absolute verduis
tering wel degelijk kunnen verkrijgen.
Moge dit zoo blijken bij de eerst
volgende oefening.
Breskens, 30 September 1938.
Mr. J. P. DROST,
Burgemeester van Breskens.
Volledige overeenstemming
in München bereikt-
De conferentie te München is heden
morgen te 1.50 uur geëindigd en
heeft tot resultaat dat de Duitsche
troepen 1 October tot de demarcatie
lijn uit het Britsch-Fransche plan zul
len binnentrekken.
Dit zal geschieden in vier étappes,
te beginnen morgen 1 October.
Praag bereid gebied af
te staan.
In offlcieele Tsjechische kringen te
Praag wordt vernomen, dat vóór de
conferentie te München begon, de
Tsjechische regeering er in heeft toe
gestemd die gebieden, welke voor
meer dan 50 pCt. door Duitschers
worden bewoond, aan Duitschland af
te staan. Tsjechoslowakije vraagt even
wel voor zichzelf zoodanige grenzen,
dat het den nieuwen staat mogelijk
zal zijn zijn bestaan te verdedigen.
De Tsjechoslowaaksche regeering
kan echter niet accoord gaan met een
volksstemming, noch in de gebieden
met een groote Tsjechische meerder
heid, noch in die welke geheel Tsje
chisch zijn, zooals door Duitschland
geëischt wordt, en wel om militaire
redenen.
ITO U-04ir*
(Ingez. Med.)
18.
(Nadruk verboden).
Voor ons zou het te laat geworden
zijn om den tocht over de kolk mede
te maken. We moesten terug. Eer het
dan ook een half uur verder was,
stonden wij weer aan den waterval.
Met een lift daalde ik af in de schacht
welke uitgehakt werd in de rots,
waarover het water heenjaagt. Ik werd
weer in oliegoed gepakt, kreeg gummie
laarzen aan. Mijn fototoestel in een
diepen jaszak beveiligd verdween ik
in duistere gangen. Ik moest maar
doorloopen, was mij gezegd, tot ik
een lichtje zou zien, a la Klein Duimpje.
Een donderend geluid boven mijn
hoofd nam hand over hand toe. Na
zoo wat veertig meter geloopen te
hebben kreeg ik een dwarsgang van
ongeveer twee honderd meter lang.
Uit deze liepen weer drie zijgangen.
Twee voerden tot nabij den waterval
en een geheel onder deze.
De berg rond mij sidderde. Boven
mij was een geluid als van duizend
hollende paarden. In deze donderende
muziek schenen zich demonische
krachten uit te leven. Ik naderde tot
waar de watermassa's als in een dik
gordijn voor mij langs schietend on
ophoudelijk nederploften in den af
grond.
Ik probeerde een stukje van den
hemel te vinden door de vallende
massa's heen onmogelijk. Wel
speelde het daglicht door de wit
groene waterkolommen. Er was een
geraas, waarin de stem verloren ging.
Ik floot en hoorde mijzelf niet. Ik
sprak ik riep ten slotte. Flauw
drong mijn eigen stem binnen in mijn
h ofd tot mij door. Juist was ik met
mijn alleenspraak geëindigd, toen een
jong paartje verscheen. Angstig om al
het geweld rond haar drong het meisje
zich tegen haar gezel aan. Hoe wei
nig bescherming zou zijn arm voor
haar gehad hebben, als de sidderende
rots het begeven had
De jongeman beduidde mij wat en
bewoog zijn lippen. Ik beduidde wat
terug en bewoog ook mijn lippen. En
we lachten en wisten allebei, dat we
niks van elkander snapten.
Onophoudelijk gutste het water ne
De Tsjechoslowaaksche regeering
gaat accoord met de tijdlimiet, die
voor de definitieve regeling is gesteld.
Al deze regelingen moeten tegen 15
December uitgevoerd zijn doch het is
mogelijk, dat alles reeds tegen 31
October is geregeld
De Tsjechoslowaaksche regeering
gaat eveneens accoord met controle
door een internationale commissie en
door het Britsche legioen, alsmede
met bezetting door Britsche troepen
voordat het gebied aan de Duitschers
wordt overgedragen.
De Tsjechoslowaaksche regeering Is
bereid te onderhandelen over demo
bilisatie en het terugroepen van haar
troepen, alsmede over de herziening
van haar verdragenstelsel, doch in het
belang van haar eigen defensie en van
de Tsjechische en de democratische
Duitsche minderheid en ook van de
Joden in het gebied, kan zij niet tot
ontruiming en demobilisatie of het
prijsgeven van haar versterkingswerken
overgaan voordat de grenzen zijn af
gebakend, garanties zijn versterkt voor
de uitwisseling der bevolking en een
nieuw systeem van internationale waar
borgen is ontworpen. Zij wil niets
liever dan deze onderhandelingen ver
haasten en wenscht in geen geval
uitstel van de definitieve regeling,
waartoe op advies van Engeland en
Frankrijk eens en voor altijd is beslo
ten en waarvoor beroepen zijn gedaan
door een aantal staatshoofden onder
leiding van Roosevelt.
Op dit critleke oogenbllk stelt de
Tsjechoslowaaksche regeering de be
langen van de beschaving en den
wereldvrede vóór den nood van haar
eigen volk, en is zij besloten tot het
der tusschen de dikke balken welke
den uitgestooten rotswand stutten.
Meermalen beproefde ik te fotografee
ren, doch telkens joeg het op mij
neerpletsende water mij terug, waarbij
dan de camera met een zwaai onder
mijn jas verdween.
Eindelijk had ik dan toch een op
name gemaakt. Ik aanvaardde den
terugtocht door de druipende gangen,
trachtende eenigszins een vergelijking
te maken tusschen den druk van het
neerstortende water en den weerstand
van het rotsgevaarte rond mij, dat in
voortdurende trilling was. Wel zeer
mag het gouvernement hier op zijn
hoede zijn voor de ondermijnende
werking die haar weg ploegde In het
harde silurische gesteente
Een oogenbllk later stond Ik weer
in het stralend» zonlicht. Onder de
duizenden bezoekers vond ik mijn
reisgenoote en onzen gastheer In een
druk gesprek met een paar hollanders
uit Overijssel, welke even uit de Ver-
eenigde Staten waren overgewipt naar
de canadeesche zijde.
Hartelijk en dankbaar namen wij af
scheid van den heer Leijs, die zich
geheel belangeloos zooveel moeite
voor ons had gegeven. Op het terras
van Brockshotel zagen wij hem na
brengen van offers, die nimmer in de
historie met zooveel aandrang van een
onoverwonnen staat zijn verlangd. Zij
is derhalve gerechtigd te verlangen,
dat ook de andere partij begrip voor
den vrede in Europa en in de geheele
wereld toont.
De onderteekening.
Om 1.30 uur hedenmorgen was de
onderhandeling afgeloopen.
De overeenkomst der vier groote
mogendheden werd het eerst onder
teekend door Hitier.
De vrede definitief.
Het pessimisme is geweken. De vrede
wordt als definitief beschouwd.
Praag aanvaardt de
voorwaarden.
De Tsjechoslowaaksche regeering
heeft heden het accoord van München
aanvaard.
De inbezitneming
De inbezitneming der vier sectoren
zal plaats hebben van 1 tot 7 October.
Chamberlain vertrokken.
Minister Chamberlain is hedenmor
gen 11.30 uur naar Engeland vertrok
ken.
Frank Buchman over
geestelijke herbewapening.
Dat ik ter gelegenheid van mijn zes
tigsten verjaardag mijn stem laat hooren
vindt zijn reden in het feit dat de er
varing, opgedaan in meer dan een land,
mogelijk kan helpen bij het ontwarren
van de moeilijke en schijnbaar onop
losbare vraagstukken waarmee de gan-
sche wereld te kampen heeft.
De wereld bevindt zich in een zorg-
wekkenden en onrustbaren toestand.
Vijandschap stapelt zich op tusschen
volk en volk, tusschen arbeid en ka
pitaal, tusschen klasse en klasse. Ver
bittering en angst leggen ons dagelijks
zwaardere lasten op. Ons gezinsleven
wordt ondermijnd door wrijving en
ontgoocheling.
Zou er een geneesmiddel te vinden
zijn, dat enkeling en volk kan genezen
en hoop geeft op een spoedig en af
doend herstel?
De genezing kan liggen In den te
zoolang wij konden. Waarlijk behoefde
deze oud-nederlander geen lid der
bekende Rotharyvereeniging te zijn om
evenwel haar nobel devies tot het
zijne te maken, d.i. „to make friends".
We besloten dien avond nog To
ronto te halen, zoodat wij een paar
uur later te Welland arriveerden, waar
we den trein namen, die ons in een
wijden boog om den westelijken boe
zem van het Ontariomeer naar de
hoofdstad zou voeren dezer provincie.
Nauwelijks konden wij onze oogen
gelooven, als wij des avonds door
Toronto wandelden. Even dachten we
nog aan een luchtafweeroefening, zoo
doodsch en somber als de straten
voor ons lagen. Maar 't was Zondag,
dus waren er geen oefeningen moge
lijk. Met llchtlooze ramen stonden de
winkels stil en stom in de verlaten
heid te staren. Geen vroolijke groepjes
wandelaars waren te zien, nergens was
een restaurant met opgewekte eters te
ontdekken. De eenlge levende wezens
die we op onzen weg ontmoetten,
waren enkele mannen met petten op
en een magere kat. Menschen en kat
deden er het zwijgen toe.
Onze stemming was toch al niet
meer van de beste, want op een
vriendelijke aanbeveling afgaande had
rugkeer tot die eenvoudige oude waar
heden, die sommigen van ons aan
moeders schoot leerden en die menig
onzer vergeten en verwaarloosd heeft:
eerlijkheid, reinheid, onzelfzuchtigheid
en liefde. De huidige crisis is in wezen
een geestelijke crisis. Nederland moet
geestelijk herbewapenen. Er is geen be
langrijker noch dringender taak en er
is geen betere weg om het land te
beveiligen.
Geestelijke opbloei gaat noodzake
lijkerwijs aan economischen opbloei
vooraf. Men stelle zich eens voor, een
opkomend getij van absolute eerlijkheid
en absolute onzelfzuchtigheid in iéder
land. Wat voor uitwerking zou dat
hebben? Wat zou het beteekenen voor
het peil der belastingen? Voor onze
schulden? Voor onze spaarpenningen
en beleggingen? Een vloedgolf van
absolute onzelfzuchtigheid in alle lan
den zou het einde van oorlog betee
kenen. Geestelijke opbloei schept geen
crisis maar vertrouwen en eenheid op
alle terreinen des levens.
Hoe kunnen wij dien geestelijken
opbloei bespoedigen over de geheele
aarde?
Wij hebben een kracht noodig, sterk
genoeg om de menschelijke natuur te
veranderen en bruggen te slaan van
man tot man, van partij tot partij. Dit
begint zoodra ieder zijn eigen fouten
erkent in plaats van de fouten van
anderen in het licht te zetten. God
alleen kan de menschelijke natuur ver
anderen.
Wanneer deze kracht werkt In een
kleine groep kan dit de oplossing be
teekenen van de vraagstukken van een
geheel land. Een leider veranderd, de
denkwijze van een volk veranderd, een
wereld tot bezinning gekomen. „Een
nieuwe wereld op te bouwen" is dat
niet waar iedereen aan denkt en naar
verlangt? Iedereen is geneigd te zeggen:
„Als mijn buurman maar eerlijk werd
als het andere land maar vredelievende
gedachten kreeg 1" Wij willen alle
maal „hebben" maar onder zulke ver
anderde leiders zouden we allen be
hoefte hebben om te „geven". We
zouden door dezen nieuwen geest het
antwoord kunnen vinden voor de
moeilijkheden die den economischen
opbloei tegenhouden.
Stel dat Iedereen genoeg om ande
ren gaf, dat iedereen genoeg met an
deren deelde, dat iedereen genoeg be
zat. Immers: er is voldoende voor ie
ders behoefte maar niet voor ieders
begeerte. Denk eens aan de werkloo-
zen, die op die manier ingeschakeld
zouden kunnen worden in een plan
voor geestelijke herbewapening; ieder-
den wij een hotel getroffen, dat we
nooit zouden verkozen hebben, als we
zijn comfort eerder hadden kunnen
zien ontbreken. Oogenschijnlijk had
men er een tijdlang moeite gedaan
niet al te veel met de voortschrijdende
beschaving in conflict te komen, doch
eindelijk den wedloop maar opgege
ven. Het was het Fordhotel bestaande
uit twee stijllooze gebouwencomplexen
van kaarsrecht op elkaar gezette etages,
bevattende een duizendtal kamers.
Nogal groot dus. Dit was echter ook
het eenige dat aan de Ford-idee her
innerde. Ontevreden hadden we op
zoek naar betere kamers gezwoegd
van de eene verdieping naar de an
dere achter den eerste bediende aan
om overal dezelfde gebrekkige ver
lichting te vinden, onvoldoende lucht-
verversching, onhandelbare ramen en
jalouzieën, gelimiteerde zindelijkheid.
Onze „badkamer" bestond uit een nis
met voorhangsel en douche. Van het
water van de douche hadden we twee
maal plezier. Het liep onder het schuif
gordijn weg tot voor den waschtafel,
zoodat wij balanceerend op hakken
en teenen moesten toilet maken.
.(Wordt vervolgd).
