BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens FEUILLETON Een glimp van Canada, 47ste jaargang Maandag 5 September 1938 Nummer 4369 ABONNEMENTSPRIJS: Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1 40 Franco per post Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer 10; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels 0.40 (bij vooruitbetaling) BIJ HET 40-JARIG REGEERINGSJUBILEUM VAN H. M. KONINGIN WILHELMINA. Een blijde feestzang klinkt langs beemden en langs stranden, Het plechtig klokkenlied dreunt over 't lage land; Vergeten w'in dit uur partijen, rang en standen, Eén zij het Neerlands volk in hechte broederband. Hoe juicht dat vroolijk lied langs Neerlands schoone dreven, Een lied van lof en dank, waarin de vreugde lacht; 't Geldt Haar, die won ons hart in krachtig medeleven, Traditie van een oud en glorievol geslacht. Een reeks van veertig jaar heeft U met ons verbonden, Het volk aanvaardde blij de leiding door Uw hand, Gij hoeddet trouw ons erf, het ligt daar, ongeschonden, Zoo stralend en zoo puur, ons dierbaar Vaderland. Al dreigde soms gevaar, 't deed U, Vorstin, niet beven, Met vaste hand hebt Gij Uw dankbaar volk geleid, Zoo groeide in bange strijd of onder hoopvol streven, In 't Neerlands hart een gloed, U en Uw Huis gewijd. Iets heiligs zij Vorstin, U deze dag beleden, De liefde van dat hart, in vrijheid U geboón; Gij wont, als Vader Willem in het grijs verleden Verknochtheid van heel 't volk; zij zij Uw heerlijk loon. Een trotsche vreugd mag thans ons hart doen gloeien; Eens lag ons volk in ketenen terneer; Maar mèt Oranje slaakte het zijn boeien, En hief zich krachtig op, tot grooter macht en eer. Toen koerste Neerlands vloot naar onbekende zeeën, Gestuit door eeuwig ijs, noch keerkrings zonnegloed; De driekleur werd begroet op nieuw ontdekte reeën, Als beeld der vaad'ren kracht; van onverwinb're moed. Waar werden volk en Vorst zoo innig saamgebonden 1 Waar schiep de landzaat zelf zoo schoon en vruchtbaar landl Door lange eeuwen heen, in blijde en droeve stonden Hield 't Nederlandsche volk, mèt 't Huis Oranje stand. Nu is er vreugd en dank in duizenden gezinnen, Nu paart een stille bëe zich aan het plechtig lied; Nu blikt het volk omhoog naar zijne Koninginne, Symbool van éénheid van een machtig rijksgebied. Een wereldrijk legt bloemen aan Uw voeten, Als blijk van liefd' en trouw aan U, o Koningin! Een rijk, dat d' aard omspant, komt juub'lend U begroeten, Als trouwe Moeder van Uw dankbaar huisgezin. (Nadruk verboden). J. N. a. (Nadruk verboden). Uit alle deelen van het imperium komen hier de studenten kennis en wetenschap putten uit de haast on metelijke hulpbronnen, waarover de universiteit beschikt. In het niet te groot maar bekoorlijk natuurhistorisch- geologisch museum dezer grootsche inrichting is zulk een kernverzameling aanwezig, dat men vele dagen zou noodig hebben om zijn weetgierigheid te bevredigen en van de schoonheid der voorwerpen afzonderlijk naar be- hooren te genieten. Het museum her innert in sterke mate aan het geologisch- mlneralogisch museum te Leiden. Ook het fluoresceeren der ertsen en mine ralen onder ultra violette stralen is er prachtig waar te nemen. Dergelijke inrichting te Leiden brengt echter door het volkomen afsluiten van het daglicht de fluorescentie nog beter tot haar recht. Het feit dat ginds in het beroemde Mac Gill-museum thans ook voor het eerst fossiele schelpen van het nauwe lijks naar waarde te schatten Kad- zandsche strand en andere deelen der Schelde aanwezig zijn. is voor ons een aardige voldoening. Onze wandelingen hadden ons dorstig gemaakt. We verlangden naar een fris- schen dronk; persoonlijk voelde ik veel voor een biertje Maar ho, dit laatste ging zoo maar niet. Het leek wel of bier zulk een kostbare goden drank was, dat het in kluizen was op geslagen achter slot en grendel. In restaurants verboden, in grillrooms idem, coffeeshops idem. Wij bestorm den een taveerne. Een gelegenheid met zulk een naam herinnerend aan de dorstige legioenen van Julius Cae sar gaf vertrouwen. Niets! Eindelijk ontdekten wij een huis een soort clublokaal, waar als grootst denkbare verlokking een schuimend glas bier in de vitrine was uitgebeeld, Aan een goedig uitziend buurmannetje vroeg ik, of de aangeduide gelegenheid ook mocht betreden worden door dames. De bekomen inlichting was uiterst hoopvol, dus tiaden wij binnen. Hier was dan heusch bier: flesschen in on afzienbare rijen, tonnen verlokkelijk in haar goedige rondheid. Maarhet De politieke toestand. Men behoeft de hoop op een duur zame ontspanning niet te laten varen. Een ding evenwel is noodig en wel, dat bij de besprekingen te Berchtes gaden besloten zou moeten worden dat de Sudeten duitschers niet bij voortduring de discussie over de nieuwe voorstellen van Praag zouden afwijzen. Het gaat er om of de Sudeten-duit- schers willen blijven discussieeren, en dan is er hoop op vermijding van een botsing. En dit nu willen de Sudeten- duitschers en Hitier heeft daartoe zijn placet gegeven. In dit verband wordt in Berlijn het uitstel van de publicatie van het Tsje chische plan opgevat. Als een gunstig voorteeken, want dat doet vermoeden dat er nog wijzigingen in worden aan gebracht. Voorts is er een hieruit voortvloeien de kwestie, of de Sudeten-duitschers met een tegenvoorstel voor den dag zullen komen. Dit schijnt evenwel geheel afhanke lijk te zijn van de vraag, hoe het plan er uit zal zien, nadat het onder den druk van Engeland en Frankrijk nog verbeterd zal zijn. In verband met een soort godsvrede van drie manneD wordt veel gespro ken over een plebisciet. Het heet, dat de godsvrede van Duitsche zijde zou worden aanvaard op voorwaarde, dat na afloop daarvan een volksstemming zou worden uitgeschreven. Een volks stemming in het geheele Sudeten- duitsche gebied over den Staatsrech terlijken status van het Sudeten duit sche land, alsmede over de vraag, tot welken staat dit gebied wenscht te behooren. Dit is op het oogenblik nog onaan vaardbaar voor de Tsjechoslowaaksche regeering. intusschen gaan de besprekingen voort en wachten wij wat het partij congres te Neurenberg zal brengen. De Joden in Italië, —o— Het besluit van den Italiaanschen ministerraad, waarbij buitenlandsche (oden, die zich na 1918 in Italië heb ben gevestigd, binnen zes maanden het land moeten verlaten, heeft in buitenlandsche kringen uiteraard zeer veel beroering gewekt, onverbiddelijke woord in de wet vast gelegd, was sedert vier maanden ook hier van kracht geworden: geen drup pel van welke vloeistof ook zou hier nog ooit over vrouwenlippen vloeien. En dus viel nogeens de barrière. Adieu lustoord van Cambrines en leve de kuischheid. Maar zijn wij in Holland dan zoo slecht, zoo verdor ven, omdat wij er in elk café ons biertje nemen kunnen, ja op het voet balveld zelfs, op de ijsbaan? Komen we nu toch waarlijk zoover bij die canadeezen achteraan? Wijst het op degeneratie, dat bij ons in elke toon bare gelegenheid de dames zich laven mogen aan kwast met een rietje? Neen, immer duidelijker wordt mij de amerikaansche volksverhuizing naar Holland telken jare. Bij ons stroomt nog lustig het bier en nog wat, en volkomen begrijpelijk wordt het, dat in onze hoofdstad de amerikanen be ter den weg weten naar het lollige kroegje in de Pijlsteeg dan dien naar het rijksmuseum. Gekweld door een dorst, waarmede men midden in de Sahara geen kwaad figuur zou geslagen hebben, joegen we in een taxi naar ons hotel. Een gebouw als een fort, mee eetzalen, vergaderzalen, drugstore, coffeeshop Het besluit is, zooals men weet, in zeer algemeene bewoordingen vervat, met het gevolg, dat velen in onzeker heid verkeeren of zij al dan niet er door getroffen zullen worden. Om maar iets te noemen: Wanneer wordt een buitenlander als Jood beschouwd? Zal men dezelfge normen laten gelden als die welke men voor de Italiaansche Joden heeft vastgesteld; normen, die veel minder ver gaan dan die aan de hand van welke men in Duitschland uitmaakt of iemand Jood is, zoodat men in Italië aan Joden geparenteerd kan zijn zonder als Jöod beschouwd te worden. Of zal men tegenover de buitenlanders strenger zijn en b.v. de emigranten uit Duitschland naar Duit sche opvattingen waardeeren en klassi- ficeeren? Verder, wanneer een niet- Joodsche buitenlander met een buiten landsche Joodsche getrouwd is, zal de man dan de vrouw volgen of de vrouw den man? Dit zijn slechts enkele vra gen, waarvoor vele buitenlanders zich thans gesteld zien. Een andere categorie vragen betreft de bezittingen der uitgewezen Joodsche buitenlanders. Bij informatie in offici- eele kringen zeide men ons niet te gelooven dat het in beslag nemen de zer bezittingen zal geschieden. Groote mogelijkheden blijven dan echter nog bestaan in verband met de Italiaansche deviezenbepalingen. Men mag aannemen, dat, toen de minister raad zijn besluit nam, geenszins gelde lijke motieven hierbij voorzaten. An derzijds mag men ook niet verwachten, dat het racistisch idealisme in Italië zoo ver gaat, dat het land ter wille van de uitgewezen buitenlandsche Jo den zijn deviezenpositie gaat verzwak ken. Zoo heerscht er op vele punten on zekerheid. Eenig licht in deze duister nis ts niet te verkrijgen. Men zal de desbetreffende latere besluiten moeten afwachten. Verkeer uit Westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen. In de N. R. Crt. van Zondagochtend wordt in een ingezonden stuk en on derteekend met X. het volgende over dit verkeer geschreven: Ondanks het feit, dat in het voor jaar tegen de weigering door den Rijks inspecteur van het verkeer te Middel burg van een rit per autobus van Wes telijk Zeeuwsch Vlaanderen naar de en taveerne, als daar geen bier was, waar moest het dan zijn? Toch was het er niet te krijgen, in al die za len niet. En toen verscheen de man wiens beeltenis ik nooit vergeten zal, een man die iets over zich had van een detective, die ons iets influisterde, ons uit het gedrang voerde en ons een marmeren trap wees, die onder het sousterrain leidde. Langs een groot schilderij een der martelaren des ge- loofs voorstellende daalden wij omlaag. In het halfduister zagen wij boven een ingang met gulden letters gegrift: Em- bassij-club. Toen betraden wij als in een sprookje een prachtvolle zaal, waar perzische tapijten het geluid der voetstappen smoorden. Half verdoken lampen zonden er haar gezeefd licht in een romantische ruimte tot zelfs in de verste hoekjes waar fauteuils en tropische planten tot rusten dwongen. Kellneis wier grandioos costuum het midden hield tusschen dat van een lakei en van een stierenvechter, be dienden er geruischloos. Een heerlijke koelte werd er door onzichtbare toe gangen de zaal ingestuwd. En hier was het dan eindelijk mo gelijk op de gewenschte wijze den dorst te lesschen, mijn relsgenoote Jaarbeurs te. Utrecht, zoowel van de zijde van de directie van de Kon. Ver- eeniging tot het houden van Jaarbeur zen te Utrecht, als van die van de Kamer van Koophandel en Fabrieken te Terneuzen, van de pers, van bur gemeesters en particulieren, die de si tuatie alsmede de bewoners in Z. Vlaanderen kunnen beoordeelen, stel ling is genomen, wordt bij een aan vrage van een uit te schrijven auto- busrit op 8 September voor de in Sep tember te houden jaarbeurs, deze zon der meer weder geweigerd onder de lakonieke mededeeüng, dat le deze reis geen toeristisch doel beeft, en ten 2de met deze reis aan het algemeen reizigersvervoer wordt deelgenomen op een tijdstip dat druk reizigersvervoer te verwachten is, tekst precies als in het voorjaar. Zooals u ziet, wordt met de wen- schen van het publiek absoluut geen rekening gehouden. Of dat publiek en de hierbij betrokken zakenmenschen op de Jaarbeurs gedupeerd worden, het doet blijkbaar niets ter zake. Het ty pische is, dat de in beschetming ge nomen Spoorwegen zich om de reizi gers van W. Z.-Vlaanderen niet be kommeren. Het bewijs is, dat de extra trein op Vrijdag 9 September 's morgens een kwartier eerder vertrekt dan de Prov. boot op de Wester-Schelde van Bres kens te Vlissingen aankomt,*) terwijl 's avonds de extra trein 25 minucen la ter aankomt te Vlissingen dan de laatste boot naar Breskens vertrekt. Dit zal uit technisch oogpunt mis schien niet anders kunnen, maar het teekent toch zeer goed wat de spoor wegen in het vervoer van Zeeuwsch - Vlaamsche passagiers zien. De rijksinspecteur dient niet te be oordeelen, hoe lang de bezoekers van de jaarbeurs aldaar mogen verblijven. En daarom zal het noodig zijn voor het afgesloten Zeeuwsch-Vlaanderen een soepeler regeling toe te passen. Dat er richtlijnen zijn is goed, maar zooals overal moeten de uitzonderingen den regel bevestigen. Hoe is het mo gelijk, dat over dergelijke absoluut nuttige ritten zooveel drukte gemaakt moet worden, terwijl elders in den lande het vervoer van de spoorwegen door toegestane autobusconcessies, van de wilde diensten willen wij zelfs heelemaal niet spreken, in ernstige mate wordt afgetapt. Volgens een advertentie In dit num mer geeft de boot aansluiting. (Red. Br. Crt.) door middel van een sherry limonade en ik door het brouwsel uit de be roemde, meer dan een eeuw bestaan de Molsonbrouwerij. We waren in dankbare stemming na onze verovering. Het doorgemaakte gaf intusschen stof tot navraag. Maar ik werd niet veel wijzer. Het is bekend, hoe soms politie met opgedraaide kne vels, wenkbrauwgefrons en wapenge rammel in de zaal van vergunninghou ders verschenen was. In een echt fransche colère werd dan verboden nog één glas gerstenat te laten schuimen. Bij voorbaat luidde de straf: boete en hechtenis. Achter de schermen begon nen dan geheime machten te werken. Na een korte spanne tijds vervielen niet alleen boete en hechtenis, maar fontelnde het bruine vocht weer lustig in de geoorde potten. Het bierschuim sneeuwde weer op de glazen en zonk onder tikkende spatjes. Loch dankbare zaalhouders waren enkele van hun meest schilderachtige dollarbiljetten ar mer, al hadden deze hun weg dan ook niet gevonden tot den fiskus of eenig anderen vorm van bestuur. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1938 | | pagina 1